PDA

Zobacz pełną wersję : Piękna Aleksandria



pixi
16-02-2011, 22:53
Aleksandria - "perła" wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego
Aleksandria, nazywana "perłą wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego" to miasto o nieprzemijającym blasku. Urzeka ono turystów orientalną atmosferą, różnorodnością kulturową, którą zawdzięcza swojemu unikatowemu położeniu na styku trzech kultur - śródziemnomorskiej, arabskiej i afrykańskiej.
Aleksandria to miasto portowe około 225 km na północny - zachód od Kairu. Jest to drugie co do wielkości miasto w Egipcie. Zamieszkuje je około 4 milionów osób.
Aleksandria uznawana jest za jeden z najlepszych letnich kurortów w tej części świata. Ponad 20 kilometrowa eskapada z szerokimi piaszczystymi plażami i ogrodami, bulwary, ekskluzywne hotele to cechy charakterystyczne Aleksandrii.
Ale miasto to urzeka nie tylko wspaniałymi krajobrazami, ale również wielką ilością pięknych pomników i budowli. Przyjeżdżający tu turyści cenią sobie również wspaniałe miejsca do nurkowania.

Jednym z najważniejszych zabytków Aleksandrii jest położony na wzgórzu Pałac Montaza, zbudowany w turecko-włoskim stylu architektonicznym. Dawniej pełnił on funkcję letniej rezydencji rodziny królewskiej, natomiast obecnie znajduje się tutaj muzeum. Pałac Montaza otaczają jedne z najpiękniejszych ogrodów Aleksandrii, które naprawdę warto zobaczyć.
W samym centrum nowoczesnej Aleksandrii znajduje się, założone w XV wieku, Muzeum Sztuki Grecko-Rzymskiej. Zbiory muzeum liczą ponad 40 000 przedmiotów znalezionych na terenie miasta i wokół niego. Najstarsze z eksponatów datowane są na 332 rok p.n.e. Muzeum Sztuki Grecko-Rzymskiej wraz z Muzeum Narodowym to kluczowe miejsca pamięci i przechowywania starożytnych przedmiotów w Aleksandrii.
Obowiązkowym punktem każdej wycieczki po Aleksandrii jest Cytadela Qauit-Baja. Została ona zbudowana w XV wieku w miejscu jednego z siedmiu cudów starożytnego świata, a mianowicie latarni aleksandryjskiej. Uznaje się, że kamienie z tejże latarni, datowanej na III wiek p.n.e. zostały użyte do budowy Cytadeli.
Trwające w porcie prace wykopaliskowe doprowadziły do odkrycia wielu innych starożytnych kamieni, które w przeszłości były najprawdopodobniej częścią konstrukcji latarni. Inne miejsca warte zobaczenia w Aleksandrii to na przykład górujący nad miastem wspaniały, czternastowieczny meczet El Mursi Abul Abass, rzymski amfiteatr Nem Al-Dekka, Filar Saraplum, zwany słupem pompejskim, starożytne katakumby w Kom Al-Shuqafa czy nekropolia Al-Szalby.

Najstarsza część Aleksandrii leży na przesmyku łączącym stały ląd z dawną wyspą Faros. Obejmuje dzielnice: Al-Anfushi, Al-Jumruk (czyli "komora celna") i Ras at-Tin (tj. "cypel figowców"). Te trzy dzielnice tworzą obiekt, który podróżnicy nazywali przez długi czas miastem tureckim.

Rozwój tego miasta datuje się, co najwyżej na XVI w. Dzielnica Al-Jumruk, najstarsza, zawdzięcza swoje początki stopniowemu podupadaniu średniowiecznej Aleksandrii, położonej bardziej na południe, na miejscu miasta starożytnego. Miasto średniowieczne miało jeszcze pewne znaczenie w epoce mameluków. Twierdzę Qait-Bey zbudowano w końcu XV w. na miejscu latarni morskiej (na niegdysiejszej wyspie Faros), uznanej ze względu na jej wysokość (ok. 100-120 m) za jeden z siedmiu cudów starożytnego świata. Ludność zdziesiątkowała w XVII w. epidemia dżumy. W 1658 r. pozostały zeń ruiny, wśród których przetrwały nieliczne rudery.
Nowe domy zaczęto wznosić za murami starego miasta - one właśnie stały się zalążkiem miasta nowego, którego rozkwit przypada na przełom XVII i XVIII w. Nowe miasto także padło ofiarą dżumy.
Gdy Francuzi z ekspedycji Napoleona wylądowali w Aleksandrii w 1798 r., miasto tureckie było już tylko mieściną liczącą 8000 mieszkańców. Skupiali się oni w dzielnicy Al-Jumruk i trudnili głównie rybołówstwem. Późniejsza zabudowa Ras at-Tinu i brzegów zatoki Al-Anfushi pochodzi z czasów Muhammada Alego (1805-1849), którego dalekosiężne plany, oparte na rozwoju marynarki wojennej, skłoniły do wyboru Aleksandrii jako ważnego ośrodka polityki śródziemnomorskiej.

Okazuje się,że w Aleksandrii znajduje się najstarszy uniwersytet na świecie.
Do tej pory wzgórze Kom el-Dikka skrywało tajemnicę bo uważano,że mieści się na nim teatr,a przyległe do niego obiekty to pomieszczenia potrzebne,
ale niewiadomego przeznaczenia.Dopiero badania polskich naukowców pod kierownictwem doktora Grzegorza Majcherka pozwoliły na rozwiązanie zagadki.
Była to antyczna akadmia z V i VI wieku,a to co brano za teatr, tak naprawdę
było główna aulą,a niewielkie pomieszczenia obok były salami wykładowymi.
W roku 2007 odsłonięto trzy takie sale wykładowe, a cały kompleks liczy ich aż 20.
Każde z nich ma kształt prostokąta, którego trzy boki zajmuje potrójny rząd ławek.
Na środku sali było podwyższenie, prawdopodobnie dla wykładowcy. Nadal pozostaje zagadką do czego służyły niewielkie baseniki obecne w sali. Na ławkach można dostrzec antyczne zapiski studentów wandali, a jednoczesnie kibiców swych drużyn: "Niebiescy rządzą". Po przeprowadzeniu niezbędnych prac konserwatorskich, archeolodzy oddadzą część kompleksu zwiedzającym.

Aleksandria to miasto, które nie tylko szczyci się swoją wspaniałą przeszłością, ale również dużo inwestuje w swoją przyszłość. Najlepszym tego przykładem jest otwarta 2002 roku Nowa Biblioteka Aleksandryjska. Powstała ona w pobliżu starożytnej biblioteki aleksandryjskiej, uznawanej za największą bibliotekę antycznego świata. Studiowało w niej wielu słynnych naukowców m.in. matematyk Eukides w 300 roku p.n.e. i Haron w 62 roku n.e.. Futurystyczny projekt Nowej Biblioteki Aleksandryjskiej został wyłoniony w konkursie zorganizowanym przez UNESCO.

W Nowej Bibliotece Aleksandryjskiej, oprócz ogromnego zbioru książek, znajdują się specjalne biblioteki dla niewidomych oraz niedowidzących dzieci i młodzieży, zawierające działy poświęcone sztuce oraz multimediom, a także przydatny sprzęt audiowizualny i zbiory bardzo rzadkich książek. W bibliotece znajduje się również siedem centrów badań akademickich, planetarium, archiwum internetowe oraz laboratorium odrestaurowywania manuskryptów. Nowa Biblioteka Aleksandryjska oprócz centrum naukowego, pełni również funkcję centrum kulturowego. We wspaniałym wnętrzu biblioteki znajdują się cztery galerie dla czasowych wystaw i dziewięć, gdzie wystawiane są stałe ekspozycje. Możemy tu również znaleźć trzy muzea poświęcone antykowi, manuskryptom oraz nauce.