Natasza
21-02-2011, 11:17
Najbrudniejsze miasta świata
Nikt, kto nie działa w branży naftowej, raczej nie chciałby mieszkać w Baku w Azerbejdżanie. Cuchnąca woda, kałuże ropy i zagrażający życiu poziom emisji zanieczyszczeń do atmosfery to efekty wydobycia i przesyłu ropy, które zepchnęły ten ośrodek przemysłowy byłego ZSRR na sam dół tegorocznej listy najbrudniejszych miast świata.
Baku jest brudne, ale nie jest wyjątkiem. Dla mieszkańców 25 miast z naszego rankingu chmury czarnego dymu, kwaśne deszcze i strumienie ścieków są częścią codziennego życia. Do mniej rzucających się w oczy efektów zanieczyszczenia środowiska należą zły stan zdrowia populacji i mniejsza średnia długość życia. Listę najbrudniejszych miast świata sporządziliśmy na podstawie rankingów 2007 Health and Sanitation Rankings opracowanych przez Mercer Human Resource Consulting. W ramach raportu 2007 Quality of Life Report, Mercer uszeregował 215 miast na całym świecie według poziomu zanieczyszczenia powietrza, skuteczności oczyszczania ścieków, jakości wody pitnej, dostępności usług i środków medycznych i liczby chorób zakaźnych.
Wszystkie miasta z naszej listy były oceniane w odniesieniu do Nowego Jorku, którego wskaźnik wynosi 100. Dla miast z rankingów Health and Sanitation Rankings punktacja wynosi od 27,6 dla najniżej notowanego Baku, po 131,7 dla najczystszego Calgary w Kanadzie.
Z powodu zanieczyszczenia powietrza związkami ołowiu, Dhaka w Bangladeszu zajmuje drugie miejsce w naszym zestawieniu. Sytuację pogarsza tam intensywność ruchu drogowego, gdyż liczne pojazdy emitują coraz więcej szkodliwych substancji, między innymi ołów. Niedawno rozpoczęto realizację projektu Air Quality Management Project Banku Światowego, który jest <ACRONYM title="Page Ranking">pr</ACRONYM>óbą znalezienia wyjścia z sytuacji.
"Oczyszczenie powietrza jest najprostszą metodą poprawy jakości życia, gdyż wszyscy oddychamy, często wdychając rozmaite szkodliwe cząsteczki", mówi Richard Fuller, założyciel nowojorskiego Blacksmith Institute, organizacji nonprofit starającej się rozwiązywać problemy zanieczyszczenia środowiska w krajach rozwijających się. "Najczęstszym źródłem zatrucia ołowiem jest wdychanie skażonego powietrza. Tak więc w regionach o dużym zanieczyszczeniu powietrza zamykanie największych trucicieli znacznie przyczynia się do poprawy sytuacji.
Nr 3 i 4 to stolica Madagaskaru, Antananarivo i stolica Haiti, Port au Prince. W obu tych miastach pojawił się problem gwałtownego wzrostu liczby mieszkańców oraz zaistniała potrzeba efektywniejszego zarządzania wodą pitną i ściekami.
Na piątym miejscu znalazło się miasto Meksyk, stolica Meksyku. Mieszkańcy tego miasta mogą winić przemysłową i motoryzacyjną emisję szkodliwych gazów do atmosfery za tak niski poziom ozonu, że przez 300 dni w roku nie spełnia on norm World Health Organization. A mogło być jeszcze gorzej. "Właściwie, to w Meksyku ostatnio poziom zanieczyszczenia powietrza spada", mówi Dave Calkins, założyciel Sierra Nevada Air Quality Group i były szef Air Planning Branch w U.S. Environmental Protection Agency w San Francisco. "Sytuacja poprawiła się na tyle, że rząd musi prowadzić kampanię informującą o tym, że zanieczyszczenie powietrza jest nadal problemem".
Z powodu zanieczyszczeń cierpią też gospodarki. Koszty opieki zdrowotnej i mniejsza wydajność ograniczają skuteczność biznesu. "Przedsiębiorstwa muszą też wypłacać dodatkowe premie pracownikom przenoszonym do niektórych z tych miast", zauważa Slagin Parakatil, starszy specjalista w Mercer. Analiza kosztów i zysków wyraźnie wskazuje na celowość dążenia do oczyszczenia sytuacji. Według badania przeprowadzonego przez WaterAid, za każdego dolara wydanego na poprawę sytuacji sanitarnej, otrzymamy dziewięć dolarów zysku dzięki zmniejszeniu wydatków na opiekę zdrowotną i większej wydajności pracy. "Jeśli dokładnie policzyć", mówi Fuller, "to posprzątanie największego bałaganu wcale tak dużo nie kosztuje. Działa tu reguła 90/10. Wykonanie 90% pracy pochłania 10% kosztów. Koszt usunięcia ostatnich 10% zanieczyszczeń to 90% całej kwoty wydanej na sprzątanie. Stosunkowo niewielkim kosztem możemy zrobić bardzo dużo, aby uratować bardzo wiele istnień".
Nikt, kto nie działa w branży naftowej, raczej nie chciałby mieszkać w Baku w Azerbejdżanie. Cuchnąca woda, kałuże ropy i zagrażający życiu poziom emisji zanieczyszczeń do atmosfery to efekty wydobycia i przesyłu ropy, które zepchnęły ten ośrodek przemysłowy byłego ZSRR na sam dół tegorocznej listy najbrudniejszych miast świata.
Baku jest brudne, ale nie jest wyjątkiem. Dla mieszkańców 25 miast z naszego rankingu chmury czarnego dymu, kwaśne deszcze i strumienie ścieków są częścią codziennego życia. Do mniej rzucających się w oczy efektów zanieczyszczenia środowiska należą zły stan zdrowia populacji i mniejsza średnia długość życia. Listę najbrudniejszych miast świata sporządziliśmy na podstawie rankingów 2007 Health and Sanitation Rankings opracowanych przez Mercer Human Resource Consulting. W ramach raportu 2007 Quality of Life Report, Mercer uszeregował 215 miast na całym świecie według poziomu zanieczyszczenia powietrza, skuteczności oczyszczania ścieków, jakości wody pitnej, dostępności usług i środków medycznych i liczby chorób zakaźnych.
Wszystkie miasta z naszej listy były oceniane w odniesieniu do Nowego Jorku, którego wskaźnik wynosi 100. Dla miast z rankingów Health and Sanitation Rankings punktacja wynosi od 27,6 dla najniżej notowanego Baku, po 131,7 dla najczystszego Calgary w Kanadzie.
Z powodu zanieczyszczenia powietrza związkami ołowiu, Dhaka w Bangladeszu zajmuje drugie miejsce w naszym zestawieniu. Sytuację pogarsza tam intensywność ruchu drogowego, gdyż liczne pojazdy emitują coraz więcej szkodliwych substancji, między innymi ołów. Niedawno rozpoczęto realizację projektu Air Quality Management Project Banku Światowego, który jest <ACRONYM title="Page Ranking">pr</ACRONYM>óbą znalezienia wyjścia z sytuacji.
"Oczyszczenie powietrza jest najprostszą metodą poprawy jakości życia, gdyż wszyscy oddychamy, często wdychając rozmaite szkodliwe cząsteczki", mówi Richard Fuller, założyciel nowojorskiego Blacksmith Institute, organizacji nonprofit starającej się rozwiązywać problemy zanieczyszczenia środowiska w krajach rozwijających się. "Najczęstszym źródłem zatrucia ołowiem jest wdychanie skażonego powietrza. Tak więc w regionach o dużym zanieczyszczeniu powietrza zamykanie największych trucicieli znacznie przyczynia się do poprawy sytuacji.
Nr 3 i 4 to stolica Madagaskaru, Antananarivo i stolica Haiti, Port au Prince. W obu tych miastach pojawił się problem gwałtownego wzrostu liczby mieszkańców oraz zaistniała potrzeba efektywniejszego zarządzania wodą pitną i ściekami.
Na piątym miejscu znalazło się miasto Meksyk, stolica Meksyku. Mieszkańcy tego miasta mogą winić przemysłową i motoryzacyjną emisję szkodliwych gazów do atmosfery za tak niski poziom ozonu, że przez 300 dni w roku nie spełnia on norm World Health Organization. A mogło być jeszcze gorzej. "Właściwie, to w Meksyku ostatnio poziom zanieczyszczenia powietrza spada", mówi Dave Calkins, założyciel Sierra Nevada Air Quality Group i były szef Air Planning Branch w U.S. Environmental Protection Agency w San Francisco. "Sytuacja poprawiła się na tyle, że rząd musi prowadzić kampanię informującą o tym, że zanieczyszczenie powietrza jest nadal problemem".
Z powodu zanieczyszczeń cierpią też gospodarki. Koszty opieki zdrowotnej i mniejsza wydajność ograniczają skuteczność biznesu. "Przedsiębiorstwa muszą też wypłacać dodatkowe premie pracownikom przenoszonym do niektórych z tych miast", zauważa Slagin Parakatil, starszy specjalista w Mercer. Analiza kosztów i zysków wyraźnie wskazuje na celowość dążenia do oczyszczenia sytuacji. Według badania przeprowadzonego przez WaterAid, za każdego dolara wydanego na poprawę sytuacji sanitarnej, otrzymamy dziewięć dolarów zysku dzięki zmniejszeniu wydatków na opiekę zdrowotną i większej wydajności pracy. "Jeśli dokładnie policzyć", mówi Fuller, "to posprzątanie największego bałaganu wcale tak dużo nie kosztuje. Działa tu reguła 90/10. Wykonanie 90% pracy pochłania 10% kosztów. Koszt usunięcia ostatnich 10% zanieczyszczeń to 90% całej kwoty wydanej na sprzątanie. Stosunkowo niewielkim kosztem możemy zrobić bardzo dużo, aby uratować bardzo wiele istnień".