PDA

Zobacz pełną wersję : Symbol Paryża, Wieża Eiffla



Natasza
28-02-2012, 11:58
Wieża Eiffla zbudowano w 1889 r. na potrzeby Wystawy Światowej. Wystawy Światowe organizowano wówczas co 11 lat, jednakże ta była dla Francuzów szczególna, przypadała bowiem na 100 rocznicę rewolucji Francuskiej<NBSP></NBSP><NBSP></NBSP> i zburzenia Bastylii. Wieża, wówczas najwyższa budowla świata, stanowiła bramę na tereny wystawowe. Pomysłodawcą konstrukcji wieży był Gustaw Eiffel. Wieża opiera się na czterech zakrzywionych pylonach, majestatycznie wznoszących się ku wierzchołkowi, nadających całości kształt wyciągniętej ku górze piramidy. U podstawy wielkie łuki wspierają się na fundamentach, spinając pylony i formułując bramę. Wewnątrz pylonów kursują windy, umożliwiające wygodny dostęp do trzech platform widokowych na wysokości 58 m, 116 m i 273 m. Cała konstrukcja wieży składa się z ponad 18 tys. części metalowych<NBSP></NBSP>. Po zakończeniu wystawy wieża miała zostać rozebrana, jednak Eifell u szczytu wieży stworzył małe laboratorium, w którym przeprowadzał eksperymenty z dziedziny aerodynamiki. Zbudowana u południowego krańca Pola Marsowego, w centrum Paryża, nieopodal Sekwany, pomimo krytyki stała się symbolem Paryża i Francji. Ma ponad 320 metrów wysokości.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/7bd3334c74.JPG (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 12:04
Czas powstania 1887 - 1889

Styl architektoniczny Wiktoriańska struktura ekspresjonistyczna

Materiał żelazo

Koszt budowy 1,5 miliona dolarów

Wysokość 300 metrów /985 stóp /

Powierzchnia 1,6 ha Alexandre-Gustave Eiffel

Wieżę Eiffla wybudowano z okazji wystawy światowej zorganizowanej na stuletnią rocznicę rewolucji francuskiej. Wieża posłużyła jako brama wejściowa na tereny wystawy.

Nazwano ją od nazwiska jej budowniczego, francuskiego inżyniera budowy mostów Aleksandra Gustawa Eiffla.

Budowla składa się z ponad 18000 elementów połączonych ze sobą ponad 2,5 milionami nitów i waży około 10500 ton.

Najwyższą wieżę świata zbudował zespół 250 mężczyzn w tempie, które uznano za fenomenalne.

Na pierwszym piętrze znalazła się restauracja, a na drugim tarasie, na wysokości 116 metrów miała biuro gazeta Le Figaro. Na trzeci taras prowadzą windy oraz schody.

Wieża utrzymała status najwyższej budowli świata aż do roku 1929, gdy w Nowym Jorku wzniesiono biurowiec Chryslera.

Z czasem ukończenia budowy, wieża zyskała przydomek "dame de fer" - zelazna dama.

Wieża jest odmalowywana co 7 lat, zużywa się na to 50 ton ciemno-brązowej farby.

Od czasu otwarcia budowli do dziś wieżę odwiedziło ponad 167 milionów ludzi. Corocznie budowla przyciąga 3 miliony ludzi.

Nazwiska 72 francuskich naukowców i sławnych ludzi umieszczone są na około budowli, po 18 nazwisk z każdej strony.

Licząc od samej ziemi jest 347 stopni do pierwszej platformy, 674 stopnie do drugiej i 1710 stopni do małej platformy na szczycie wieży.

W przejrzysty i bezchmurny dzień możliwe jest zobaczenie ze szczytu wieży Eiffli terenów położonych o 42 mile w każdą stronę.

http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/b859283277.JPG (http://www.occur.pl)
Wieża Eiffla jest dwa razy wyższa od Monumentu Waszyngtona i waży 70000 ton więcej.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/0cfdb31813.jpg (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 12:18
Jak się tam dostać:


http://www.carsrouges.com/img/common/transports/picto_metro.gifhttp://www.carsrouges.com/img/common/transports/picto_ligne6.gifBir Hakeim
http://www.carsrouges.com/img/common/transports/picto_rer.gifhttp://www.carsrouges.com/img/common/transports/picto_ligneC.gifChamps de Mars - Tour Eiffel

Bus 82, stops : Tour Eiffel or &#171; Champ de Mars
Bus 42, stop : Tour Eiffel
Bus 87, stop : Champ de Mars
Bus 69, stop : Champ de Mars

Batobus

Wieża Eiffla ma przechowalnie bagażu, więc weź to pod uwagę zanim myśleć o pójściu
do góry z małymi dziećmi.

Idąc na wieżę
W sezonie, często długo czeka się na windy. Dla tych, którzy wolą po schodach, mogą dojść do poziomu 2. Poziom między 2 a 3 pietrem jest dla nich niedostępny.

Toalety
Dla Twojej wygody, Wieża Eiffla ma toalety na każdym poziomie, a nawet na zachodnim filarze, na poziomie gruntu.


Wieża Eiffla położona jest przy Polach Marsowych, nad brzegiem Sekwany. Dojedziemy do niej wysiadając na jednej ze stacji metra: Bir-Hakeim, Trocadéro bądź Ecole-Militaire. Czynna jest praktycznie każdego dnia. Na pierwsze oraz drugie piętro można wejść schodami lub wjechać windą. Na trzecie piętro można wjechać już tylko windą. Na pierwszym piętrze jest kawiarnia a także oddział poczty, w którym na naszą pocztówkę dostaniem specjalny pamiątkowy stempel z wieżą Eiffla. Wyżej, na drugim piętrze znajduje się restauracja Jules Verne oraz tarasy wraz z lornetkami. Trzecie, najwyższe piętro oferuje zaś fantastyczny widok na całe miasto. Są tutaj dwie galerie - jedna przeszklona wraz z tablicami informacyjnymi na których opisano rozpozcierającą się przed nami panoramę Paryża oraz druga galeria, położona jeszcze wyżej - otwarta, pełniąca rolę tarasu na wolnym powietrzu.


W sezonie turystycznym ogromna kolejka do windy. Trzeba kupić bilet na jazdę do samej góry. Windy znajdują się przy dwóch filarach: zachodnim i północnym. Czekanie w kolejce zajmie minimum półtorej godziny. Przed wejściem do hali obowiązkowa odprawa czyli prześwietlanie toreb, torebek, plecaków. Do drugiego poziomu dowozi winda przypominająca kolejkę szynową. Są to dwa wagoniki połączone pionowo i wyciągane po szynach. Tempo jazdy jest bardzo szybkie, ale nie odczuwa się mocno zmiany wysokości. Na każdej platformie winda się zatrzymuje i można wysiąść, ale nie radzę, bo dalsza jazda może okazać się niemożliwa. Teraz czas na kolejkę do malutkich wind, które pionowo wywożą na szczyt. Są tu cztery windy kursujące naprzemiennie. Czas oczekiwania to znów około godziny…
Aby zaoszczędzić trochę czasu, w przypadku wyboru wjazdu windą, można wcześniej kupić bilet online (http://www.tour-eiffel.fr/teiffel/uk/pratique/acces/page/achat-billets-en-ligne.html) (najpóźniej na dzień przed wejściem), podając czas przybycia. Taki wirtualny bilet zostanie wówczas wysłany na nasz telefon komórkowy, co pozwoli nam ustawić się od razu przy wejściu, w kolejce dla osób posiadających bilet. Można wejść pieszo na 2. piętro – w końcu to tylko ok. 600 schodów.

http://www.tour-eiffel.fr/

Natasza
28-02-2012, 12:24
<TABLE class=array border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 closure_uid_a0x795="261"><TBODY closure_uid_a0x795="260"><TR closure_uid_a0x795="259"><TD class="left1 thead">



</TD><TD style="WIDTH: 150px" class="left2 thead" closure_uid_a0x795="282">Od 1 kwietnia 2011
do 31 marca2012


</TD><TD class=thead>DOROŚLI</TD><TD class=thead closure_uid_a0x795="258">12 - 24 lat



</TD><TD style="WIDTH: 110px" class=thead closure_uid_a0x795="287">Obniżona stawka
4 - 11 lat
niepełnosprawni *


</TD><TD class="right thead">



</TD></TR><TR class="first alt1" closure_uid_a0x795="290"><TD class=left>



</TD><TD>Bilet wstępu winda
(ważny do 2 <SUP>II</SUP> piętra)


</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 8,20



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" closure_uid_a0x795="289">€ 6,60



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 4,10



</TD><TD class=right>



</TD></TR><TR class=alt2><TD class=left>



</TD><TD>Biletu wstępu na szczyt</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 13,40



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 11,80



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 9,30



</TD><TD class=right>



</TD></TR><TR class=alt1><TD class=left>



</TD><TD>Bilet wstępu schody
(ważny do 2 <SUP>II</SUP> piętra)


</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 4,70



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 3,70



</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">€ 3,20



</TD><TD class=right>



</TD></TR></TBODY></TABLE>Dzieci do 4 lat odwiedzają Wieżę Eiffla za darmo.
* Obniżona stawka ma zastosowanie do osób towarzyszących osobom niepełnosprawnym.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/9480c36d3c.jpg (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 12:30
Wieża Eiffla jest otwarta codziennie od roku!

od 9 rano do północy od 17 czerwca do 28 sierpnia
od 9.30 do 23:00 podczas reszty roku,
W weekend wielkanocny i podczas wiosennych świąt: rozszerzona godzin otwarcia do północy.



<TABLE class=array border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center closure_uid_nb5gfy="180"><TBODY closure_uid_nb5gfy="179"><TR closure_uid_nb5gfy="204"><TD class="left1 thead">
</TD><TD style="WIDTH: 150px" class="left2 thead" closure_uid_nb5gfy="203">DAILY</TD><TD style="WIDTH: 150px" class=thead>LIFT</TD><TD style="WIDTH: 150px" class=thead>SCHODY
</TD><TD class="right thead">
</TD></TR><TR class="first alt1" closure_uid_nb5gfy="178"><TD class=left>
</TD><TD closure_uid_nb5gfy="206">Od 17 czerwca do 28 sierpnia</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" vAlign=top>9 rano do 24:45
Ostatni wjazd windy
(godzina 23:00 na górze)</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" vAlign=top closure_uid_nb5gfy="177">9 rano do 24:45
Ostatnie wejście: * o północy

</TD><TD class=right>
</TD></TR><TR class=alt2 closure_uid_nb5gfy="202"><TD class=left>
</TD><TD closure_uid_nb5gfy="201">Pozostałą część roku
</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" vAlign=top closure_uid_nb5gfy="205">9:30 rano do 23:45 wieczorem
Ostatni wyjazd godzina 23:00
(22:30 * zjazd z góry)</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" vAlign=top>9:30 rano do 18:30 pm
Ostatni wstęp: 6 * pm</TD><TD class=right>
</TD></TR><TR class=alt1 closure_uid_nb5gfy="200"><TD class=left>
</TD><TD>
</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center" closure_uid_nb5gfy="199">
</TD><TD style="TEXT-ALIGN: center">
</TD><TD class=right>
</TD></TR></TBODY></TABLE>
* Czas ten można przyspieszyć w zależności od liczby gości.

Natasza
28-02-2012, 12:38
…wieży Eiffla nie zaprojektował Alexandre Gustave Eiffel. Jej autorami byli dwaj inżynierowie Emile Nouguier i Maurice Koechlin. Pracowali w biurze projektowym, którego jedynym właścicielem był właśnie francuski inżynier Eiffel. Jego firma zyskała sławę dzięki metalowym budowlom o lekkich konstrukcjach kratowych. Eiffel wpadł na pomysł, by do wzniesienia wieży użyć elementów z żelaza kowalnego połączonych nitami. Opatentował konfigurację konstrukcji metalowej z pylonami, która może się wznieść na wysokość ponad 300 metrów.
Wieżę Eiffla zbudowano w 1889 r. na potrzeby Wystawy Światowej. Wystawy Światowe organizowano wówczas, co 11 lat, jednakże ta była dla Francuzów szczególna, przypadała bowiem na 100 rocznicę rewolucji Francuskiej i zburzenia Bastylii. Wieża, natenczas najwyższa budowla świata, stanowiła bramę na tereny wystawowe. Głównym architektem budowli był Stephen Sauvestre, głównymi inżynierami: Maurice Koechlin and Emile Nouguier. Jednak to Gustaw Eiffel nadzorował pracę zespołu 50 inżynierów, którzy zaprojektowali 18 038 elementów, z jakich zbudowana została wieża. Każdy element składowy miał masę nieprzekraczającą 3 tony, aby ułatwić montaż. Prefabrykacja elementów była koniecznością wobec bardzo krótkiego, wynoszącego mniej niż dwa lata czasu realizacji.
Jak twierdzą specjaliści ”…wieża jest zbudowana w stylu wiktoriańskiej struktury ekspresjonistycznej. Opiera się na czterech zakrzywionych pylonach, majestatycznie wznoszących się ku wierzchołkowi, nadających całości kształt wyciągniętej ku górze piramidy. U podstawy wielkie łuki wspierają się na fundamentach, spinając pylony i formułując bramę.”
W chwili otwarcia mierzyła 312,.27 m – do zamocowanej na szczycie flagi; obecnie, wraz z zamocowaną anteną telewizyjną wznosi się na wysokość 324 m. Z powodu zmian temperatury wpływających na rozszerzalność metalu, może zmieniać swoja wysokość nawet o 15 cm.
Budowę rozpoczęto 1 lipca 1887 r. Wszystkie elementy były przygotowywane w mieszczącej się na przedmieściach Paryża fabryce w Levallois Perrot. Poszczególne elementy konstrukcji były wciągane na górę przy użyciu parowych żurawi montowanych na drewnianych rusztowaniach i na powstałej już metalowej konstrukcji. Żurawie umieszczano coraz wyżej, wraz z postępem prac. Fragmenty konstrukcji robotnicy łączyli za pomocą nitów. Wybrano taki rodzaj łączenia, ponieważ żelaza kowalnego, z jakiego zbudowana jest wieża, nie można spawać. Ponad 18000 metalowych elementów połączono ze sobą ponad 2,5 milionami nitów. Ciężar całej budowli szacowany jest na 10,1 tysięcy ton. Tak ogromną budowlę zmontowało zaledwie 130 robotników. A jedynie 100 robotników wykonywało części.
31 marca 1889r kilka osób wspięło się po 1792 stopniach na wierzchołek wieży, aby umieścić tam francuski sztandar. Oczywiście Gustaw Eiffel też tam był. Nie wiemy ile czasu wchodzili na górę, ale wiemy dzięki redakcji „The Times”, że schodzenie na dół zajęło 40 minut. Tego właśnie dnia budowę zakończono. Dość szybko wieża zyskała przydomek „magician of iron” („Cud ze stali”).
Po zakończeniu wystawy konstrukcja miała zostać rozebrana, jednak Eifell u szczytu wieży stworzył małe laboratorium, w którym przeprowadzał eksperymenty z dziedziny aerodynamiki.
Obecnie wewnątrz pylonów kursują windy, umożliwiające wygodny dostęp do trzech platform widokowych na wysokości 58 m, 116 m i 273 m. Na platformach znajduje się między innymi jedna z najdroższych restauracji w Paryżu, czy odbudowywane biuro Gustawa Eiffla. Na drugim tarasie, na wysokości 116 metrów miała redakcję gazeta Le Figaro.
W przejrzysty i bezchmurny dzień z jej szczytu można dostrzec tereny położone w odległości 60 km.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/f6bafdfff0.jpg (http://www.occur.pl)
Wieża jest malowana raz na 7 lat, a na pomalowanie całej konstrukcji potrzeba około 50 ton ciemno brązowej farby. Wieża utraciła status najwyższej budowli świata w roku 1929, gdy w Nowym Jorku wzniesiono biurowiec Chryslera.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/6bb462b57c.jpg (http://www.occur.pl)
źródło: Młody Technik

Natasza
28-02-2012, 13:00
Oświetlenie

Wieża Eiffla, dzięki swoim rozmiarom i strukturze, stanowi inspiracje do tworzenia wynalazków i kreacji świetlnych najbardziej wyszukanych i najbardziej oryginalnych. Jej historia jest blisko związana z historią światła. Już w wieczór inauguracji Wieży Eiffla, dziesięć tysięcy baryłek gazu podkreślały suknie wielkiej "damy z żelaza"!

1889
Dwa reflektory na kołach zainstalowane na ostatnim piętrze Wieży oświetlają zabytki Paryża. Reflektor niebiesko - biało - czerwony, świecący w sposób ciągły lub błyskami przerywanymi, jest najmocniejszy na świecie. W czasie wystawy, Wieża jest oświetlona każdego wieczora przy pomocy gazu dostępnemu w szklanych kulach (opa in).

1900
Oświetlenie Wieży stało się całkowicie elektryczne. Pięć tysięcy żarówek kreśliło swoje boki w liniach ciągłych.

1907
Ogromny sześciometrowy zegar zamontowany na drugim piętrze wskazuje godzinę przy pomocy świecących cyferek.

1925 - 1936
Andre Citroen (którego matka była Polką!), korzysta z Wieży aby zainstalować na niej pierwszą reklamę świetlną swojego koncernu samochodowego. Przekazuje on 500 000 franków do dyspozycji Fernanda Jacopozzi. Reklama jest przygotowywana przez osobiście przez inżyniera Edison, wynalazcę żarówki. Wystawa 250 000 lamp o różnych kolorach została zainstalowana na budowli. Pierwszy spektakl miał miejsce 4 lipca 1925 r. Można było zobaczyć nazwisko Citroen z odległości czterdziestu kilometrów, z trzech stron Wieży. Spektakl, postrzegany jako zbyt drogi (prawie milion franków) został przerwany w 1936 roku.

1933
Citroen zaoferował zegar dla mieszkańców Paryża z tarczą zegarową o średnicy 15 metrów. Wskazówkami są wielokolorowe promienie światła zapalające się sukcesywnie, żeby wskazać godzinę.

1937
Wystawa sztuki i techniki. Andre Granet realizuje pod szkieletem pierwszego poziomu żyrandol, gigantyczny z rurkami fluorescencyjnymi długości 10 m o różnorodnych kolorach. Trzydzieści reflektorów marynarki wojennej skierowanych w kierunku nieba ubierało Wieżę białym światłem, natomiast korona żelaznych drzwi mieniła się w kolorach złota, niebieskim i czerwonym. Każdego wieczora poziomy przeistaczały się w fontannę ognia. Po ostatniej wojnie, Wieża stała się latarnią lotniczą Paryża (wystawę przerwano w 1974).

Maj 1958
Tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt reflektorów zostało zainstalowanych w licznych otworach Champ - de - Mars (w użyciu aż do 31 grudnia 1985 r.) dla oświetlenia monumentu.

1978
Na święta Bożego Narodzenia, świerk zabłysnął na Wieży 30 000 żarówek.

1985
Wygrana przez Pierra Bidetu, inżyniera światła, wystawa jest elementem finałowym programu restauracji zabytku, o którym zadecydował mer Paryża w roku 1980. Trzysta trzydzieści sześć reflektorów (1000 W, 400 W, 150 W), wiązka światła kierowana z dołu do góry oświetlała Wieżę od środka jej struktur. Zastąpiły one 1290 reflektorów używanych od 1958 r. Nowe reflektory są zainstalowane w bateriach od 4 do 7 sztuk. Wszystkie są wyposażone w lampy wysokiego natężenia kolorów żółtopomarańczowych (z wyjątkiem 8 reflektorów usytuowanych na szczycie). Zapalanie projektorów jest wykonywane co godzinę i trwa 5 minut. Operacja wykonywana jest ręcznie, bądź przy pomocy włącznika. Moc zamontowanej wystawy wynosi 320 kW (620 kW poprzednio). Roczne zużycie energii to 680000kWh. Lampy (a sodium) wysokiego natężenia (długość życia 6 000 godzin) początkowo dostarczane przez firmy Philips i Mazdę są zmieniane co trzy lata. Całkowity koszt instalacji wystawy wyniósł 4 miliony franków, eksploatacja roczna to koszt 600 000 franków. Oświetlenie, które spotkało się z sukcesem jednomyślnym i światowym, było punktem startowym w Paryżu oraz w wielkich miastach Francji i świata, dzięki odnowieniu zniżki na podziwianie nocnych walorów zabytków.

5 kwietnia 1997
O północy mer Paryża uruchomił licznik świetlny "J - 1000 avant l'an 2000". Usytuowany 100 metrów nad ziemią u boku monumentu skierowany w kierunku Trocadero. Ma on 33 metry wysokości, 12 metrów szerokości i waży 50 ton. Zawiera 1342 reflektory.

31 grudnia 1999 r.
Wieża Eiffla była centralnym punktem roku 2000. O godzinie zero prawdziwy taniec ognia trwający 3 minuty i 30 sekund na monumencie miał miejsce nieopisany balet pirotechniczny. Z tej okazji, iskrząca ***** Pierra Bidetu została odkryta, wieża Eiffla iskrzyła odtąd 200000 ogni wszystkie noce przez 10 minut na początku każdej godziny. Wydarzenie było sukcesem międzynarodowym, a zdjęcia z niego były retransmitowane na całym świecie.

2000
Licznik czasu pokazuje cały rok napis "An 2000".

31 grudzień 2000
Iskrzenie Wieży przybrało kolor niebieski na kilka nocy dla uczczenia nadejścia nowego milenium.

14 kwietnia 2001
Po osiemnastu miesiącach, iskrzenie zostało wyłączone.

21 lipiec 2003
Wieża Eiffla okryła swoje iskrzenie na dziesięciolecie święta muzyki. Odbyło się to za pośrednictwem talerza telewizji France 2, zainstalowanej na Champ - de - Mars, gdzie mer Paryża Bertrand Delanoe, uruchomił nowe iskrzenie. Scenariusz jest ten sam jak ten w 2000 roku: 10 minut na początku, każdej godziny po zapadnięciu zmroku, dwie pierwsze godziny letniego poranka (jedna godzina zimowego poranka).

24 stycznia 2004
Wieża Eiffla jest oświetlona na czerwono, pierwszy raz od jej stworzenia, od 24 do 29 stycznia dla uczczenia Chińskiego Nowego Roku. Dzięki mądrej grze reflektorów zewnętrznych, monument jest skąpany w czerwonym i szkarłatnym świetle, symbolu szczęścia, zabawy, radości i prosperity. Początek został dany 24 stycznia w czasie ceremonii oświetlenia w obecności ministrów kultury Francji i Chin oraz merów Paryża i Pekinu.

2004
Zmiana 336 reflektorów (Philips), które wytwarzały światło ozłacające wieże.

2006
8 maja o północy, wieża zaświeciła na niebiesko, dla uczczenia dwudziestej edycji święta Europy.

2007
1 lutego pomiędzy 19:55 a 20, wieża przerwała swoją iluminację w ramach operacji "pięć minut przerwy dla planety". Mocny gest symboliczny, świadectwo zaangażowania wyrażającego poparcie dla rozwoju zrównoważonego. Wieża powtórzyła operacje 22 października tego samego roku. Wieczorem 6 września, mer Paryża, towarzyszy prezydentowi L'International Rugby Bard i prezydentowi federacji francuskiej w rugby, odsłonił wystrój świateł, który będzie okrywał wieżę w czasie trwania mistrzostw świata w rugby (od 7 września do 20 października). Oświetlona na zielono aż do drugiego piętra żeby imitować trawę, tworzy świetlny kontur bramki rugby, z linią poprzeczną 85 metrów długości. Gigantyczna piłka zawieszona pod drugim piętrem symuluje próbę. Gigantyczny ekran, 120 m2 pozwala śledzić rezultaty meczów.

2008
Wieża Eiffla przerwała iluminację na pięć minut 15 lutego - uczestnicząc w dniu oszczędzania energii, organizowanym dla uczczenia trzeciej rocznicy wejścia w życia protokołów z Kioto.

Czerwiec 2008
Wieża świeci na niebiesko, podkreślając przywództwo Francji w Unii Europejskiej.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/45201cfb1d.jpg (http://www.occur.pl)

http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/6ee9480056.jpg (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 13:00
Wieża Eiffla w filmie:

"Panorama podczas wspinania się na wieżę" - reż. Louis Lumiere (1897)
"Obrazy z l'Exposition" - reż. Georges Melis (1897)
"La course a la perrugue" reż. Georges Hatot (1906)
"Paris qui dort"; "Paryż, który śpi" reż. Rene Clair (1923)
"La Cite foudroyee" reż. Louis Morat (1924)
"La Tour" - reż. Rene Clair (1927)
"Tajemnice Wieży Eiffel" reż. Julien Duvivier, film dokumentalny (1927)
"La fin du monde" reż. Abel Gance (1930)
"La Tour Eiffel" reż. Jen Denis (1930)
"Monsieur la souris" reż. Georges Lacombe (1942)
"A l'assaut de la Tour Eiffel" reż. Alain Pol (1945)
"L'homme de la Tour Eiffel" reż. Burges Meredith (1948)
"De l'or en barre" reż. Charles Crichton (1950)
"Bonjour Paris" reż. Jean Image (1952)
"Marguerite de la nuit" reż. Claude Autant-Lara (1955)
"Le Chanteur de Mexico" reż. Richard Pottier (1956)
"Tour Eiffel idylle" reż. Louis Cuny (1959)
"Zazie dans le metro" ; "Zazie w metro" reż. Louis Malle (1960)
"La grande course autor du monde"; "Wielki wyścig" reż. Blake Edwards (1964)
"Les plus belles escroqueries du monde, Paris" ; "Największe oszustwa świata, Paryż" reż. Claude Chabrol (1964)
"Un idiot a Paris" reż. S. Korber (1966)
"Paris jamais vu" reż. Alber Lamorisse (1968)
"Les uns et les autres" ; "Jedni i drudzy" reż. Claude Lelouch (1980)
"Superman II" reż. Richard Lester (1980)
"Le ruffian" reż. Jose Giovani (1981)
"Rive droite, Rive gauche"; "Paryż prawobrzeżny, Paryż lewobrzeżny" reż. Philipe Labro (1984)
"Dangereusement votre" reż. John Glen (1984)
"Un Indian dans la ville" reż. H. Palud (1994)
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/8ba811de6b.jpg (http://www.occur.pl)

http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/2c9eb988d0.jpg (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 13:01
Kolor specyficzny

Aktualna barwa jest bardzo specyficzna, w trzech odcieniach (najjaśniejszy jest na szczycie) koloru brązowego. Został on zaadoptowany w 1968 r. po kilku ewolucjach przechodzących od koloru brązowo-czerwonego na początku i przechodząc przez żółtą ochrę. Te trzy różne odcienie zapewniają dzisiaj jedność z kolorem nieba na Paryżem.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/d1dbfcf506.jpg (http://www.occur.pl)

http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/6288003b74.jpg (http://www.occur.pl)
Kluczowe liczby w akcji malowania

Ciężar farby: 60 ton.
Czas prac malarskich: od 15 do 18 miesięcy.
Okresowość prac malarskich: wieża Eiffla jest całkowicie odmalowywana co siedem lat.
Koszt osiemnastej akcji malowania w 2001: 3 000 000 euro

Konserwacja wieży

Dla ochrony i konserwacji swojej żelaznej sukni w dobrym stanie, wieża Eiffla pokrywa się farbą. Szczyt wyszukania, piękna potrzebuje trzech różnych odcieni farby dla zapewnienia spójności swoich kolorów z niebem nad Paryżem (najciemniejszy na dole i najjaśniejszy u szczytu) Różne warstwy malowideł.

W czasie konstruowania, całkowicie zrealizowanego z żelaza (z bardzo małą zawartością węgla), wieża Eiffla otrzymała pierwszą warstwę farby minium de fer. Przedsiębiorca zajmujący się robotami malarskimi M. Nourisson położył pierwsza i drugą warstwę z oleju lnianego. Prace skończyły się w marcu 1889 r.

W maju 1889 czwarta warstwa "lakierowana" była zaaplikowana przez tego samego przedsiębiorcę M. Nourisson, w tonacji brązowo - czerwonej.

W 1892, miała miejsce pierwsza wymiana powłok malarskich. Przedsiębiorcą był M. Riviere. Malowanie poprzedzono czyszczeniem powierzchni i zastosowano warstwę farby olejnej w kolorze żółtej ochry. Koszt prac wyniósł 57 000 złotych franków, cena zawierała gwarancje użytkowania przez pięć lat.

W 1899 zdecydowano, że powierzchnia malarska na Wieży będzie odnawiana co siedem lat.

W 1988 alpiniści zamontowali na wieży kamery, które kontrolowały stan farby w miejscach najtrudniej dostępnych.

W grudniu 2001 po raz pierwszy zastosowano nową farbę bez ołowiu (ochrona środowiska).
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/f00bfe65f7.jpg (http://www.occur.pl)

Natasza
28-02-2012, 13:02
Dane techniczne wieży Eiffla:

- 4 filary Wieży Eiffel są wpisane w kwadrat o boku 125 metrów i wyznaczone czteroma stronami świata

- ciężar szkieletu metalowego - 7.300 ton

- ciężar całkowity - 10.100 ton

- ilość użytych nitów - 2.500.000 sztuk

- ilość elementów żelaznych - 18.038 sztuk

- koszt konstrukcji - 7.799.401,31 franków francuskich (złotych franków francuskich z 1889 roku)

Wysokości:

pierwsze piętro- 57 metrów
drugie piętro- 115 metrów
trzecie piętro- 276 metrów
finalna z anteną- 324 metry

Natasza
28-02-2012, 13:02
Konstrukcja

- Budowę rozpoczęto w dniu 26 stycznia 1887 roku. Położenie fundamentów trwało jedynie pięć miesięcy i zostało wykonane jedynie z pomocą łopaty. Gruzy zostały wywiezione wagonikami ciągniętymi przez konie i przez lokomotywy parowe.

- Filary. Nie było problemu z budową filaru drugiego i trzeciego od strony Pól Marsowych. Filary od strony Sekwany potrzebowały fundamentów na sprężonym powietrzu przy pomocy stalowej skrzyni wbitej pięć metrów pod wodą.

- Fundamenty w najgłębszym miejscu nie przekraczają 15 metrów.

Montaż pierwszego poziomu: trudność w montażu mieściła się w wyjściu, u podstawy wyniesień w górę. W efekcie, konieczne było ich umieszczenie w pozycji pochylonej w tzw. "fałszywych drzwiach".

Aby zrealizować to połączenie, inżynierowie używali podnośników hydraulicznych, które zabezpieczały ruchy poszczególnych "stóp". Dzisiaj, lewary już nie istnieją, ale rekonstrukcja zrealizowana w 1995 roku jest wystawiona w pawilonie Ferrié na pierwszym poziomie Wieży.

- Drugi poziom został zmontowany przy pomocy dźwigów (żurawi). Wszystkie części zostały całkowicie wyprodukowane w pracowniach Eiffel w miejscowości Levallois niedaleko Paryża i znitowane na miejscu.

Wieża była zmontowana jak Meccano - kolos (olbrzym) z godną podziwu precyzją, która była wielką innowacją ówczesnej epoki.

Od drugiego do trzeciego poziomu cieśle robili cuda. Nieoficjalny komunikat mówi o 42 robotnikach, którzy zginęli podczas budowy Wieży Eiffel.

Pomnik został zainaugurowany 31 marca 1889. Tego dnia, Gustaw Eiffel pokonuje pieszo 1710 schodów, by na szczycie Wieży zawiesić osobiście trójkolorową flagę. W swojej promocji był wspierany przez członków Rady Paryża, w tym M.Chautemps.

Natasza
28-02-2012, 15:28
Od czerwca 2012 roku Wieża Eiffla ma zamienić się w gigantyczne drzewo. Nad tym przedsięwzięciem o wymiarze artystycznym i ekologicznym pracuje sztab inżynierów i architektów.
Kosztem 72 milionów euro Wieża - symbol Paryża i Francji zostanie owinięta specjalną siatką sizalową, do której zostaną przyczepione kieszenie, a w nich umieszczone dwa gatunki roślin - od południa i od wschodu odporne na działanie słońca, od północy i zachodu cieniolubne, w sumie 600 tysięcy roślin. Specjalna ekipa będzie zastępowała te, które uschną świeżymi, a także będzie zajmowała się podlewaniem ogrodu w jaki zamieni się Wieża Eiffla.
Z jednej strony jest to przedsięwzięcie o charakterze artystycznym, z drugiej reklamowym i ekologicznym mającym być świadectwem troski, jaką Francja przywiązuje do ochrony środowiska.
Od 1930 roku, kiedy to Citroen umieścił na Wieży reklamę firmy, istniało wiele pomysłów wykorzystania tej największej atrakcji turystycznej Paryża. Wieżę przebierano w czerwone szaty, ozdabiano tysiącami światełek mieniących się jak skąpy strój tancerki z paryskiego kabaretu, instalowano na niej lodowisko, wspinano się na nią na motocyklu, rowerze górskim i próbowano pod nią przelecieć samolotem.
Istniał także plan budowy rampy, dzięki której samochodem byłoby można podjechać do słynnej restauracji mieszczącej się na pierwszym piętrze.
IAR

Natasza
28-02-2012, 15:34
Grupa paryskich konsultantów do spraw ekologii Ginger Group przedstawiła swój plan przekształcenia słynnej Wieży Eiffla w gigantyczne drzewo, dzięki umieszczeniu na niej 600 tysięcy roślin. Zamierzają oni założyć na 324 metrową, najbardziej rozpoznawalna konstrukcję świata, 12 ton plastikowego węża, na którym zostaną umieszczone plastikowe doniczki z roślinami. Szacowany koszt realizacji szalonego projektu to nie bagatela 72 miliony Euro, pozwoliło by to jednak usunąć prawie 90 ton dwutlenku węgla z powietrza, którym oddychają mieszkańcy i odwiedzający Paryż.
Plan został po raz pierwszy opisany przez paryski dziennik Le Figaro, a artykuł opatrzono wiele mówiącym tytułem „Zwariowany plan przemiany Wieży Eiffla w gigantyczne drzewo”. Pomysłodawcy z Ginger Group dopracowali swoją koncepcję w najdrobniejszych szczegółach: obliczyli, że waga posadzonych na wieży roślin będzie wynosiła 378 ton, zaprojektowali nawet specjalny system irygacyjny stosowany w ogrodach wertykalnych, aby posadzone rośliny pozostawały dobrze nawodnione.
Członkowie grupy uważają, że realizacja projektu stałaby się manifestacją w oczach całego świata, że Francja stawia na zrównoważony rozwój. Ginger Group tak bardzo chcą przekonać do swojego pomysłu opinię publiczną i władze miasta, że wybudowali nawet na przedmieściach Paryża model projektu i zaczęli uprawę roślin, które rzekomo maja się pojawić na wieży w przyszłym roku. Projektanci zdają się myśleć o wszystkich aspektach przekształcenia Wieży Eiffla w gigantyczny wertykalny ogród – również o tych estetycznych. Dlatego zaprojektowali siatkę, na której umieszczą światełka LED, tak aby symbol romantycznej Francji nie stracił nawet krzty swojego uroku.
Mimo, że ten projekt najprawdopodobniej nigdy nie zostanie zrealizowany w całości, warto zwrócić uwagę na wartości jakie sobą reprezentuje. Jego symbolika i determinacja projektantów z Ginger Group pokazują w jednoznaczny sposób, jak istotna jest sprawa ekologii w wielkich aglomeracjach i planowanie przyszłego, zrównoważonego rozwoju miast. Projekt stanowi też doskonała inspirację dla młodych projektantów, aktywistów i urbanistów, aby spojrzeć na zieleń miejską, przestrzeń publiczną oraz zabytki z trochę innej perspektywy.
http://www.occur.pl/images/0245c46c/69572ebc/bb210c43e1.jpg (http://www.occur.pl)

Źródło: inhabitat.com

Natasza
28-02-2012, 15:46
Wieża a Paryżanie

Żadna wizyta w Paryżu nie mogłaby zostać uznana za udaną, gdyby zabrakło w czasie jej trwania czasu na to, aby zwiedzić wieżę Eiffla. Stosunek samych Paryżan do tej budowli można porównać do tego, jaki Warszawiacy mają do Pałacu Kultury i Nauki, turystom zdaje się jednak zupełnie nie przeszkadzać to, że mieszkańcy francuskiej stolicy uważają swój najbardziej rozpoznawalny zabytek za symbol kiczu. Władze Paryża są już bardziej tolerancyjne w stosunku do monumentalnej wieży i nawet jeśli urzędnicy osobiście szukają przede wszystkim takich punktów stolicy, które utrudniają patrzenie na nią, nie zapominają o tym, że wieża Eiffla to jeden z najbardziej rozpoznawalnych budynków świata. Turyści mogą liczyć zatem nie tylko na to, że otrzymają szereg rozwiązań umożliwiających im zwiedzanie wieży, ale i na to, że Francuzi będą o nią dbali w szczególny sposób. Sami godzą się na to, aby zwiedzanie było odpłatne, a ceny na tarasie widokowym wieży osiągały horrendalne rozmiary. Osoby, które badają reakcje, jakie wieża wzbudza w turystach i Paryżanach mogą zresztą jedynie wzruszyć ramionami, choć bowiem układ ten nie jest wolny od pewnych rys nie da się ukryć, że sprawdza się idealnie. Paryżanie nie wypowiadają się na temat wieży z entuzjazmem nie mogą jednak zaprzeczyć temu, że to właśnie dzięki niej ich miasto jest uważane za najpiękniejsze na świecie.

Natasza
28-02-2012, 15:54
Koniec z kolejkami pod Wieżą Eiffla

Dzięki telefonowi komórkowemu można uniknąć tasiemcowych i wielogodzinnych kolejek do kas Wieży Eiffla. Wejściówki na słynną paryską atrakcję można teraz kupić w internecie.
Wystarczy wejść za stronę internetową sławnego zabytku i wypełnić wirtualny formularz po angielsku lub francusku, zapłacić kartą kredytową, a następnie albo wydrukować bilet na papierze, albo przesłać go do telefonu komórkowego, w którym pojawi się na wyświetlaczu.

Niewielu jednak turystów wie o nowych rozwiązaniach, bo system jest na razie testowany. Pod wieżą wiją się więc ciągle niekończące się kolejki.

http://ticket.toureiffel.fr/index-css5-sete-pg1-lgen.html