Góry w Rumunii

[zdzicho alboom II]

Góry Apuseni.
Munţii Apuseni to inna nazwa Karpat Zachodniorumuńskich, która powszechnie zadomowiła się w turystycznym słowniku.
Apuseni składają się z kilku pomniejszych pasm: masyw Vlădeasa i Pădurea Craiului, góry Bihor, góry Gilău – Muntele Mare, góry Metaliferi, góry Trascăului. Najważniejsze szczyty tych gór to: Curcubăta Mare w paśmie Bihor, spotykana też pod nazwą Bihor 1849 m n.p.m., Vlădeasa 1838 m n.p.m. oraz Muntele Mare 1826 m n.pm.
Wśród różnorodności tutejszego krajobrazu spotykamy zarówno połoninne grzbiety, skalne rumowiska, przepastne lasy, jak i fantastyczne formy krasowe. - wodospady, wąwozy, wapienne ściany, oryginalne granie i głębokie jaskinie.
Góry Apuseni otaczają linie kolejowe, pozwalając dojechać przynajmniej do ich podnóży. Pociągiem dotrzemy przede wszystkim do kilku punktów wypadowych w rejon Vlădeasa, co umożliwia linia kolejowa Oradea – Kluż.
Jako taką komunikacją autobusową cechuje się droga Ştei – Campeni – Turda.

[zdzicho alboom II]

Ten, poprzedni i dalsze opisy zaczerpnąłem z podręcznika Transylwania Wydawnictwa Bezdroża.

KARPATY WSCHODNIE
Góry Gutâi i Ţibleş.
Tę grupę gór tworzą dawne wulkany dziś pokryte zielonymi pastwiskami i bezkresnym lasem, z których raz po raz wyłaniają się skaliste szczyty i niewielkie grańki.
Jest tu niewiele oznakowanych szlaków. Zapuszcza się tu raczej niewielu wędrowców, a turystyczną infrastrukturę należałoby uznać za nikłą. Grzbiet jest długi na ok. 70 km i dość szeroki.
Ośrodkiem regionu jest miasto Baia Mare.

[zdzicho alboom II]

Góry Marmaroskie (Munţii Maramureşului).
Długość głównego grzbietu wynosi 93 km.
Najwyższe szczyty: Fărcăul 1961 m n.p.m., Pop Ivan 1940 m n.p.m., Toroiaga 1939 m n.p.m., Mihailecul 1918 m n.p.m.
Większa część Karpat Marmaroskich należy do dorzecza Cisy.
Góry Marmaroskie są atrakcyjną, choć miejscami dość trudną do penetracji grupą górską. Nie istnieją tu żadne oznakowane szlaki, a wiele obszarów jest bardzo trudnych orientacyjnie czy niedostępnych ze względu na gęste zarośla kosówki. Dodatkowy problem stanowią trudności formalne związane z granicą z Ukrainą przebiegającą głównym grzbietem masywu.

[zdzicho alboom II]

Góry Rodniańskie ( Munţii Rodnei).
Góry te, najwyższe w całych Karpatach Wschodnich, w literaturze polskiej nazywa się Alpami Rodniańskimi. Nazwę swą wzięły od małej miejscowości u ich południowych stoków – Rodna Veche. Alpami zaś zwie się je ze względu na charakter rzeźby, którym mocno kontrastują z innymi raczej połoninnymi pasmami Karpat Wschodnich.
Wierzchołki Gór Rodniańskich są ostre, niektóre granie poszarpane, a zbocza nieraz dość strome. Spotyka się tu strzeliste turnie, głazowiska i piarżyska na zboczach górskich, a także liczne jeziorka w polodowcowych kotłach.
Najwyższe szczyty to: Pietrosul 2303 m n.p.m., Ineul 2279 m n.p.m., Rebra 2221 m n.p.m.
W centralną cześć Gór Rodniańskich najlepiej dostać się od północy, od strony miejscowości Borşa. Zachodnią część pasma udostępniają linia kolejowa i szosa, a południową linia kolejowa Dej – Suceava.

[zdzicho alboom II]

Góry Kelimeńskie ( Munţii Călimani).
Te rozległe góry należą do karpackiego pasa wulkanicznego. Jest to drugie pod względem wysokości pasmo Karpat Wschodnich. Najwyższy szczyt Pietros Kelimeński 2100 m n.p.m. przypomina Babią Górę.
Masyw jest dostępny od linii kolejowej zarówno od północy jak i od południa, choć dojścia są nieraz dość długie. *** te mają krągło pofałdowane przyjemne w wędrówce pogórze i nieco odmienny grzbiet główny, z trawiastymi wypłaszczeniami, skalistymi szczytami i niekończącymi się jałowcowymi polami. Brak schronisk nie jest zbyt dotkliwy – mnóstwo tu bacówek na grzbietach.

[zdzicho alboom II]

KARPATY POŁUDNIOWE

Góry Retezat.
Nazwa Retezat w polskim tłumaczeniu oznaczać może 'Pocięte Góry', bądź 'Porąbane Góry'.
Góry te słusznie są uważane za jedno z najpiękniejszych pasm Karpat rumuńskich. Jest to zarazem trzecia co do wysokości grupa górska tego kraju – najwyższy szczyt Peleaga ma wysokość 2509 m n.p.m., a w jej sąsiedztwie leży kilka innych wzniesień o także dość pokaźnych wysokościach – Păpuşa 2508 m n. p. m., Retezat 2482 m n.p.m., Bucura 2433 m n.p.m.
Najatrakcyjniejszą i najczęściej zwiedzaną partią Retezatu jest jego część centralna. Główna trasą Retezatu jest szlak wiodący od schroniska Pietrele przez przełęcz Curmătura Bucura i przez polanę Pelegii do schroniska Byta. Od tego szlaku można robić wypady na najwyższe szczyty Retezatu. Stan oznakowania szlaków w Retezacie jest ogólnie dobry.
Dotarcie na peryferyjne obrzeża gór nie stanowi wielkiego problemu z uwagi na linię kolejową Simeria - Petroşani- Craiova. Kilka stacji kolejowych na tej linii to dobre punkty wypadowe w Retezat.

[zdzicho alboom II]

Góry Fogaraskie.
Występują też pod nazwami rumuńskimi Munţii Făgarăş, Munţii Făgarăşului i polskimi: Fagarasz, Fogarasze.
Stanowią najwyższe pasmo górskie ograniczających Transylwanię od południa Karpat Południowych, a zarazem są najwyższymi górami Rumunii.
Długa, ciągnąca się równoleżnikowo z zachodu na wschód grań ma typowy, skalisty charakter wysokogórski przede wszystkim od strony urwistych ścian północnych. Ku północy także odbiegają liczne ostre granie boczne. Południowe stoki Fagaraszu są z reguły bardziej łagodne i trawiaste, panuje tu też cieplejszy klimat.
Najwyższa i najbardziej skalista jest główna część pasma ciągnąca się od rejonu Negoiu i Şerboty po rejon Moldoveanu. Kilka szczytów przekracza wysokość 2500 m n.p.m., większość pozostałych osiąga tu 2400 – 2450 m n.p.m. Odcinki grani nieco bardziej oddalone na wschód i zachód przeważnie maja charakter masywnych, wysokich połonin.
W Góry Fogaraskie dojechać można pociągami kursującymi na trasie Sybin (Sibiu) - Făgarăş – Braszów (Braşov) oraz Sybin – Rămnicu Vălcea. Druga z wymienionych linii biegnie przełomowym odcinkiem doliny Aluty pod samymi zboczami Fagaraszu. W miarę dobra komunikację kolejowa uzupełnia kiepska sieć rzadkich połączeń autobusowych.
Większość obiektów noclegowych znajduje się po północnej stronie grzbietu głównego, w różnej odległości od jego linii – najwyżej położone jest schronisko Podragu 2136 m n.p.m., inne postawione dość nisko. Zazwyczaj w tutejszych schroniskach (tych położonych wyżej) panuje prawdziwie górska atmosfera.
Jeśli chcemy wybrać się na dłuższą wycieczkę główna granią Gór Fogaraskich i nocować przy tym w schroniskach, jest to wprawdzie teoretycznie możliwe, ale z uwagi na niskie położenie obiektów wymaga mozolnych , niekiedy długich podejść. Dlatego też najlepszą formą zwiedzania Gór Fogaraskich wydaje się wędrowanie z namiotem. Nie ma tu większych ograniczeń w biwakowaniu, a dogodne miejsca pod namiot można znaleźć nawet blisko grani. W górach tych znajduje się ponadto kilka niezagospodarowanych schronów, które jednak latem mają czasem więcej amatorów, niż są w stanie pomieścić.
Najważniejszą osia turystyczną jest czerwony szlak biegnący wzdłuż głównej grani, uzupełniają go szlaki zmierzające bocznymi graniami i dolinami.

[zdzicho alboom II]

Góry Bucegi.
Góry Bucegi, kulminujące w szczycie Omul 2507 m n.p.m. są chyba najczęściej odwiedzanymi przez turystów górami Rumunii, o czym zapewne decyduje m.in. ich dogodne położenie (ok. 2 - 3 g. podróży pociągiem z Bukaresztu i zaledwie 30 – 40 min. z Braszowa. Układ głównych grzbietów przypomina podkowę. Na wschód, ku dolinie Prahowy, opadają one charakterystycznymi stromymi i skalistymi urwiskami, z malowniczymi krótkimi dolinkami. Powyżej 2000 m n.p.m. góry te przybierają natomiast charakter wysokogórskiego trawiastego płaskowyżu, umożliwiającego łatwą wędrówkę. Bucegi wraz z niedalekim pasmem Piatra Craiului są jednym z najbardziej interesujących w Rumunii terenów pod względem florystycznym.
Szlaki są tu uczęszczane i dobrze oznakowane, choć należałoby uznać, że zagospodarowanie gór z dużą liczbą schronisk, kolejkami linowymi czy pnącymi się wysoko drogami służy niestety ich umasowieniu.

[zdzicho alboom II]

A korona gór Rumunii jest w Wikipedii
http://pl.wikipedia.org/wiki/Korona_G%C3%B3r_Rumunii
Bo pomyślałem sobie, że może kiedyś ją zdobędę, jak już zdobędę koronę gór Polski.

[jacky]

jest jednak szansa - możesz zaatakować Karpaty w Romkowie - w przerwie walki z klasycznymi w PL...
z tym, że jednak te romkowe - to jednak inna bajka ...
ale warta posłuchania...