PDA

Zobacz pełną wersję : Ormianie w Polsce



Natasza
14-02-2011, 10:25
Szkoła ormianska w Warszawie

W Warszawie, dla dzieci i młodzieży ormiańskiej działa szkoła języka i kultury ormiańskiej. Szkoła zlokalizowana jest w szkole podstawowej przy ul. Karmelickiej 13. Od września rozpoczynamy czwarty rok nauki. Część dzieci zakończyła edukację, zwracam się do Państwa o nowy, liczny nabór.

Naukę prowadzą dwie dyplomowane nauczycielki – Ormianki, panie Anahit Yeremian i Margarita Yeremien-Woźniakowska, bardzo zaangażowane w swojej pracy.<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 10:25
Koło Zainteresowań Kulturą Ormian


Koło Zainteresowań Kulturą Ormian powstało w 1981 roku przy Polskim Towarzystwie Ludoznawczym z inicjatywy prof. Leona Ter-Oganjana. W krótkim czasie zgromadziło około 100 członków i rozwinęło ożywioną, różnorodną działalność.

Integracja środowiska ormiańskiego i ludzi zainteresowanych kulturą ormiańską dokonuje się dzięki systematycznym, comiesięcznym spotkaniom poświęconym dorobkowi narodu ormiańskiego, jego historii i kulturze, pokazom filmów, spotkaniom religijnym i nabożeństwom w obrządku ormiańsko-katolickim, uroczystym spotkaniom świątecznym opłatkom, występom artystów ormiańskich, wycieczkom krajowym i zagranicznym. Koło Zainteresowań Kulturą Ormian opracowało własny regulamin działalności. W 1984 wydało pierwszą publikację Krzysztofa Stopki "Początki kościoła ormiańskiego na Rusi". Do chwili obecnej staraniem Koła zostało wydanych 29 publikacji.


W 1989 roku KZKO zorganizowało zakrojoną na szeroką skalę akcję pomocy dla ofiar trzęsienia ziemi w Armenii. 9 maja 2004 roku zorganizowało cieszący się wyjątkowym zainteresowaniem Dzień Ormiański.

Spotkania odbywają się w Muzeum Etnograficznym w Warszawie ul. Kredytowa 1.

Natasza
14-02-2011, 10:27
Dnia 24 kwietnia Ormianie na całym świecie obchodzą rocznicę Genocydu - ludobójstwa dokonanego na około 1,5 mln ludności ormiańskiej w Turcji w 1915 roku. Ta pierwsza w XX wieku eksterminacja 1/3 całego narodu, ze względu na jego odrębność etniczną i religijną, odbiła się echem również w literaturze polskiej - w "Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego. Co roku w rocznicę ludobójstwa ksiądz kanonik Tadeusz Zaleski, duszpasterz Ormian w Polsce, odprawia w kościele św. Mikołaja w Krakowie mszę świętą w obrządku ormiańskim, w której uczestniczy ambasador Republiki Armenii, członkowie korpusu dyplomatycznego innych państw, posłowie na sejm RP, przedstawiciele wojewody małopolskiego oraz prezydenta i rady miasta Krakowa. W czasie tej uroczystości Ormianie polscy wspominają również groby swoich zmarłych, pozostawione w ciągu minionych siedmiu wieków na rozległych kresach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, a także własne tragedie z ostatniej wojny światowej - aresztowanie i wywiezienie przez NKWD na Sybir wielu księży ormiańskokatolickich oraz okrutne mordy dokonane w dniach 19-21 kwietnia 1944 roku przez ukraińskich nacjonalistów z UPA na Ormianach i Polakach mieszkających w Kutach w Karpatach Wschodnich, a także podobne wydarzenia 15-20 stycznia 1945 roku w Baniłowie nad Czeremoszem na Bukowinie oraz w innych miejscowościach kresowych. Po mszy składane są kwiaty i zapalane znicze pod XIV-wieczną latarnią umarłych, stojącą przy kościele św. Mikołaja, a przeniesioną tu z dawnego cmentarza trędowatych na Pędzichowie.

Natasza
14-02-2011, 10:27
Chaczkar: Tradycyjną formą upamiętnienia ważnych wydarzeń historycznych oraz osób zmarłych jest w kulturze ormiańskiej chaczkar, czyli "kamień krzyżowy”. Jego początków należy szukać już w starożytnym królestwie Urartu w IX-VI wieku p.n.e. Wtedy to - na wzór asyryjski - stawiano na cokołach wysokie kamienne słupy z napisami wykutymi pismem klinowym. Niekiedy przedstawiano też na nich wizerunki różnych postaci. Przesłanie i forma tych obelisków uległa zmianie po wprowadzeniu w Armenii chrześcijaństwa w 301 roku. Zaczęto wówczas burzyć dawne sanktuaria pogańskie, a na ich miejscu stawiać czworoboczne filary lub kolumny opatrzone znakiem krzyża - symbolem zwycięstwa wiary chrystusowej. Z czasem tradycyjne jedno- lub dwusłupowe pomniki zaczęły ewoluować ku formie stojącej płyty. W wiekach IV-VIII powstawały jeszcze proste stele pamiątkowe o wysokości 2-8 m, pokryte ze wszystkich stron płaskorzeźbami, ustawione na sześciennych bazach i zwieńczone kapitelami z motywem krzyża. Od połowy IX wieku formę steli zastąpiły chaczkary - wysokie, prostokątne płyty kamienne, ozdobione od przodu płaskorzeźbionymi krzyżami i motywami roślinnymi o symbolice Drzewa Życia. Największy rozkwit sztuka rzeźbienia chaczkarów osiągnęła w okresie XII-XIV wieku, kiedy to filigranowe plecionki, kute w masywnych płytach z tufu wulkanicznego lub bazaltu, zaczęły przypominać misterny haft. Chaczkary Ormian polskich były na ogół skromniejsze od tego typu dzieł w rdzennej Armenii. Na terenie dawnej Rzeczypospolitej największy zespół chaczkarów i krzyży wotywnych zachował się w katedrze ormiańskiej we Lwowie. To właśnie do motywów dekoracyjnych, ornamentów i detali architektonicznych tej najważniejszej świątyni Ormian polskich świadomie nawiązałem w swoim projekcie chaczkaru krakowskiego.

CHACZKAR - ORMIAŃSKI "KAMIEŃ KRZYŻOWY"
W dniu 17 kwietnia 2004 w Krakowie odbyło sie odsłonięcie i poświęcenie przez J.Emin. Ks. Kardynała Franciszka Macharskiego pierwszego w Polsce ormiańskiego kamienia krzyżowego "chaczkaru". Uroczystość ta odbyła się w 89 rocznicę ludobójstwa dokonanego na Ormianach w Turcji. Uroczystą mszę w obrządku ormiańskim odprawił Ks. kan. Tadeusz Isakowicz-Zaleski Krajowy Duszpasterz Ormian.