PDA

Zobacz pełną wersję : Viilna i Ostra Brama



Natasza
14-02-2011, 15:34
Litwa to nie tylko piękna, uspakajająca natura, ale również miejsce, gdzie możemy podziwiać zabytki najwyższej klasy. Na sam przód wysuwa się Wilno, którego serce stanowi przepiękna Starówka, jedna z większych i rozleglejszych w Europie. O niegdysiejszej świetności grodu nad Wilią i Wilenką świadczy kilkadziesiąt zabytkowych kościołów, wspaniałe magnackie rezydencje i mieszczańskie kamieniczki. Zwiedziwszy bezcenne zabytki Wilna, warto spróbować wczuć się w jego duszę: pogawędzić ze śpiewnie zaciągającym staruszkiem, pobłądzić bez celu po wąskich uliczkach i zaułkach, posiedzieć na parkowej ławeczce koło katedry lub nad Wilią.
źródło: PASCAL<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:34
Co koniecznie trzeba zobaczyć?

Ostrą Bramę, Cmentarz na Rossie, Kościół św. Piotra i Pawła, Kościół św. Ducha z obrazem Jezusa Miłosiernego, Uniwersytet Wileński, Katedra, Górę Trzech Krzyży, Kościół św. Anny, pomnik Adama Mickiewicza, Muzeum Adama Mickiewicza, Cerkiew św. Ducha, Kościół św. Teresy.


Podstawowym punktem zwiedzania miasta jest długi spacer po jego zabytkowym centrum (jak długi może być to spacer... od szybkiego przemknięcia ....po nielimitowane długie godziny spędzane w zaułkach, kościołach... przerywane odpoczynkami w staromiejskich kafejkach...)<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:34
Zwiedzanie Wilna dobrze jest zacząć od odwiedzenia Góry Zamkowej, którą widać prawie z każdego punktu miasta i która jest jednocześnie kolebką miasta. W odrestaurowanej Baszcie Giedymina (XIV-XV w.) znajduje się muzeum z makietami obrazującymi rozwój Wilna. Z górnych tarasów Baszty rozciąga się piękna panorama na miasto. ). Muzeum i Baszta jest czynna od 10 do 17.<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:35
Patrząc od wschodu widać stąd m.in. Górę Trzech Krzyży a następnie prawie wszystkie zabytki Starówki np. kościół Św. Anny ze strzelistymi gotyckimi wieżami, nad nim na wzgórzu kościół Wizytek (ok. 1715 - ok. 1760, obecnie więzienie), dalej w prawo barokowy kościół p.w. Św. Kazimierza (1604-1616, przebudowany XVII-XIX w.), obok widać wieże kościoła Św. Teresy przy którym znajduje się kaplica Matki Boskiej Ostrobramskiej. Natomiast u naszych stóp dachy katedry Św. Jana i wieży a obok Stary Arsenał (XVI-XVII w., obecnie Muzeum Litewskie Muzeum Narodowe) skąd na górę można wjechać kolejką. Patrzą dalej w prawo po drugiej stronie rzeki widać rozbudowujące się centrum i kościół p.w. Św. Rafała. Kończąc naszą panoramę nieco w tyle na zamknięciu ulicy Antokol widzimy kościół Św. Piotra i Pawła na Antokolu (1668-1676). Muzeum i Baszta jest czynna od 10 do 17.<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:35
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Zespół Uniwersytetu Wileńskiego



</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">Zespół budynków uniwersytetu zajmuje prawie cały kwartał dzielnicy Starego Miasta. Graniczy z ulicami Pilies (Zamkowa), Dv. Jono (Świętojańska), Universiteto (Uniwersytecka) i Tallat-Kelpdos (d. Skopówka). Gmachy uniwersyteckie otaczają dziedzińce: P. Skargi, M. Poczobutta, Centralny, M. Sarbiewskiego, M. Daukszy, F. Smuglewicza, Arkadowy, W. Gucewicza, A. Mickiewicza, S. Staniewicza, K. Szyrwida.

Gmachy uniwerytetu otacza 12 dziedzińców. Dla zwiedzających najważniejsze są dziedzińce Wielki i Poczobuta:

Dziedziniec Wielki (Główny)
Główny, najważniejszy i największy, jakby Panteon Uniwersytetu, w galerii którego uwieczniono założycieli Uniwersytetu, mecenatów, słynnych naukowców (króla Stefana Batorego, Piotra Skargę i jednego z braci Śniadeckich) . W skrzydle północnym zachowała się nazwa UW z XVI w. - "Academiae et Universitas Societatis Jesu". Na barwnych freskach - herb UW, portrety mecenatów: Waleriana Protasiewicza, podkanclerza W.K.L. K. L. Sapiehy i innych darczyńców. Nad tym góruje wykwintny barokowy portal kościoła parafialnego św. Jana z XIV w.

Dziedziniec (Poczbuta) Obserwatorium
Na małym, przytulnym dziedzińcu stoi XVIII-wieczny budynek Obserwatorium, ozdobiony symbolami Zodiaku, wersetami łacińskich sentencji , także tą: "Stąd wznosimy się ku gwiazdom" (Hinc itur ad astra). W części zachodniej, z lewej strony, gdzie dawniej była apteka UW oraz aula szkolna prowizorów, umieszczono tablicę pamiątkową z imieniem Rektora i kierownika Obserwatorium UW, członka-korespondenta Francuskiej AN, członka Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Londynie Marcina Poczobuta. Dziedziniec powstał na miejscu ogrodu, z części zachodniej zachował się dom Mikołaja Jasińskiego w stylu gotyckim z początków XVI w.

</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:35
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>Kościół Św. Jana w Wilnie

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Jest na jeden z najstarszych kościołów Wilna. zostal ufundowany przez Władysława Jagiełłę podczas chrztu Litwy w 1387 r. (początek budowy kościoła opóźniał się, być Może, do 1388 r.). Powstał w centrum ówczesnej osady ... podobno na miejscu kultu pogańskiego (Prawdopodobnie byl do Dębowy Gaj budowla chroniąca źródła czystej wody - "Krynice, KTÓRYCH Tym obecność w miejscu jeszcze w XVI i XVII w. poświadczają dokumenty historyczne). Budowę kościoła zakończono jednak dopiero po prawie pięćdziesięciu latach ... w 1426 r., Jego konsekracja Jego odbyła się w roku 1427. Wówczas kościół byl Gotycka budowla o dużych rozmiarach, z potężnymi skarpami zewnętrznymi, o oknach ostrołukowych. Pełnił funkcje Fary Miejskiej. Pozniej kościół podupadł (w określany w XVI byl nawet jako ruina) i dopiero po przekazaniu go Jezuitom rozpoczęła się Jego przebudowa. Obecnie jest w barokowo-klasycystyczna świątynia z efektowną fasada, w ktorej wnętrzu zachowało się 10 ołtarzy rokokowych. Piękny jest dwu kondygnacyjny główny ołtarz. Obok kościoła stoi wysoka wieża-dzwonnica tak charakterystyczną dla krajobrazu wileńskiej Starówki.
Przy kościele rozkładają swoje malarskie prace miejscowi twórcy. Zresztą pełno na naszej trasie sprzedawców różnych przedmiotów bardziej i mniej potrzebnych.

</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:35
ulica Świętojańska W Wilnie(ŠV. JONO)

Ta krótka, zaledwie 200-metrowa ulica pamięta niejedno wydarzenie historyczne. Przy niej znajdował się najstarszy targ miejski. Tutaj na Zapusty odbywały się huczne zabawy. Przyozdobioną w dywany, obrazy i girlandy ciętych kwiatów ulicą Świętojańską podążali wystrojeni członkowie gildii rzemieślniczych, w święto Bożego Ciała ciągnęły barwne, teatralizowane procesje. Maszerowała nadęta szlachta. Rzemieślnicy, kupcy i karczmarze zapraszali przechodniów do sklepów, pracowni, szynków. Tutaj mieszkali wielkomożni - Radziwiłłowie, Pacowie, Sapiehowie, rektorzy Akademii i Uniwersytetu, wojskowi i duchowieństwo, rzemieślnicy. W pałacu Radziwiłłów bywała najpiękniejsza kobieta ówczesnej Europy - małżonka króla Zygmunta Augusta Barbara Radziwiłłówna. Pod ulicznym łukiem triumfalnym studenci i profesorowie Akademii oracjami, muzyką oraz pieśniami witali przybywających do Wilna władców. W Akademii założonej przez jezuitów studiowała młodzież z Wilna, przybysze z kresowych miejscowości Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tutaj studenci uroczyście obchodzili święto swojej patronki św. Katarzyny. Świąteczne pochody podążały ulicą Świętojańską, domy której od dołu do góry dekorowano herbami, symbolami, napisami. Po zmroku z dzwonnicy kościoła św. Jana strzelały ognie fajerwerków, całą Kolegię rozświetlały kolorowe lampiony. Do późnej nocy dźwięczała muzyka, rozbrzmiewały pieśni. Świętojańską podążały orszaki ślubne, orszaki żałobne, zmierzające na cmentarz kalwinów. Świętojańska pamięta waśnie kalwinistów z jezuitami. W czasie walk okresu Reformacji, zachęceni przez Mikołaja Radziwiłła Czarnego kalwiniści bezcześcili kościół, wyrzucając gnój u jego ścian. Później na polecenie jego syna Jerzego Radziwiłła, który stał się katolikiem a nawet kardynałem, tutaj w ogniu płonęły książki kalwinów, w tym słynna, wydana przez jego ojca Biblia Brzeska. Bruku tej ulicy dotykały stopy królewskie Zygmunta Augusta, Stefana Batorego, Zygmunta i Władysława Wazów, Jana Sobieskiego, carów Aleksandra I i II. Ulica pamięta pożary miasta i epidemie, niszczące napady wroga. Maszerowały tą ulicą żołnierze rosyjscy, niemieccy, szwedcy. Szczególnie bolesna była inwazja moskiewska w 1655 r. Opuszczone przez wojsko litewskie, bezbronne miasto wojska rosyjskie zajęły bez walki, wzniecano pożary i grabiono, niemal trzecią część mieszkańców wymordowano. Na ulicach poniewierały się zwłoki ludzkie, wyrzucone z grobów, stopy kozaków I. Zołotorenki nurzały się w potokach krwi zarzynanych ludzi. Zniszczony przez wroga kościół św. Jana służył za stajnię. Po pożogach wojennych, po epidemiach zacni mieszczanie szybko leczyli otrzymane rany, życie wracało do normy, toczyło się zwyczajnym biegiem. Podobnie jak dzisiejsi Wilnianie, mieszkańcy miasta pracowali, tworzyli, weselili się, przyjaźnili się, kochali i nienawidzili. Dzięki talentom, dzięki natchnionej pracy budowniczych ulica Świętojańska piękniała i upiększała się. Świadczą o tym zachowane z tego okresu zabytki architektoniczne, po dziś dzień czarujące nienagannym smakiem i artystyzmem budowlanych . Co zresztą potwierdza też wciągnięcie Starówki wileńskiej na listę dziedzictwa światowego UNESCO .
<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:36
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Kościół p.w. św Ducha w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Kościół p.w. św Ducha i klasztor Dominikanów jest jakby wtopiony w kwartał budynków. Pierwszy drewniany kościół powstał tutaj w XV w. Z fundacji Władysława Jagiełły. Kolejną murowaną świątynię na jego miejscu wzniósł Aleksander Jagiellończyk. Jednak została ona zniszczona w czasie najazdu moskiewskiego. Obecny wygląd kościoła to wynik prac prowadzonych w XVIII w. Wspaniały jest rokokowy wystrój świątyni. Warto obejrzeć 16 obficie zdobionych ołtarzy oraz ambonę połączoną z konfesjonałem. W kościele znajdują się najstarsze na Liwie organy. W 1993 r. w tym kościele spotkał się z Polakami przebywający na Litwie papież Jan Paweł II.
</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:36
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Ratusz w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Obecny wygląd Ratusz uzyskał w końcu XVIII w. Jest to obiekt w stul klasycystycznym z fasadą z sześcioma kolumnami. Jednak i ten budynek przechodził znamienne losy. W połowie XIX wieku działał w nim teatr, gdzie w 1854 r. miała premierę Halka opera napisana przez Wilnianina Stanisława Moniuszkę.


</TD></TR></TBODY></TABLE>
Tuż obok po lewej stronie patrząc na Ratusz widzimy ogromną bryłę kościoła św. Kazimierza<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:36
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Kościół św. Kazimierza w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Kościół św. Kazimierza imponuje rozmiarami. Jest to barokowa świątynia, której wznoszenie rozpoczęto po kanonizowaniu Kazimierza Jagiellończyka, który stał się patronem Litwy. Zbudowana została na planie krzyża łacińskiego, z kopułą nad przecinającymi się nawami. Od strony ulicy widzimy fasadę ozdobioną dwiema wieżyczkami. Kościół był wielokrotnie niszczony i zamieniany na stajnię, magazyny aż wreszcie w Muzeum Ateizmu. Dopiero w marcu 1989 kościół przywrócono wiernym.</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:37
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Kaplica Ostrej Bramy w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Kaplica Ostrej Bramy, zwana także Miednicką (gdyż prowadziła w kierunku Miednik Królewskich) to jedyna z zachowanych bram wchodzących niegdyś w skład obwarowań miejskich Wilna. Mury wokół Wilna wznoszono w latach 1503-1522. Obecnie Ostra Brama jest symbolem miasta dzięki umieszczeniu tu kaplicy z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej (namalowany ok. 1624). Wysoki czworoboczny obiekt jest zwieńczony attyką. W 1829 kaplicę przebudowano, natomiast w latach 1927-1932 restaurowano. Ponownie kaplica przeszła remont przed wizytą w Wilnie papieża Jana Pawła II. Wejście do kaplicy prowadzi przez boczną kruchtę kościoła św. Teresy.. We wnętrzu kaplicy znajdują się liczne wota dziękczynne, m.in. srebrna plakietka J. Piłsudskiego z napisem „Dzięki Ci Matko za Wilno”.
</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:37
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>Cmentarz na Rossie w Wilnie


</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Będąc w Wilnie nie Sposób pominąć cmentarza na Rossie, jednego z najpiękniejszych Polskich Cmentarzy. Cmentarz na Rossie. 6 maja 1801 roku zostal założony cmentarz parafialny kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego (Misjonarzy). Magistrat miasta Wilna wyznaczył Na ten cel powierzchnię 3,51 ha przy drodze z Popławów do Rybiszek na przedmieściu zwanym Rossa. W 1820 roku Misjonarze cmentarz otoczyli ogrodzeniem murowanym. W 1841 roku zbudowano w Kaplice gotyckim stylu. Obok kaplicy Były katakumby, ktore zostały zniszczone przed drugą wojna światowa. Po zamknięciu kościoła, cmentarz przekazano parafii św. Jana (1844).

</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:38
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Kościoł śś. Piotra i Pawła w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
Budowę kościoła śś. Piotra i Pawła zainicjował Michał Kazimierz Pac. Powstawał on już w pewnym oddaleniu od ówczesnego miasta dlatego został otoczony murem z kaplicami przypominającymi baszty. Świątynia jest budowlą wzniesioną na wzór bazyliki watykańskiej. Piękna jest barokowa fasada z wieżami i portalem jednak o unikatowości świątyni decyduje jej wnętrze. Ściany i sklepienia są bogato zdobione stiukami, ornamentami i rzeźbami. Uwagę przykuwa ambona w kształcie łodzi piotrowej oraz wiszący u kopuły żyrandol. Natomiast dziwi skromny ołtarz główny – a w zasadzie jego brak bowiem jego miejsce zajmuje duży obraz F. Smuglewicza i ustawione przed nim cztery figury proroków. Ołtarz wykonany dla kościoła śś. Piotra i Pawła trafił do kościoła w Boćkach na Podlasiu (okolice Siemiatycz) obok znajdują się zabudowania klasztoru kanoników laterańskich.
</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:38
<TABLE style="MARGIN: 6px 15px 6px 25px" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" valign="top"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=left>
Wieża telewizyjna w Wilnie
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD width="100%">
wznosząca się o ponad 326, 5 m nad miastem wieża telewizyjna jest najwyższym budynkiem Windą można wjechać na wysokość 165 m., gdzie mieści się obrotowa kawiarnia, z której roztaczają się widoki na Wilno i okolice. W słoneczne dni widoczność dochodzi do 50 km.. Roztacza się stamtąd piękna panorama. Jednak wieża jest związana z najnowszą historią Litwy. Nocą z 12 na 13 stycznia 1991 r. (w kilkanaście miesięcy po ogłoszeniu przez Litwę niepodległości) żołnierze rosyjskich sił specjalnych opanowali wieże. Zginęło wówczas 13 osób a ok. 600 zostało rannych
</TD></TR></TBODY></TABLE>

Natasza
14-02-2011, 15:39
Wstyd dla Litwy

To, co zrobiono z kaplicą Matki Boskiej Ostrobramskiej w Wilnie, to duża strata pod względem konserwatorskim i wstyd dla Litwy, że nie potrafi należycie zadbać o zabytki - powiedziała przewodnicząca Państwowej Komisji Dziedzictwa Kulturowego Grażyna Dremaite.
Przed miesiącem w kaplicy ostrobramskiej rozpoczęto prace remontowe, których wstrzymania zażądał przed kilkoma dniami Departament Ochrony Zabytków przy Ministerstwie Kultury Litwy.
W takcie remontu zostały m.in. zdemontowane zabytkowe drzwi, uszkodzono płytki ceramiczne z 1932 roku, kładąc na nich nową podłogę, zmieniono poręcze, a stare, wysłużone schody, które pamiętają wiernych i pielgrzymów sprzed ponad 100 lat, zastąpiono nowymi z imitacji granitu.
Departament powołał specjalną komisję, która ma czuwać nad odbudowaniem zniszczeń, ma też ustalić, kto zezwolił na przeprowadzenie takiego remontu.
Natomiast Państwowa Komisja Dziedzictwa Kulturowego wystosowała list do ministra kultury Remigijusa Vilkaitisa i metropolity wileńskiego kardynała Audrysa Juozasa Baczkisa z apelem o objęcie należytą troską obiektów sakralnych.
Zdaniem przewodniczącej komisji, konserwator zabytków Grażyny Dremaite, ostatnio zauważa się tendencję dostosowywania obiektów sakralnych do potrzeb turystycznych.
Ostra Brama nie jest tu odosobnionym przykładem. Dremaite mówi, że zamierza się też zainstalować czteroosobową windę w XVIII-wiecznej dzwonnicy wileńskiego akademickiego kościoła św. Janów. Jest to najwyższa, 68-metrowa budowla wileńskiej starówki, z której rozpościera się widok na stare miasto.
"Brak mi słów, by ocenić takie działania i zamiary" - powiedziała Dremaite.
PAP<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:39
Renowacja "Wielkiej Księgi historii i kultury Polski" - Cmentarza Bernardyńskiego w Wilnie

<SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript> function wypisz_cf8da71(x) { if (x > 0.1*23643) { document.write('\n \n Tematyka: renowacja Cmentarza Bernardyńskiego w Wilnie, Cmentarz Bernardyński, Wilno, modernizacja, remont, Rada Pamięci Walk i Męczeństwa\n Wilno: Cmentarz Bernardyński jest odnawiany

\n
\n '); } } var zap_b758a6ba9; zap_b758a6ba9 = window.frames.length; wypisz_cf8da71(zap_b758a6ba9); </SCRIPT><NOSCRIPT></NOSCRIPT>W Wilnie przystąpiono do modernizacji Cmentarza Bernardyńskiego. Jest to jeden z najpiękniejszych cmentarzy w Europie.
<SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript>document.write('

r e k l a m a

<table border=0 cellspacing=0 cellpadding=0 width=\'100%\'> <tr><td align=center> http://www.travelforum.pl/
</td></tr> </table>
');</SCRIPT>Pieniądze na renowację jednej z najstarszych nekropolii na Litwie, pochodzą od rządu polskiego i litewskiego. Dwa lata temu Rada Pamięci Walk i Męczeństwa oraz Fundacja wspierania współpracy Litewsko - Polskiej im. Adama Mickiewicza zawarły porozumienie. Treścią umowy jest całkowita odnowa nekropolii do 2010 roku. Wtedy będzie obchodzona 200 rocznica założenia Cmentarza. Nekropolia określana jest jako Wielka Księga historii i kultury Polski. Na Cmentarzu Bernardyńskim pracuje obecnie 10 konserwatorów zabytków. Planują oni, że do końca tego roku odrestaurują bramę cmentarną, część ogrodzenia i kolumbarium. Odnowione zostały już 26 cenne nagrobki. <!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- / message --><!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:39
Bunkier nieopodal Wilna nową atrakcją turystyczną Litwy

<SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript> function wypisz_693c71d(x) { if (x > 0.1*23643) { document.write('\n \n Tematyka: Bunkier nieopodal Wilna, w lasach Nemenein, Wilno, atrakcje turystyczne Litwy, Litwa, wycieczki, w bunkrze, orwellowska rzeczywistość, rok 1984\n Wycieczka do świata Orwella

\n
\n '); } } var zap_9a44fcd1f; zap_9a44fcd1f = window.frames.length;wypisz_693c71d(zap_9a44fcd1f) ; </SCRIPT><NOSCRIPT></NOSCRIPT><SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript> function prn(a) { if (a == '') { document.write(a); }} prn('Bunkier nieopodal Wilna, w lasach Nemenein, Wilno, atrakcje turystyczne Litwy, Litwa, wycieczki, w bunkrze, orwellowska rzeczywistość, rok 1984') </SCRIPT>Litwa przyciągnie turystów nową atrakcją turystyczną - bunkrem w lasach Nemenein. Można tam odbyć wyreżyserowaną przez znanego litewskiego reżysera Jonasa Vaitkusa podróż w 1984 rok i stać się obywatelem państwa totalitarnego żywcem wziętego z książek Orwella.
<SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript>document.write('

r e k l a m a
<table border=0 cellspacing=0 cellpadding=0 width=\'100%\'> <tr><td align=center> ');</SCRIPT>Na początku turyści muszą zdeponować pieniądze, aparaty fotograficzne i telefony, a następnie przebrać się w szary waciak. Gości witają strażnicy z psami. W programie są m.in. audycje telewizyjne, wizyta w sklepie, przesłuchanie przez KGB, nauka hymnu ZSRR, kurs wkładania maski przeciwgazowej oraz obiad. Wycieczkę można przedłużyć o bankiet w stylu radzieckim z muzyką na żywo i tańcami, oczywiście za dodatkową opłatą.

Cena za wycieczkę to 120 litów od osoby za 2,5 godz., grupy 25-35 osób - po 35 litów od osoby za godzinę, konieczna rezerwacja. Uczestnicy muszą mieć ukończone 15 lat i podpisać zgodę.

Bunkier znajduje się 25 km od Wilna w lasach Nemenein, ma dwa piętra i 3 tys. m kw. powierzchni. Miał służyć jako stacja telewizyjna na wypadek wojny atomowej.<!-- google_ad_section_end --><!-- / message --><!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:40
Litwa: Odbudowa zespołu klasztornego Bazylianów na ukończeniu. Cela Konrada i muzeum kawy już zaprasza.

Legendarna cela Konrada w Wilnie zostanie udostępniona pod koniec sierpnia 2008 roku dla wszystkich zwiedzających. Tutaj toczy się akcja trzeciej części „Dziadów”, tutaj także był więziony Adam Mickiewicz. Oprócz tego w zespole klasztornym powstanie muzeum kawy na Litwie.

Cela z „Dziadów” Adama Mickiewicza, w której owładnięty tragicznym i niespełnionym uczuciem miłości Gustaw przemienia się w Konrada - odnajdującego cel swojego życia działając na rzecz narodu - wkrótce zostanie otwarta dla turystów. Restauratorzy odwzorują wystrój więziennej celi bohatera dramatu. Zaprezentowane zostaną także eksponaty związane z poetą i jego towarzyszami.

Cela Konrada będzie znajdowała się w odbudowanym skrzydle, które zostało zniszczone przez Rosjan na początku XIX wieku. To tutaj według historyków i archeologów znajdowała się cela z zapisem na ścianie „Umarł Gustaw - narodził się Konrad”. Wcześniej uważano, że mieściła się ona w prawym skrzydle klasztoru ojców Bazylianów. Tam też w okresie międzywojennym literaci wmurowali tablicę z inskrypcją w języku łacińskim: „Gustaw zmarł tu 1 listopada 1823 r. Tu narodził się Konrad 1 listopada 1823 roku”.

Wkrótce ukaże się także książka „Cela Konrada – wczoraj, dziś, jutro”, która - zadaniem znanej litewskiej konserwator zabytków Grażiny Dremaite - zakończy dyskusję na temat lokalizacji celi. W 1992 roku w celi Konrada wznowiono tradycję przedwojennych „Śród Literackich”, którą zainaugurował osobiście Czesław Miłosz.
Od 2006 roku część budynku jest w rękach prywatnych osób, które odrestaurowują właśnie budynek. Zgodnie z umową, wkrótce powstanie tu cały zespół klasztorny „U Bazylianów”. Odbudowany zostanie także unicki, XV-wieczny kościół Przenajświętszej Trójcy. Na parterze znajdzie się klasztor, na kolejnych dwóch kondygnacjach – czterogwiazdkowy hotel. Obok muzeum Adama Mickiewicza, powstanie tutaj muzeum kawy. Uważa się bowiem, że to właśnie bazylianie sprowadzili kawę na Litwę. W przyszłości światło dzienne ujrzą dawne ogrody klasztorne, gdzie przez wieki uprawiano rośliny lecznicze.<!-- google_ad_section_end --><!-- / message --><!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:40
Święto w Wilnie

Wilno świętuje podwójnie, bo równocześnie trwają tu obchody Tysiąclecia Litwy. Warto też przypomnieć, że bogate w zabytki Wilno od 1994 roku znajduje się na liście kulturowego dziedzictwa UNESCO. Zarazem półmilionowe miasto tętni współczesnym życiem. Jako Europejska Stolica Kultury ma hasło: „Kultura na żywo", bo najważniejsi są ludzie, którzy tworzą program i w nim uczestniczą.
Historii poświęcone zostanie m.in. interaktywne wirtualne muzeum Wilna, udostępnione w kwietniu. A program artystyczny na żywo obejmuje przedstawienia, koncerty, wystawy, odbywające się przez cały rok. Miłośnicy teatru zobaczą gościnny spektakl Comédie Francaise 29 i 30 stycznia. Złożą się na niego dwie jednoaktówki: „Pocieszne Wykwintnisie“ Jeana Baptiste‘a Moliera i „La Festa” Spiro Scimone’a. (W ubiegłym roku oglądaliśmy tę inscenizację z udziałem Andrzeja Seweryna w Polsce). W lutym na scenie wileńskiego Narodowego Teatru Dramatycznego włoski reżyser Romeo Castellucci przedstawi „Piekło" według „Boskiej komedii" Dantego. W kwietniu premiera „Idioty" Dostojewskiego w reż. Eimuntasa Nekrošiusa.
Melomani czekają na specjalny program koncertowy dedykowany Wilnu w wykonaniu Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej (maj) i pierwszy międzynarodowy Wileński Festiwal Operowy (czerwiec i lipiec).
Narodowa Galeria sztuki zapowiada otwarcie w czerwcu wystawy: „Dialogi barw i dźwięków. Twórczość Mikalojusa Konstantinasa Čiurlionisa i jego współczesnych", poświęconej związkom malarstwa i muzyki. Latem w dwudziestu galeriach sztuki i salach wystawowych Wilna zorganizowany zostanie cykl wystaw „Abstrakcja i ekspresjonizm - dwie tradycje malarstwa wileńskiego". Przegląd twórczości ponad sześćdziesięciu litewskich artystów. W lipcu odbędą się też pierwsze Wileńskie Targi Sztuki.
190-tysięczny austriacki Linz również chce udowodnić, że jest nie tylko miastem przemysłowym, ale zasługuje też na miano stolicy kulturalnej.
- Mamy 222 projekty artystyczne, na które składa się ponad 6 tys. wydarzeń - informował Martin Heller, dyrektor artystyczny programu Europejskiej Stolicy 2009 na poniedziałkowej konferencji prasowej w Warszawie.
Już można oglądać wystawę „Best of Austria“ w Muzeum Sztuki Lentos, prezentującą najlepsze dzieła z 30 kolekcji. Rozpoczął się też festiwal teatralny „Theaterlust 1: Schneesturm" („Teatralne uciechy 1: Burza śnieżna"), z udziałem międzynarodowych gości. W jego programie znajduje się 17 spektakli, poruszających ważne problemy współczesności: dyktatury, wojny, migracji, integracji, prawdy.
Linz nie wypiera się swojej przeszłości i na wystawie „Stolica kultury Führera” (czynnej do 22 marca w Muzeum Górnej Austri) prezentuje nazistowską koncepcję miasta (Hitler zamierzał tu m.in. ulokować muzeum z dziełami zagrabionymi w całej Europie).
Jednocześnie Linz poświęca kilka sympozjów współczesnej europejskiej tożsamości. A troszcząc się o przyszłość naszej cywilizacji - zaprasza do świeżo otwartego Ars Electronica Center na wystawę „80+1" (czerwiec - wrzesień). Interaktywne instalacje pozwolą zwiedzającym odbyć podróż dookoła świata i zastanowić się nad dzisiejszymi zagrożeniami.
W maju miastem zawładną artyści. Pod hasłem „Sztuka w mieście" będą prezentować dzieła w przestrzeni publicznej. Równolegle, w programie „Miasto akustyczne", szwajcarski kompozytor Andres Bosshard stworzy instalację, przetwarzającą miejskie dźwięki.<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:41
Mapa Wilna z historycznymi obiektami:
Vilnius Map (http://biega.com/vilnius.html)<!-- google_ad_section_end -->

Natasza
14-02-2011, 15:41
Wilno: trasa turystyczna dla niepełnosprawnych


<CENTER>3 grudnia na świecie obchodzony był Międzynarodowy Dzień Niepełnosprawnych. Z tej okazji w Wilnie zaprezentowano specjalną broszurę turystyczną, przeznaczoną dla osób niepełnosprawnych ruchowo.
<SCRIPT language=Javascript1.2 type=text/javascript>document.write('

r e k l a m a
<table border=0 cellspacing=0 cellpadding=0 width=\'100%\'> <tr><td align=center> <IMG src=\'http://stbi.biz/zdjecia/32000_wstawka_00132_02346.jpg\'> </td></tr> </table>
');</SCRIPT>
Publikację przygotowało Centrum Informacji Turystycznej Wilna we współpracy z Litewskim Związkiem Osób Niepełnosprawnych. To pierwsza na Litwie <ACRONYM title="Page Ranking">pr</ACRONYM>óba dobrania wyspecjalizowanej informacji turystycznej tego rodzaju i przedstawienia jej w formie drukowanej. W broszurce prezentowana jest trasa po wileńskiej Starówce, ciągnąca się od Ostrej Bramy aż do ulicy Arsenalo. Wszystkie obiekty na trasie zostały dobrane pod kątem uwag i propozycji osób niepełnosprawnych. Cała trasa została wiele razy wypróbowana od kwietnia do października 2010 r. Szacuje się, że pojawienie się wyspecjalizowanej informacji tego rodzaju pomoże nie tylko osobom niepełnosprawnym poznać najważniejsze atrakcje turystyczne Wilna, ale też zachęci do refleksji te instytucje, które dotąd zbyt mało uwagi poświęcały potrzebom osób niepełnosprawnych. Wydawcy broszury w przyszłości planują stopniowe poszerzanie zebranych informacji i dodanie do trasy innych ciekawych miejsc w stolicy Litwy, które mogą zostać swobodnie zwiedzane przez osoby z problemami ruchowymi.

Broszura została wydana po litewsku i angielsku i jest rozprowadzana bezpłatnie w placówkach CIT Wilna. Można ją też pobrać z Internetu ze strony CIT Vilniaus turizmo informacijos centras ir konferencijĹł biuras (http://www.vilnius-tourism.lt/).
<!-- google_ad_section_end -->
</CENTER>

Natasza
24-02-2011, 18:04
Wilno jest wyjątkowym miastem...
Różnorodność architektury Wilna, liczne kościoły, wieże, fortyfikacje, ukryte w zaciszu średniowieczne podwórza i dziedzińce oraz wąskie uliczki świadczą o bogactwie historycznym miasta. Wileńska Starówka zajmuje obszar 255 ha i jest zlepkiem wielu nurtów architektonicznych. Stare Miasto niezniszczone podczas II wojny światowej i okupacji sowieckiej zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO w 1994 r. Międzynarodowe uznanie stało się impulsem do odnowy i licznych rekonstrukcji, które sprawiły, że dziś ta historyczna część Wilna szczyci się mianem jednej z najbardziej autentycznych Starówek Europy, jest ono idealnym miejscem do pieszych wędrówek.

Nad miastem wyrasta Góra Zamkowa z okazałą wieżą pozostałą po dawnym Zamku Górnym. Nieco dalej, na Górze Trzech Krzyży od niepamiętnych czasów stały krzyże upamiętniające zamordowanie franciszkanów za panowania księcia Olgierda. Mimo dwukrotnego niszczenia przez władze rosyjskie, a potem radzieckie, zostały odbudowane. Dziś stanowią ważny element panoramy miasta.Stolica Litwy, jest dziś centrum życia politycznego, gospodarczego i kulturalnego.Działa tutaj siedem teatrów profesjonalnych, kilka orkiestr symfonicznych i kameralnych, kwartety i inne grupy artystyczne. Wileński Teatr Młodzieżowy, Litewska Orkiestra Kameralna, Państwowa Orkiestra Symfoniczna to dziś zespoły znane na całym świecie. Miasto oferuje mieszkańcom oraz przybyszom bogaty program imprez kulturalnych. Liczne muzea i odbywające się w nich imprezy są nieodłączną częścią życia kulturalnego litewskiej stolicy.

Natasza
14-03-2014, 16:25
Wileńska Karta Miejska upoważnia do zniżek na transport miejski, wejścia do muzeów, galerii i do klubów, a także na noclegi i posiłki

Taniej turyści zapłacą także za zajęcia sportowe, zakupy w sklepach z upominkami, zabiegi w salonach kosmetycznych i spa, wynajęcie samochodu, roweru, hulajnogi i segwaya, a nawet przelot balonem.

Bezpłatne wejścia dla posiadaczy karty oferują wileńskie muzea (Nowy Arsenał, Stary Arsenał, Dom Sygnatariuszy, Zamek Giedymina, Wileńska Galeria Obrazów, Muzeum Sztuki Użytkowej, Pałac Radziwiłłów, Narodowa Galeria Sztuki, Litewskie Muzeum Sztuki, Muzeum Dziedzictwa Kościelnego, Muzeum Teatru, Muzyki i Kina, Muzeum Ofiar Ludobójstwa, kompleks memorialny w Tuskulanach, Muzeum Energetyki i Techniki i Muzeum Literackie). Wstęp na wieżę telewizyjną oferowany jest z 14-proc. zniżką. Bez opłaty można wypożyczać przewodniki audio i brać udział w regularnych wycieczkach po mieście. Nawet o 20 proc. są tańsze dla posiadaczy karty wycieczki autobusem i minibusem.

W sumie w tym roku turyści mogą liczyć na zniżki w 96 miejscach Wilna, których lista umieszczona jest na stronie internetowej oraz dołączona do karty w postaci kuponów.

Wileńska Karta Miejska dostępna jest w Wilnie w Centrach Informacji Turystycznej. Można ją także kupić przez Internet.

Turyści mogą wybrać jedną z trzech rodzajów karty:

- ważną przez 24 godziny bez biletu na transport miejski,

- ważną przez 24 godziny z biletem na transport miejski

- ważną przez 72 godziny z biletem na transport miejski.

Każda karta jest imienna i ważna od momentu aktywacji. Karta, która została aktywowana, nie podlega zwrotowi. Dzieci do lat 14 mają 5 proc. zniżki.