Zobacz pełną wersję : Przeczytaj przed wyjazdem!
Dużo informacji na podanych poniżej stronach,niektóre tylko w języku hiszpańskim.
Strony dla turystów:
http://www.arequipa-tourism.com/index-en.html (http://www.arequipa-tourism.com/index-en.html)
Zabytki:
http://www.santacatalina.org.pe/index_i_01.htm (http://www.santacatalina.org.pe/index_i_01.htm)
Kuchnia peruwiańska:
http://www.perumuchogusto.com/indexing.asp (http://www.perumuchogusto.com/indexing.asp)
Prasa peruwiańska:
http://www.elperuano.com.pe/ (http://www.elperuano.com.pe/)
http://www.elcomercioperu.com.pe/online/ (http://www.elcomercioperu.com.pe/online/)
Instytut Kultury:
http://www.inc.gob.pe/ (http://www.inc.gob.pe/)<!-- google_ad_section_end -->
PREINKASKIE OBSERWATORIUM SŁONECZNE
2300 lat temu ktoś zbudował na peruwiańskiej pustyni trzynaście kamiennych wież. Mają od dwóch do sześciu metrów wysokości. Stoją w jednej linii, pięć metrów jedna od drugiej, na niewielkim wzgórzu w Chankillo, 400 kilometrów na północ od Limy.
Archeolog Ivan Ghezzi z Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego w Peru i archeoastronom Clive Ruggles z uniwersytetu w Leicester w Wielkiej Brytanii twierdzą, że wieże służyły dawnym mieszkańcom Peru do obserwowania Słońca. Uczeni sądzą, że działalność ta była związana z kultem solarnym.
Z zapisków hiszpańskich konkwistadorów wiemy, że Inkowie stale śledzili Słońce i rejestrowali, gdzie wschodziło i zachodziło. Prawie wszystkie ówczesne obserwatoria zniszczyli Hiszpanie. Słupy z Chankillo są dowodem, że słońce obserwowano na długo przed powstaniem inkaskiego imperium, które narodziło się dopiero w XIII wieku n.e.
Zdaniem naukowców trzynaście wież to najpewniej podziałka wyznaczająca regularne okresy związane z kalendarzem słonecznym. W pobliżu wzgórza Ghezzi i Ruggles zidentyfikowali miejsce, z którego pradawni astronomowie (najpewniej kapłani) mogli przez cały rok obserwować wschody Słońca, mając przed sobą wieżową podziałkę. Znaleziono też w tym miejscu pozostałości ofiar. Podobny punkt do obserwowania zachodów Słońca istniał po drugiej stronie wzgórza.
Wpław przez Jezioro Titicaca
PERUWIAŃSKI PŁYWAK PROMUJE JEZIORO
Ani wysokość - prawie 4 tysiące metrów nad poziomem morza, ani temperatura wody - sześć stopni Celsjusza - nie odstraszyły peruwiańskiego pływaka. W sześć godzin przepłynął wpław Jezioro Titicaca leżące na granicy Boliwii i Peru.
Sportowiec wyczynu nie dokonał jednak dla przyjemności czy poprawy kondycji. Jak tłumaczy, chciał zwrócić uwagę na piękno jeziora.
Nie kryje, że chodzi jeszcze o coś więcej. Ma nadzieję, że w ten sposób uda mu się zareklamować kandydaturę Jeziora Titicaca do przyszłorocznych wyborów siedmiu naturalnych cudów świata.
Jezioro o powierzchni 8300 km kwadratowych leży pomiędzy wschodnimi i zachodnimi pasmami Andów. To najwyżej położony na Ziemi akwen żeglowny akwen dostępny dla dużych statków, jednocześnie największe jezioro wysokogórskie. Atrakcją turystyczną jest Isla del Sol - wyspa, na której według wierzeń narodził się jeden z inkaskich bogów oraz pierwsi Inkowie.<!-- google_ad_section_end -->
Mało jest krajów, które poruszałyby wyobraźnię równie mocno jak Peru – ziemia pradawnej, wielowątkowej kultury, o której przypominają opuszczone miasta. Turyści przybywają tu, by odkrywać zagadkową cywilizację Inków, poszukiwacze przygód – by odnaleźć legendarne inkaskie skarby.
Do sławnych atrakcji archeologicznych, jak górska stolica Inków Machu Picchu czy olbrzymie, tajemnicze rysunki na pustkowiach koło Nazca, można dodać kilka innych, nie mniej zachwycających. Wciąż dokonywane są kolejne odkrycia. Peru to kraj o niezwykle zróżnicowanym środowisku naturalnym. Przed podróżnikami przemierzającymi pustynne i górskie bezdroża oraz bujną dżunglę odkrywa zapierające dech w piersiach krajobrazy. Wyjątkowo pięknym zakątkiem jest chłodne śródgórskie jezioro Titicaca z pływającymi wyspami Indian Uru. Nie wszystkie godne uwagi zabytki pochodzą z czasów prekolumbijskich – osobnym światem wartym poznania jest sztuka kolonialna zachowana w Arequipie czy Cuzco. A przy tym wszędzie spotyka się serdecznych, gościnnych ludzi, kochających swoje niezbyt lekkie życie i umiejących wydobyć z niego to, co najlepsze.<!-- google_ad_section_end -->
przegap:
http://www.pascal.pl/www_ptc/img/wiadomosci/peru1.jpg
Machu Picchu i Szlak Inków – Zaginione Miasto Inków na szczycie urwistej góry, urzekające i tajemnicze. Można się do niego dostać pociągiem z Cuzco lub pięknym szlakiem pieszym
Jezioro Titicaca – zachwycające jezioro w górskiej kotlinie na pograniczu peruwiańsko-boliwijskim, a na nim niezwykłe wyspy i indiańskie wioski unoszące się na podłożu z trzcin
Rysunki z Nazca – jedna z największych zagadek archeologicznych świata. Olbrzymie, precyzyjne rysunki i wzory wycięte pośród suchej, równinnej pampy na południu kraju
Arequipa – miasto wśród dymiących wulkanów, pełne budowli z czasów kolonialnych. Tu odnaleziono zakonserwowane w lodzie mumie Inków. W pobliskim Cańón del Colca szczególnie często spotyka się kondory
Cordillera Blanca – jeden z najbardziej efektownych grzbietów górskich w całych Andach z ponad 50 szczytami sięgającymi powyżej 5700 m n.p.m. Królestwo śniegu i wspaniałych tras trekkingowych
Lasy równikowe nad rzeką Manu oraz w rejonie Puerto Maldonado i Iquitos – najprawdziwsza dziewicza przyroda
Rejs po Amazonce z Pucallpy do Brazylii – niezapomniana wycieczka magiczną rzeką.<!-- google_ad_section_end -->
Najbarwniejsze święta i wydarzenia
2 lutego – La Virgen de la Candelaria (Święto Matki Boskiej Gromnicznej): barwna fiesta na obszarze wyżyn, zwłaszcza w rejonie Puno
luty/marzec – karnawał
Wielki Tydzień – liczne ceremonie i procesje religijne
Boże Ciało – malownicze procesje w Cuzco
24 czerwca – Inti Raymi w Cuzco: największe święto Inków
16 lipca – La Virgen del Carmen: tańce uliczne w Paucartambo i Pisac niedaleko Cuzco oraz w miejscowości Pucara niedaleko jeziora Titicaca
18 października – El Seńor de los Milagros (Święto Pana Cudów): wielkie procesje religijne w Limie, których uczestnicy są odziani w purpurę
5 listopada – Dzień Puno: efektowne kostiumy i tańce na ulicach w Puno, upamiętniające legendarne wynurzenie się pierwszego inki Manco Capaca z jeziora Titicaca.<!-- google_ad_section_end -->
Podróż tam
Nie ma bezpośrednich połączeń z Polski do Peru. Do Limy można polecieć z jedną lub dwoma przesiadkami w jednym z europejskich portów lotniczych (Londyn, Amsterdam) oraz z kolejną przesiadką w USA (Nowy Jork, Atlanta, Houston).
Na granicy
Obywatele polscy udający się do Peru w celach turystycznych (pobyt do 90 dni) oraz podróżujący tranzytem są zwolnieni z obowiązku wizowego. Wiz nie można uzyskać na granicy. Paszport powinien zachowywać ważność przynajmniej przez 6 miesięcy (zalecane).
Koszty
http://www.pascal.pl/www_ptc/img/wiadomosci/peru2.jpg
Pobyt w Peru nie należy do najdroższych – wyjątki to Lima i Cuzco, gdzie ceny są dużo wyższe niż w pozostałych częściach kraju. Kto musi oszczędzać, przeżyje za 15–25 USD dziennie. Odrobina komfortu kosztuje około 50 USD dziennie<!-- google_ad_section_end -->
Kiedy jechać + klimat
Najlepiej podróżować po Peru w okresie od czerwca do sierpnia, kiedy na wyżynach panuje pora sucha (w Andach trwa od maja do września). Na dużych wysokościach noce bywają wtedy mroźne, dni są jednak cudownie pogodne. W październiku zaczyna się pora deszczowa, trwająca aż do początku maja. Apogeum opadów przypada na styczeń i luty. Podobny rytm pogodowy występuje na Nizinie Amazonki. Na wybrzeżu słoneczne i ciepłe lato trwa od stycznia do marca. Przez resztę roku nad morzem, szczególnie na odcinku centralnym i południowym, zalega garúa, czyli mgła, utrapienie raczej nieznane wyżynnym regionom w głębi kraju, gdzie przez cały rok jest dużo słońca.<!-- google_ad_section_end -->
Przykładowe ceny:
Butelka piwa - 1,5 USD, litr benzyny - 1 USD, butelka wody 1 litr - 0,90 USD.
Czas lotu:
Lima - ok. 18 godz.
Warszawa - lotnisko europejskie (np. Frankfurt) ok. 2 godz., lotnisko europejskie - Lima - ok. 16 h
Różnice czasowe:
Po przybyciu do stolicy kraju - Limy, zegarki należy przestawić względem czasu polskiego w tył o 6 godzin.
Transport:
Najpopularniejszą formą przemieszczania się są autobusy, kursujące między dużymi i małymi miastami. Na większe odległości warto korzystać z lokalnego transportu lotniczego. W miastach najwygodniej jest podróżować taksówkami. Dostępny jest także transport kolejowy łączący niektóre miejscowości turystyczne, jednakże mało ilość sieci kolejowej sprawia, że jest on niepraktyczny.
Elektryczność:
220 V; 60 Hz gniazdka europejskie (dwa okrągłe otwory), amerykańskie (dwa podłużne pionowe równoległe otwory u góry, jeden okrągły na dole pośrodku) i japońskie (dwa podłużne pionowe równoległe otwory pośrodku).
Ciekawostki:
Najpopularniejsza teoria mówi, iż nazwa Peru pochodzi od lokalnego słowa biru - "rzeka". Inna natomiast wskazuje na imię indiańskiego wodza Beru, który zapytany przez hiszpańskich odkrywców o nazwę kraju, nie zrozumiał ich języka i podał swoje własne imię. Jeszcze inna z teorii odnosi się do słowa Pelu, które było dawną lokalną nazwą regionu. Peru to kraina kontrastów: tereny pustynne, góry i puszcze okazują różnorodny i zachwycający urok peruwiańskich krajobrazów. Całości tego wdzięku przyświeca charakterystyczna przyroda. W Andach popularnym daniem jest cuy, pieczona świnka morska, serwowana z sosami najczęściej orzechowym. Inna specjalność to pachamanca, czyli mieszanka różnych mięs i warzyw, gotowana nad gorącymi kamieniami ułożonymi w ziemi. Poza tym nad górskimi rzekami często można rozkoszować się pstrągami serwowanymi na wiele sposobów.
Wizy:
Wizy nie są wymagane, podstawą wjazdu jest polski paszport ważny min. 6 miesięcy.
Placówki dyplomatyczne:
Ambasada RP w Limie
Avenida Salaverry 1978, Jesus María, Lima 11, Peru
tel.: (00-511) 471 39 20,470 04 24
fax: (00-511) 471 48 13, 471 39 25
e-mail: consrplima@amauta.rcp.net.pe
ambrplima@telefonica.net.pe
Konsulat RP w Arequipa
Konsul Honorowy, Mauricio Chabaneix Belling
Mariscal Benavides 307, Selva Alegre, Arequipa
tel./fax: (00-5154) 21-76-76
fax: (00-5154) 21-30-98
Indianie
Tradycyjna kultura została wprawdzie zniszczona przez hiszpańską konkwistę w XVI w, ale prawie połowa spośród 27mln mieszkańców Peru jest Indianami czystej krwi. Mieszkają oni w najbardziej niedostępnych rejonach Peru, ukryci w górskich wioskach, posługują się językami keczua i aymara, a ich wierzenia i obyczaje są kwintesencją tradycji andyjskiej oraz kultury narzuconej przez Hiszpanów. Wielu antropologów jest zafascynowanych tym krajem, gdyż mieszka tutaj ok. 50 różnych grup etnicznych, i choć trudno w to uwierzyć niektóre pozostają totalnie odcięte od cywilizacji.
Peru to bez wątpienia jedno z najpiękniejszych miejsc na naszej planecie, posiadające niezwykle zróżnicowane środowisko naturalne. Różnorodność jaką kraj ten oferuje podróżnikom jest niesamowita: na świecie istnieją 103 strefy ekologiczne, a 83 z nich można spotkać właśnie tutaj! To jedyny na kontynencie południowoamerykańskim kraj, który może pochwalić się taką rozmaitością. Niezwykłe położenie geograficzne powoduje również, że Peru zachwyca nieustannie bogactwem dziedzictwa etnicznego, kuchnią, muzyką i folklorem. Szczyty Andów przyciągają zapalonych miłośników wspinaczki z całego świata. Prawie połowa terytorium Peru to amazońska, dzika puszcza, pełna charakterystycznych krajobrazów. Najbardziej pustynne tereny świata rozciągają się wzdłuż wybrzeża. Podróż do tego kraju to niezapomniane przeżycie, które z pewnością utrwalą kontakty z dumnymi ze swej historycznej spuścizny Peruwiańczykami.
Lima
Stolica Peru, założona przez Francisca Pizarra 6 stycznia 1535 r. w święto Trzech Królów, nazywana była niegdyś Miastem Króli. Zbieżność daty i nazwy jest oczywista. Do dziś przetrwało co prawda wiele budynków w stylu kolonialnym, ale wraz z ogromnym napływem ludności w latach 20. zniknął jej dawny urok.
Obecnie jedna trzecia z 24 milionów mieszkańców Peru żyje właśnie w Limie, stąd większa część miasta jest zatłoczona, zanieczyszczona i hałaśliwa. Zwiększenie liczby mieszkańców Limy zostało spowodowane napływem biedoty z innych części Peru, mającej nadzieję na lepsze życie w stolicy. Ale o pracę w Limie trudno i większość przybyłych musi mieszkać w pueblos jóvenes (dosłownie „młode miasta”), slumsach otaczających miasto, pozbawionych wody, elektryczności i odpowiednich warunków sanitarnych.
Klimat Limy jest niekorzystny. Od kwietnia do grudnia miasto spowija garúa, szara mgła zasłaniająca słońce. Krótkie lato (od stycznia do marca) jest słoneczne, ale smog wiszący nad miastem sprawia, że poruszanie się po ulicach nie należy do przyjemności. Plaże są zatłoczone i brudne (o stanie ich czystości informują gazety). Większość śmieci i nieczystości wytwarzanych przez 7 mln mieszkańców dostaje się niestety do oceanu.
Miasto warto jednak odwiedzić. Zresztą nie da się go ominąć, podróżując po Peru. Mieszkańcy są przyjaźni, gościnni; można wybierać w muzeach, restauracjach i rozrywkach.
Najważniejszym placem w Limie jest Plaza Mayor (niegdyś Plaza de Armas), ponieważ górują nad nim Pałac Rządowy, katedra, Pałac Arcybiskupi i inne ważne instytucje. Z Plaza Mayor zatłoczoną, pełną sklepów Jirón (de la) Unión dochodzi się do Plaza San Martín. Ta okolica jest interesująca z historycznego punktu widzenia, poza tym znajduje się tu większość tanich hoteli.
Na południe od Plaza San Martín, Jirón Unión (już jako Belén) wiedzie do Paseo de la República (nazwa wielu ulic w Limie zmienia się co kilka przecznic, utrudniając orientację), gdzie stoją Sheraton Hotel, olbrzymi Palacio de Justicia i inne zabytkowe budowle. Na południowym końcu paseo leży Plaza Grau, skąd bierze początek Vía Expresa (zwana tu „El Zanjón” – kanał), ważna droga dojazdowa do przedmieść na południe od centrum. Równolegle do Vía Expresa i na zachód od niej biegnie Avenida Garcilaso de la Vega prowadząca na południe do Avenida Arequipa (głównej trasy komunikacyjnej wiodącej do przedmieść San Isidro, Miraflores i Barranco w południowej części miasta). Jadąc kilka kilometrów Avenida Arequipa do Miraflores, dociera się do Avenida Larco, prowadzącej prosto nad Ocean Spokojny. Pół wieku temu droga na wybrzeże wiodła przez pola i farmy, a teraz każdy centymetr zajmują domy.
W starej części Limy osiedliła się biedota i kieszonkowcy, więc nie zaszkodzi mieć się na baczności. Bezpieczniejsze są przedmieścia południowe, gdzie mieszkają lepiej sytuowani limeńos i gdzie znajdują się najbardziej ekskluzywne sklepy i restauracje. Warto się wybrać do niektórych z tutejszych muzeów.
Powered by vBulletin™ Version 4.1.1 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.
Spolszczenie: vBHELP.pl - Polski
support vBulletin