Pociągiem po Armenii

[Natasza]

Nieliczne pociągi pasażerskie mają charakter lokalny i służą miejscowej ludności jako środek transportu do szkół i pracy.
Sieć linii kolejowych liczy 845 km, z czego 726 km wykorzystywanych jest w ruchu pasażerskim. Wszystkie linie są zelektryfikowane.
Armeńskie pociągi to brudne, obdrapane i zardzewiałe jednostki elektryczne z potłuczonymi szybami i dziurawą drewnianą podłogą. Wszystko ma się zmienić w najbliższych dekadach dzięki nowemu zarządcy infrastruktury i pociągów. Została nim spółka córka rosyjskich kolei RŻD – Koleje Południowo-Kaukaskie, która rozpoczęła działalność 1 czerwca 2008 r.

http://www.ukzhd.am/en.html

[Natasza]

Dwa połączenia międzynarodowe

Główną linią kolejową w kraju – i jedyną czynną magistralą – jest trasa z Erewania przez Kumajri i Kirovakan do północnej granicy w Ajrum i dalej do Gruzji.
Trasą tą kursuje jedyny całoroczny pociąg międzynarodowy z Erewania do Tbilisi oraz uruchomiony w tym roku pociąg sezonowy do Batumi nad Morzem Czarnym.
Pociąg nr 371/372 relacji Erewań – Tbilisi odjeżdża w dni parzyste o 20.20 i przyjeżdża do gruzińskiej stolicy następnego dnia o 9.15.
Tak długi czas przejazdu jest efektem złego stanu infrastruktury i długiego postoju na przejściach granicznych. Pociąg nie cieszy się dużą frekwencją i nic dziwnego, bowiem busem na w tej relacji można dojechać w czasie o połowę krótszym, mniej więcej za tę samą cenę. Skład zestawiony jest z armeńskich wagonów sypialnych różnych klas o niskim standardzie oraz wagonów bagażowego i restauracyjnego.
Nowym sezonowym pociągiem jest „Armenia”. Z Erewania odjeżdża w dni nieparzyste o 14.10 i dojeżdża do stolicy autonomicznej republiki Adżarii (leżącej w Gruzji) następnego dnia o 7 rano. Z Batumi zaś wyrusza o 12.25 i kończy bieg w Erewaniu o 7.33.
Trasa pociągu liczy 716 km. W odróżnieniu od składu do Tbilisi, „Armenia” zyskała w krótkim czasie dużą popularność wśród pasażerów.
Pociąg „Armenia” prezentuje wyższy standard, zestawiony jest z wagonów kolei gruzińskich, część z nich jest po modernizacji. Dostępne wagony to: płackartnyj, kupiejnyj, kupiejnyj komfort (sypialny po modernizacji z przedziałami czteroosobowymi) oraz spalnyj. Najtańszy bilet w 3 klasie kosztuje 8,060 drams , 12,250 drams / ok.$32/ w klasie 2 /4 łóżka do spania/ i najdrozsze bilety w klasie 1 /2-osobowe przedziały sypialne/-16,880 Armenian drams /ok. $45/.

[Natasza]

Pięć relacji krajowych
Pociągi krajowe w Armenii to zaledwie garstka połączeń lokalnych. Kursy na poszczególnych trasach realizowane są raz lub dwa razy dziennie.
Pociągi obsługują pięć relacji: Erewań – Jerasch (63 km), Erewań – Gyumri (154 km), Gyumri – Pemzashen (32 km), Kanaker – Razdan (32 km) i Erewań – Ararat – Arax (58 km).
Wszystkie pociągi zestawione są z jednostek elektrycznych z lat 60. i 70. XX wieku. Nie ma podziału na klasy ani obowiązku rezerwacji. Bilety kupuje się w kasie na dużych dworcach lub u konduktora. Podróż takim pociągiem to ciekawe przeżycie i lekcja pokory dla tych, którzy narzekają na polskie pociągi i ich standard. Z wycieczki armeńską jednostką elektryczną w pamięci zostaje to, jak wygląda pociąg i co się w nim dzieje. O podziwianiu widoków za oknem raczej nie ma mowy, ponieważ szyby są szaro-brązowe od brudu. Niektóre jednostki są zdezelowane i zaniedbane do tego stopnia, że trudno dojrzeć oryginalne malowanie pociągu.

[Natasza]

Armeńskie dworce kolejowe

Dworce kolejowe w Armenii to skromne obiekty, dosyć zaniedbane, które pełnią swoje podstawowe funkcje. Największym obiektem jest dworzec główny w Erewaniu, którego nie sposób nie zauważyć, chociaż nie jest zlokalizowany w ścisłym centrum miasta.
Zbudowany w 1956 roku dworzec jest perełką współczesnej architektury. Kiedyś dworzec tętnił życiem, odjeżdżały stąd pociągi w najdalsze zakątki Związku Radzieckiego. Obecnie odprawia on tylko trzy pociągi w ciągu doby.
Budynek dworca, w odróżnieniu od pociągów, jest bardzo czysty i zadbany. W hali dworca znajduje się sześć kas biletowych, z który przynajmniej jedna jest czynna przez cały dzień.
Otwarte cały dzień są także: przechowalnia bagażu, biuro naczelnika stacji oraz toalety.
Tuż przy głównym wejściu do budynku dworca znajduje się przyjemna kawiarnia. Odjeżdżające pociągi korzystają z jednego, przyległego do budynku peronu. Drugi peron jest nieczynny.
Dworzec jest połączony ze stacją metra „Sassountsi David”. Do stacji można bezpośrednio dojść przejściem podziemnym, które obecnie zamieniło się w wielki bazar. Do centrum można też dojechać trolejbusem linii 2.
źródło:Kurier Kolejowy