Zwyczaje i obyczaje

[Natasza]

POMIDOROWA TRADYCJA PRZENOSI SIĘ DO KOLUMBII

Dziesięć ton pomidorów służących do rzucania w przeciwników, prowadzenia bezkrwawych bitew i ostatecznie do tarzania się w nich - tak w największym skrócie wygląda Tomatina Colombiana.

1. czerwca, w Dzień Dziecka trochę większe dzieci z kolumbijskiego Sutamarchan przypominały sobie najdziksze zabawy lat młodzieńczych. Mieli do dyspozycji 10 ton pomidorów, duży plac i setki przeciwników.

<SCRIPT type=text/javascript><!-- onet('adsGet1','main2-box')//--></SCRIPT><SCRIPT type=text/javascript><!-- onet('adsGet2')//--></SCRIPT>Jak co roku odbyła się tam Tomatina Colombiana, ogromna warzywna bitwa z setkami uczestników i z pomidorem w roli głównej. Ofiar w ludziach nie zanotowano, za to wszystkie pomidory zostały zgniecione na miazgę.


Największa na świecie pomidorowa wojna odbywa się w Bunol nieopodal Walencji w Hiszpanii. W zeszłym roku uczestniczyło w niej 40 tysięcy osób, które zużyły ponad 110 ton czerwonej "amunicji".

[Natasza]

„Karnawał w Barranquilla”

Kolumbijskie miasto Barranquilla posiada niezwykle bogate i różnorodne dziedzictwo kulturalne. Mimo że prawa miejskie otrzymało dopiero w 1813 roku, jego położenie geograficzne na Wybrzeżu Karaibskim i u ujścia największej rzeki tego kraju, Magdaleny, zapewniło mu w XIX i XX wieku status najbardziej ruchliwego centrum handlowego Kolumbii. Barranquilla działało więc jak magnes na mieszkańców innych miast i wiosek regionu, z których wiele miało silne, długoletnie tradycje lokalne. Komercyjny charakter miasta przyczynił się do otwartości jego mieszkańców na nowe trendy i idee, a fakt, że nie posiadało swoich własnych tradycji, ułatwił przyswojenie tych, które przywieźli imigranci. W ten sposób Barranquilla zmieniało się stopniowo w istny tygiel lokalnych, afrykańskich oraz europejskich tradycji, umożliwiając przetrwanie wielu z tych, które nie zachowały się nawet w regionach, w których się narodziły. Każdego roku podczas 4 ostatnich dni przed Wielkim Postem różnorodne tradycje kulturalne miasta mieszają się w Karnawale w Barranquilla. Do dzisiejszego dnia mieszanina lokalnych, afrykańskich i europejskich tradycji przenika rozmaite elementy karnawału, w szczególności tańce (reprezentowane przez mico y mycas z Ameryk, afrykańskie congo oraz paloteo pochodzące z Hiszpanii), gatunki muzyczne (dominujący cumbia oraz jego liczne warianty, takie jak puya i porro) oraz instrumenty ludowe (tamburyna i bębny allegre, maracasy, claves). Muzyka karnawałowa jest głównie wykonywana przez zespół bębnów lub grupy grające na różnych instrumentach dętych. Liczne wyroby rękodzieła artystycznego obejmują między innymi platformy do występów, kostiumy, ozdoby głowy i maski zwierząt. Grupy ekstrawagancko poprzebieranych tancerzy, aktorów, pieśniarzy i instrumentalistów bawią tłumy przedstawieniami muzycznymi i teatralnymi, opartymi na wydarzeniach historycznych i współczesnych. Aktualne życie polityczne i osoby publiczne są wykpiwane w szyderczych mowach oraz w tekstach piosenek, które nadają karnawałowi atmosferę burleski.
<!-- Text: [end] --><!-- CONTENT ELEMENT, uid:1002/text [end] --><!--TYPO3SEARCH_end--><!-- model-content -->źródło:UNESCO<!-- google_ad_section_end -->

<TABLE width="100%"><TBODY><TR></TR></TBODY></TABLE>

[Natasza]

Najbarwniejsze święta i wydarzenia

maj/czerwiec – Corpus Cristi (Boże Ciało)
czerwiec – Sagrado Corazón de Jesús (święto Najświętszego Serca Jezusowego)
29 czerwca – San Pedro y San Pablo (św. św. Piotra i Pawła)
20 lipca – Dia de la Independencia (Święto Niepodległości)
7 sierpnia – Batalla de Boyacá (rocznica bitwy pod Boyaca)
15 sierpnia – La Asunción de Nuestra Seńora (Wniebowzięcie NMP)
12 października – Día de la Raza (Dzień Ameryki albo Święto Kolumba)
1 listopada – Todos los Santos (Wszystkich Świętych)
11 listopada – Independencia de Cartagena (Święto Niepodległości Cartageny).<!-- google_ad_section_end -->

[Natasza]

MIESZKAŃCY PASTO ŚWIĘTOWALI
Bajecznie kolorowe maski, chmury konfetti i olbrzymi smok na środku ulicy. Tak wygląda karnawał w Kolumbii. Parada w mieście Pasto zapierała dech w piersiach.
Festiwal w tym miasteczku odbywa się co roku od 4 do 6 stycznia i towarzyszy mu skoczna muzyka, taniec, kolorowe kostiumy i wielka parada, podczas której uczestnicy rzucają w siebie talkiem.

Festiwal 4 stycznia otworzyła parada, która ruszyła od domu rodziny Castandas, która według tradycji go zapoczątkowała w 1928 roku.

Nazajutrz, czarnoskóra społeczność Pasto świętuje dzień, w którym w 1607 roku ich przodkowie prosili hiszpańskiego króla o dzień wolny od pracy, aby mogli odpocząć. Według legendy król zgodził się. Od tej pory czarnoskóra społeczność wychodzi na ulicę, aby upamiętnić ten moment.

Trzeciego dnia, mieszkańcy Pesto gromadzą się na ulicach, malują się białą farbą i rzucają talkiem.

http://m.onet.pl/_m/3b5d0cc48d2081eda4ddb343fdd8b305,25,1.jpg (http://www.tvn24.pl/2097074,26086,0,0,1,wideo.html)