Zobacz pełną wersję : Co warto zobaczyć? Od A do Z
Douz
Douz jest małym miasteczkiem zwanym "bramą do Sahary" leży na północno-wschodnim krańcu Wielkiego Ergu Wschodniego w odległości 28 kilometrów od Kelibi. Jest turystycznym centrum wypadów w głąb pustyni - jeepem lub na wielbłądach. Miejscem słynnego Festiwalu Sahary odbywającego się zazwyczaj na przełomie listopada i grudnia - pokaz zwyczajów, tańców i muzyki ludów Południa, wyścigi wielbłądów i popisy jeźdźców na konikach pustynnych. Ludność miejscowa z plemienia Marazig kultywuje tradycje, zajmuje się wypasem owiec i kóz, hodowlą wielbłądów i chartów saharyjskich.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Douz_desert.jpg/250px-Douz_desert.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Douz_desert.jpg)
Douiret
Obronna wioska berberyjska dobudowana do zboczy 700-metrowego wzgórza. Najstarsze budowle znajdują się na samym szczycie, Z daleka widoczny pobielony meczet, górujący nad pozostałymi domami. Kiedyś mieszkało tu 5000 osób. Obecnie większość ludności przeniosła się do nowej osady.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Douiret2.jpg/300px-Douiret2.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Douiret2.jpg)
El Houria (Przylądek Cap Bon (http://capbon.nabeul.net/))
El Houria jest wioską rybaków i mistrzów ogrodnictwa. Fragment skalistego wybrzeża ukrywa tajemnice rzymian, nagle tajemniczo porzucone przez nich z powodu ataków. Kryją one tajemnicze skarby, o których krążą zdumiewające legendy. Można tam podziwiać gigantyczne rzeźby stworzone przez naturę przypominające wielbłądy (które są bohaterami lokalnej mitologii), stworzone by chronić te mityczne skarby. Legendy te korespondują z mitami o "sezamie-otwórz się" i ukrytych tam kosztownościach. Z lokalych atrakcji poleca się polowanie z sokołami.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/bon%20el%20houria%20male.jpg
<table width="630" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td height="219" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2"></td><td height="219" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">El-Jem
Kolseum rzymskie było trzecią co do wielkości budowlą tego typu w rzymskim imperium i jest obecnie jednym z najlepiej zachowanych na świecie. Rozmiary amfiteatru są imponujące: 138 m długości, 114 m szerokości, z trzema rzędami siedzeń, sięgających na wysokość 30 m. Budowla mogła pomieścić 30 tys. osób, czyli więcej niż liczba mieszkańców miasta.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d8/Eljem2.jpg/240px-Eljem2.jpg (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Eljem2.jpg)
</td></tr></tbody></table>
Gabes
Miasto Gabes usytuowane w zatoce Gabes naprzeciw wyspy Djerby, jest miastem kontrastów. Z jednej strony posiada przemysł (cementownie rafinerie port przemysłowy itd.)z drugiej strony jest to oaza w pobliżu morza z białymi plażami z niezniszczoną przyrodą.
Za czasów rzymskich znane jako Tacapae, miasto było opisane przez Pliny'ego w jego "historii natury" jako "W centrum afrykańskich piasków pomiędzy Sirte i Lepis Magna, znajdziesz miasto Tacapae. Tutaj pod wysokimi palmami niżej rosnącymi drzewkami oliwnymi rosną winorośle, niżej pszenica i warzywa, a wszystko to rośnie w tym samym roku każde w cieniu każdego".
Dzisiaj ciągle Gabes pasuje do opisu Piny'ego. Pod 30.000 palm rosnących w oazie można znaleźć, pomarańcze, winorośl, inne drzewa owocowe i dobrze rosnące zboża.
Kiedyś był centrum Fenickim potem Punicko-Rzymskim było ważnym skrzyżowaniem szlaków dla karawan i portem dla przybyszy z zewnątrz.
Niewiele pozostałości starego miasta ocalało z bombardowań podczas 2 wojny światowej. Stary mosk Sidi Bou El Baba w którym spoczywają szczątki przyjaciół proroka Mohameta, zdołał ocaleć. W mieście znajduje się: muzeum archeologiczne i muzeum tradycji ludowej.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Palmeraie_gab%C3%A8s2.jpg/240px-Palmeraie_gab%C3%A8s2.jpg (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Palmeraie_gab%C3%A8s2.jpg)
Gafsa
Oaza Gafsa znajduje się w centrum kraju. Dawne miasto rzymskie zwane Capsa było ważnym miejscem postoju w wymianie handlowej pomiędzy krajem uprawy daktyli na południu. Basen, który przetrwał jeszcze od czasów rzymskich, świadczy o wspaniałej przeszłości miasta. Stolica fosfatów wydobywanych w kopalniach Metlaoui, S'Hib, Moulares i Redeyef, zachowała jednak także charakter wspaniałego sadu owocowego dzięki obfitości wód w oazie.
http://www.tunisia.com/sites/all/userdata/tunisia/gafsa14.jpg
http://www.tunisia.com/sites/all/userdata/tunisia/gafsa03.jpg
Gammarth
Kurort nadmorski, którego wille i hotele wybudowane są w pasie nadbrzeżnym, nieopodal licznych zatoczek z piaszczystą plażą, poprzecinanych skalistymi cyplami. Wzdłuż rozległej plaży w Raouad rozciąga się las eukaliptusów i mimozy. Hotele zostały zbudowane niedawno, są nowoczesne, jeden bardziej luksusowy od drugiego. Nic dziwnego, że cieszą się one doskonałą opinią organizatorów kongresów, konferencji i wyjazdów "Incentive".
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Cap_gammarth_dune.jpg/220px-Cap_gammarth_dune.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Cap_gammarth_dune.jpg)
Hammamet
Rzymska kolonia założona w 179 AD, przechodziła w różne ręce. Pod Francuskim protektoratem Hammamet stał się miejscem spotkań znanych intelektualistów i artystów jak André Gide i Paul Klee.
W 1959, Tunezyjski rząd wybudował tutaj teatr w tradycyjnym stylu gdzie co rocznie odbywa się wiele imprez, koncertów itd.
Przemiana Hammametu ze spokojnej rybackiej wioski w kurort rozpoczęła się w latach 20. ubiegłego wieku, kiedy miejscowość odkryli Europejczycy. Obecnie pasmo ogromnych hoteli ciągnie się wzdłuż wybrzeża aż do specjalnej strefy turystycznej Yasmine Hammamet, 5 km na południe od miasta.
Holete pokrywają całe wybrzeże, wszystkie maja ogrody a jednocześnie ich niska kubatura nie zakłóca piękna krajobrazu. (Drzewa oliwne i pomarańczowe kryją się pomiędzy białymi willami).
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ce/Hammamet_Medina.JPG/240px-Hammamet_Medina.JPG (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Hammamet_Medina.JPG)
Kairuan, to po Mekce, Medynie i Jerozolimie czwarte święte miasto islamu, znajdujące się w Tunezji, ok. 160 km na południe od Tunisu, 57 km na zachód od Susy
Nazwa miasta pochodzi od arabskiego kairuwân – oznaczającego obóz wędrownych nomadów. Kairuan to jedno z pierwszych miast Afryki Północnej, które trwale opanował islam.
Dzięki wielu tkalniom dywanów, firmom tekstylno-odzieżowych, zakładom wyrobów tytoniowych Kairuan jest ważnym miastem gospodarczym Tunezji. Dodatkowym źródłem dochodów jest turystyka zagraniczna. Są tu zlokalizowane kompleksy hotelowe i liczne zabytki udostępnione dla zwiedzających.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/111-1126_IMG.JPG/240px-111-1126_IMG.JPG (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:111-1126_IMG.JPG)
Kebili
Malownicza oaza nawadniana źródłem Ras AI Ain, którego wody biegną prosto do dwóch cystern z czasów rzymskich. Niegdyś baza postojowa karawan i wielkie targowisko czarnych niewolników, głównie z Sudanu. Aż do ubiegłego wieku w okolicy żyły stada strusi, wytępione dla tłuszczu uważanego za cudowne lekarstwo na różne choroby.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5b/Tn-kebili2.jpg (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Tn-kebili2.jpg)
Wjazd do miasta
Kartagina
Kartagina Nowe Miasto- to starożytne miasto-państwo w północnej Afryce na wybrzeżu Morza Śródziemnego w pobliżu dzisiejszego Tunisu, założone w IX w. p.n.e. przez Fenicjan z Tyru. Bardzo ważny ośrodek handlowy.Szczyt potęgi Kartagina osiągnęła w III w. p.n.e. W tym samym stuleciu wdała się w serię wojen z Rzymem, które zakończyły się zagładą miasta w 146 p.n.e. Po kilkudziesięciu latach Kartagina odrodziła się, jako rzymska kolonia. Po podboju Północnej Afryki przez Arabów w VII w. miasto zaczęło tracić na znaczeniu i w końcu opustoszało.
Obecnie przedmieścia Tunisu, zniewalające zapachem eukaliptusa, mimozy i bougenwilii. Kartagina, osada fenicka założona przed 3000 lat, zburzona przed 2000 lat, potęga zagrażająca Rzymowi, przyciąga tragizmem swojej barwnej historii. Tamy Antoniusza Puisa, liczne wille rzymskie, teatr, a także punicki tofet (miejsce składania ofiar z dzieci ku czci boga Baala Hammona i bogini Tanit), dzielnica domów punickich na wzgórzu Byrsa, dawne porty i bogata kolekcja zabytków muzeum kartagińskiego potwierdzają niezwykłość tego miasta.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5e/Antonine_baths_ruins%2C_Carthage.jpg/240px-Antonine_baths_ruins%2C_Carthage.jpg (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Antonine_baths_ruins,_Carthage.jpg)
Kerkouanne
Kerkouanne, punickiej osady. Ruiny prywatnych i dobrze wyposażonych domów. Prawie każdy z nich był wyposażony w łazienki z wannami. Spotykamy polską i rosyjską wycieczkę. Jak dobrze że nie jesteśmy z dużą wycieczką. Upał mocno doskwiera. Po drodze do El-Haouaria wstępujemy zobaczyć najstarsze drzewo oliwne. Rośnie w tym miejscu od 2,5 tys. lat.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/Kebili%20m.jpg
El Kef (Al kaf)
Starożytna twierdza Al Kaf (Le Kef; po arabsku "skała") leży zaledwie 45 km od Algierii, na południowym zboczu Dżebel Dyr (1084 m). Nad miastem góruje potężna kazba. Strategiczne położenie sprawiło, że pierwszą osadę, Sicca, zbudowali na tych terenach Kartagińczycy około 500 r. p.n.e.
Starówka pełna wąskich i spadzistych brukowanych uliczek i budynków z niebieskimi okiennicami skupia się wokół niewielkiego skweru. Z każdego miejsca roztaczają się piękne widoki na złoto-zielone pola i wzgórza, wznoszące się niczym wyspy z równiny.
Urodził się tu min: Husajn ben Ali, założyciel rodu Husajnitów (1705-1957).
Podczas II wojny światowej Al Kaf pełniło funkcję tymczasowej stolicy. Jego znaczenie doprowadziło do tego, że stało się stroną w walkach wewnątrz Algierii.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/El_Kef.jpg/240px-El_Kef.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:El_Kef.jpg)
Kelibia
Posiadłość punicka, faktoria Syrakuz, osada rzymska, bizantyjska, arabska, hiszpańska, turecka stanowi przykład wielokulturowego miasta śródziemnomorskiego. Dobrze widoczna dzięki twierdzy (fundamenty starożytne, fasady turecko-hiszpańskie) górującej nad falezą, miała bronić portu i cieśniny Messine. Fantastyczny widok z murów obronnych!
Kellbla słynie z produkcji znakomitych białych, wytrawnych win muszkatelowych.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Kelibya.jpg/250px-Kelibya.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Kelibya.jpg)
Ksary
Ksary sa to dawne zazwyczaj ufortyfikowane spichlerze, położone na terenach pustunnych.
Ksar Ouled Soultane
Ksar Hadada
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9d/Ksar_Hadadda.JPG/270px-Ksar_Hadadda.JPG (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Ksar_Hadadda.JPG)
Ksar Douiret
Ksar Medanine
Ksar Goufras
Ksar Ghoumrassen
Ksar Ezzahra
Ksar Ghilane
Ksar Toujene
Korbous
Już w starożytności te naturalne gorące źródła zostały odkryte przez rzymian i znane były jako Caldiae Aquae. Dziś jest to popularne miejsce z którego korzystają Tunezyjczycy. Mówi się, że gorące źródła w Korbous leczą wiele schorzeń w tym min. niepłodność. Pływa się w temperaturze 50 - 60 C, pomaga to na artretyzm, cellulitis, nadcisnienie, reumatyzm, osteoporozę, różne urazy, otyłość (schorzenia przemiany materii) problemy skórne itd.
W pobliżu głównego źródła "Ain El Kebira" znajdują się też inne zwane "Ain-Ichfa" ,"Ain El Atrous", "Ain Arraka", "Ain-Sbiya".
Popularne są również źródła takie jak: Ain Oktor (chłodne źródło mineralne leczące kamice nerkowe), Jabel Oust (źródła otoczone pozostałościami rzymskich marmurowych posadzek, woda lecznicza przy chronicznych zapaleniach stawów i artretyzmie).
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/TUNISIE_KORBOUS_02.JPG/250px-TUNISIE_KORBOUS_02.JPG (http://en.wikipedia.org/wiki/File:TUNISIE_KORBOUS_02.JPG)
Maktar
Ciekawe miejsce w historii Tunezji. Pozostałości zabytków z różnych epok: od megalitycznych budowli nagrobnych, stelli w języku libijskim i punickim, poprzez rzymskie forum, łuk triumfalny, termy (m.in. niezwykłe i dobrze zachowane Wielkie Termy Południa"), świątynie, amfiteatr, do bazylik chrześcijańskich i fortyfikacji bizantyjskich...
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/Makthar_arc_Trajan.jpg/260px-Makthar_arc_Trajan.jpg (http://wikipedia.sapere.virgilio.it/wikipedia/wiki/File:Makthar_arc_Trajan.jpg)
Mahdia (Thapsus)
Obecnie mała miejscowość rybacka ma za sobą imponującą przeszłość. Miasto zostało założone w 916 r. przez pierwszego kalifa fatymidzkiego Ubajdullaha, zwanego El-Mahdi. Dawniej byl to punicki port rybacki, który za czasów Fatimidów stał się stolicą Tunezji, po Kartagnie i przed Tunisem.
W najwęższym miejscu, gdzie półwysep łączy się z lądem, wybudowano masywny mur o szerokości 10 m, z doskonale ufortyfikowaną bramą, zwaną Skifa el-Kahla. Mniejsze mury okalające pozostałą część półwyspu uformowały ogromną kazbę, zarezerwowaną dla El-Mahdiego i jego świty. Poddani mieszkali poza murami.
Medyna nadal żyje swoim życiem, jednak większość z 30 tys. mieszkańców zamieszkuje nowoczesne przedmieścia na zachód od Skifa el-Kahla.
Główna plaża Mahdii, na północno- zachodnim krańcu miasta, została zmonopolizowana przez hotele strefy turystycznej, ale można z niej korzystać, nie będąc ich gościem, a Mahdia posiada jedne z najpiękniejszych plaż w Tunezji.
Mahdia jest rownież interesującym miejscem do nurkowania z butlą. Posiada bogactwo ryb, podwodnych tuneli i stanowisk archeologicznych.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Skifa_mahdia.jpg/260px-Skifa_mahdia.jpg (http://wikipedia.sapere.virgilio.it/wikipedia/wiki/File:Skifa_mahdia.jpg)
Matmata
Matmata, położona 600 m ponad poziomem morza blisko Dhahar, jest znana z domów troglodytów i krajobrazu przypominającego księżycowy. W kilku domach zainscenizowano tanie hotele. Hotel Sidi Driss obejmuje pięć wydrążonych w piaskowcu dziedzińców, między którymi biegną podziemne tunele. Wystrój hotelu posłużył jako scenografia do niektórych ujęć Gwiezdnych wojen (kręcono tu pierwszą, drugą i czwartą część filmu). Hotele Les Berberes i Marhala to również przekształcone domy troglodytów.
Warto także zajrzeć do niewielkiego Musée Berber, nad którym sprawują pieczę miejscowe kobiety. Tutejsza ekspozycja jest poświęcona technikom wyrobu dywanów oraz prezentuje tradycyjne miejscowe klucze. Ponieważ do zamykania drzwi służą długie drewniane zasuwy wchodzące bezpośrednio w ścianę, niektóre klucze mają aż 30 cm długości, przy czym dziurka od klucza jest wydrążona w skale.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/eb/Cave_home_matmata.jpg/260px-Cave_home_matmata.jpg (http://wikipedia.sapere.virgilio.it/wikipedia/wiki/File:Cave_home_matmata.jpg)
Metlaoui
Jest to miasteczko polożone w malowniczym wąwozie Selje, na pograniczu Sahary w pobliżu miasta Touzer. Dnem wąwozu jeździ zabytkowa kolonialna kolejka - Louzard Rouge.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/Lezard%20rouge%20male.jpg
Mides
Mides jest rzadko odwiedzanym miejscem ze względu na kiepska komunikacje z tym miejscem oraz z powodu bliskości granicy Algierskiej. Jednak plenery wąwozu Mides robią wrażenie i krajobraz oferuje ciekawą scenerie dla fotografii.
http://www.tunisia.com/data/article_images/l/0/55.jpg?t=1376869285
Monastir
Monastir powstał jako fenicka placówka handlowa Rous, w cieniu swego większego i słynniejszego sąsiada Hadrumete (obecnie Susa). Miasto zaistniało na krótko w 46 r. p.n.e., gdy Juliusz Cezar założył tu bazę przed rozgromieniem w bitwie pod Thapsusem oddziałów Pompejusza stacjonującego w Susie. Niedługo potem przeszło w ręce Rzymian jako osada o nazwie Ruspina.
Jest to rodzinne miasto pierwszego prezydenta niepodległej Tunezji - Habiba Burgiby, który aż do śmierci w kwietniu 2000 r. mieszkał na przedmieściach.
Z ciekawszych rzeczy warto zobaczyć: wielki mosk datowany na 9 wiek oraz dominujacy nad otoczeniem Ribat (ufortyfikowany monastir) z wysoka okrągłą wieżą zwaną Nadhour (tam kręcono min: życie Briana).
http://content2.itaka.pl/cms/img/u/krajm/1/monastir_0.jpg (http://content2.itaka.pl/cms/img/u/kraj/1/monastir_0.jpg)
Nefta
Nefta jest także kolebką sufizmu w Tunezji stą też jest tu kilka ważnych obiektów związanych z tym ruchem religijnym, między innymi Zawija Sidi Brahim oraz Meczet Sidi M'khareg.
Główna ulica Nefty Av.Habib Bourguiba to jednocześnie główna droga prowadząca z Touzer do granicy algierskiej. Największą osobliwością miasta jest Corbeille (dosłownie "kosz") czyli położony po północnej stronie Av.Habib Bourguiba wąwóz. Corbeille przecina miasto na dwie części i biegnie aż do gaju palmowego w jego południowej części.
http://www.tunisia.com/sites/all/userdata/tunisia/nefta02.jpg
Nabeul (Neapolis): Centrum ceramiki
Miasto położone na półwyspie Cap-bon, (Rrzymska nazwa- Neapolis), jest najbardziej znanym miejscem produkcji rękodzieła. Znane jest głównie z produkcji ceramiki i wyplatania mat według tradycyjnych wzorów, jak również z zapachu kwiatów pomarańczy i jaśminu.
Rzemiosło rozwijało się już tutaj od czasów rzymskich. Ceramika z Nebeul zdobi dzisiaj najpiękniejsze pałace i moski w kraju.
Tradycyjne geometryczne motywy w zieleni i żółci na czerwonym i niebieskim tle oraz te najpiękniejsze na białym. Do produkcji ceramiki użytkowej używa się białej gliny z okolic Tabarki i czerwonej z pobliskich terenów. Obecnie coraz bardziej eksperymentuje się z tradycyjnymi wzorami i wymyśla nowe oryginalne formy.
http://www.tunezja.com.pl/photo/TNL000001-0001.jpg
<table width="626" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td height="302" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2"></td><td height="302" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">Sbeitla
Ruiny antycznej Sufetula rozpościerają się na płaskiej równinie wzdłuż rzeki. Rzymskie posągi, łaźnie z kwadratowymi basenami i mozaikami, teatr, trzy świątynie kapitolińskie (rzadkość w świecie rzymskim, zazwyczaj jedna świątynia kapitolińska służy trzem bóstwom: Jowiszowi, Junonie I Minerwie), a także twierdza bizantyjska i bazylika Vitalis świadczą o istotnym niegdyś znaczeniu miasta. Podobno mieszkało tu nawet 10 000 osób. Zdobycie Sufetuli w 647 r. przez oddziały arabsko muzułmańskie i klęska Patrycjusza Grzegorza uznawana jest za datę przełomową - oznacza kres dominacji Bizancjum w antycznej prowincji Africa i początek arabskiej Ifriklji.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/Sbeitla_10.jpg/300px-Sbeitla_10.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Sbeitla_10.jpg)
</td></tr></tbody></table>
Sfax
Wybrzeże wokół Safakisu było zamieszkiwane już za czasów Fenicjan. Safakis wyrósł na ważny ośrodek na południu Tunezji. W XIV w. kontrolował całe wybrzeże aż po Trypolis w Libii, a do początku XVII w. był niezależny od centralnego rządu w Tunisie.
Sfax jest największym miastem w południowej Tunezji i nie jest miejscem stricte turystycznym. Jest tam wiele hoteli i restauracji, ale głownie skierowanych dla obsługi biznesu. Aktualnie Sfax jest tańszy niż wiele miejsc turystycznych, również jakość towarów jest wyższa niż w lokalnych turystycznych sklepach czy soukach. Do tego są to rzeczy autentycznie nie robione specjalnie pod turystów.
Warto zwiedzić wybrzeże i stare miasto które należy do najpiękniejszych w kraju, świetnie zachowana i do dziś zamieszkana medina gdzie można zobaczyć autentyczne życie ludzi, zamiast tłumu turystów. Szczególnie warto zobaczyć Meczet, który stanowi niemalże replikę meczetu z Kairouan, kazbę, zabytkowy hammam, Muzeum Sztuki i Tradycji Ludowej w przepięknym budynku XVII-wiecznego pałacu Dar Jellouli, muzeum archeologiczne i dzielnicę Bab al Bahr z bramą morską i ratuszem.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Tunisia-Sfax-Place-republique-2005.jpg/220px-Tunisia-Sfax-Place-republique-2005.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Tunisia-Sfax-Place-republique-2005.jpg)
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/sfax%20www%20copy.jpg
Sidi Bou Said
Sidi Bou Said była małą wioska na przedmieściach Tunisu, usytuowana na północno wschodnim klifie. Nazwa miasta pochodzi od muzułmańskiego świętego Abou Said El Baji.
Jego późniejsza historia wiąże się z postacią barona Rodolpha von Erlangera, który na początku XX wieku osiedlił się w tych rejonach i zainicjował tradycyjne już malowanie okien i drzwi na kolor błękitny.
Białe domy z niebieskimi okiennicami i ciężkimi, kutymi drzwiami, przyozdobione mnóstwem kolorowych kwiatów umieszczanych w oknach i na balkonach, zbudowane zostały w stylu andaluzyjskim przez potomków maurów przybyłych z Andaluzji i osiadłych tutaj.
Miasto upodobali sobie poeci i malarze min: Luisa Milleta, Paul Klee, Gaustave Flauber itd. Ich ulubionym miejscem spotkań była "Cafes des Nattes".
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/b/b5/Sidi_Bou_Said_2007.JPG/180px-Sidi_Bou_Said_2007.JPG (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Sidi_Bou_Said_2007.JPG)
<table width="626" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">
</td></tr><tr><td align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">
Sousse
Ślady bogatej historii można odnaleźć w centrum miasta. Imponują długie na ponad 2 km i wysokie na 8 m mury obronne. Surowy w swej architekturze Wielki Meczet wygląda bardziej jak forteca i wraz ze znajdującym się tuż obok ribatem – klasztorem obronnym – świadczy o potędze i sile miasta w przeszłości. Z wieży ribatu rozpościera się fascynujący widok na medynę i dziedziniec Wielkiego Meczetu.
Jednak historia i jej pamiątki to tylko jeden z walorów tego miejsca. Sousse to także współczesne miasto ze szkołami, uniwersytetami, zakładami produkcyjnymi, miasto żyjące z przemysłu, również turystycznego. Warunki do rozwoju turystyki stwarza przede wszystkim piękna plaża, wzdłuż której, począwszy od placu Boujafaar w centrum, w stronę północną wybudowano pas hoteli o zróżnicowanym standardzie. Te najbardziej luksusowe i najdroższe znajdują się w „porcie-ogrodzie”, jak nazywa się przystań jachtową El Kantaoui, gdzie jachty i stateczki zacumowane są prawie pod oknami ich właścicieli.
Znajdziemy tu również niezliczoną ilość restauracji, kawiarenek i sklepików z pamiątkami. Dalej na północ, tam, gdzie kończą się hotele, rozciągają się starannie utrzymane pola golfowe. Wzdłuż plaży istnieją ośrodki sportów wodnych i nurkowania. Ci, których zmęczy uprawianie sportów, pływanie i opalanie, mogą odpocząć i zregenerować siły w doskonale wyposażonych centrach thalassoterapii na terenie hoteli. Późnym wieczorem można ponownie wyjść poza obręb hoteli, aby pobawić się w pubach, klubach lub dyskotekach. Kuszącą propozycją jest również znane ******.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Sousse_Grosse_Moschee.JPG/300px-Sousse_Grosse_Moschee.JPG (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Sousse_Grosse_Moschee.JPG)
</td></tr></tbody></table>
<table width="626" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td height="246" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2"></td><td height="246" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">Tabarka
Tabarka, ma oryginalny krajobraz, malownicze skaliste brzegi oraz zalesione wzgórza. Miasto znane jest również z festiwalu jazzowego odbywającego się na początku lata. Dla amatorów golfa 18-dołkowe pole położone w 270-akrowym lesie.
Tabarka jest też doceniana przez płetwonurków i miłośników korali. Wokół przylądka znajduje się około 20 miejsc do nurkowania. Najpiękniejsze rafy koralowe można podziwiać w Narodowym Parku Morskim i okolicach skalistych wysepek La Galite. Poleca się szczególnie:
- "Gołębią Grotę" z kolorowym, skalistym dnem i małymi rybkami.
Głębokość od 3 do 12 m., idealne miejsce dla początkujących;
- skupisko około 20 tuneli podwodnych, niektóre o 30 m. długości i 3 m. szerokości. Dno skaliste z dużą ilością alg. Głębokość od 16 do 24 m. Mnóstwo różnokolorowych ukwiałów, najróżniejszych ryb, ośmiornic...;
- "Skała Morszczuków" o długości 50 m., szerokości 10 m. Głębokość przy wierzchołku 7 m., przy podstawie 33 m. Niezwykła różnorodność kolorów i stworzeń morskich. Morszczuki ważące od 3 do 40 kg;
- Przylądek Tabarka z bogactwem fauny i flory, ławicami ryb. Głębokość
od 3 do 20 m.;
- ciąg skałek tworzących kolorowe korytarze, pełne ryb, langust, ogromnych ukwiałów i koralowców;
- Przylądek Gallina zaczyna się na głębokości od 10 do 40 m. (z rzadko spotykanym czarnym koralowcem);
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/VueCollineTabarka.JPG/240px-VueCollineTabarka.JPG (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:VueCollineTabarka.JPG)
</td></tr></tbody></table>
Takrouna
Przepiękne starożytne miasteczko, zarówno berberyjskie, jak i punickie, wzniesione na szczycie stromej skały. Jeszcze dzisiaj w jezdni widać ślady wanienek" do tłoczenia oliwy. Zachowały się również pozostałości akweduktu rzymskiego z czasów Hadriana, którym woda płynęła do Kartaginy.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/takrouna%20m.jpg
Tamarza
Oaza Tamerza leży pomiędzy Mides i Chebika. Stara wioska wspina się na skały i przypomina nieco termitierę. Za czasów rzymskich była ważnym przyczółkiem obronnym.
Ruiny w górach przypominają tą chwalebną przeszłość Tamarzy która była jakby wieżą obronna strzegącą drogi z Gafsy do Thebessa.
Pod panowaniem bizantyjskim, Tamerza była siedzibą biskupa. Tamerza usytuowana jest na klife spadającym stromo do rzeki Sendess, której wody erodowały i podmywały klif na którym stała wioska.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/mala%20tamerza.jpg
<table width="626" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td height="236" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2" rowspan="2"> </td><td height="181" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">
Tatouine
Miejscowość na południu Tunezji gdzie kręcono część zdjęć do Gwiezdnych Wojen. Od miasta nazwę przejęła pustynna planeta w filmie - "Tatooine". W pobliżu znajduje się interesujący Ksar Tatouine gdzie również kręcono zdjęcia do filmu.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ed/Ksar_Ouled_Soltane_01.jpg/250px-Ksar_Ouled_Soltane_01.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:Ksar_Ouled_Soltane_01.jpg)
</td></tr></tbody></table>
Thuburbo Majus
Jedno z takich niemych świadectw potęgi rzymskiego imperium znajdziemy w północnej Tunezji. Tutaj bowiem znajduje się Thuburbo Majus – przedmiot naszego zachwytu.
Wykopaliska znajdują się w centrum wielkiego obszaru upraw zbożowych. Trzeba dodać, że odkryte spod ziemi archeologiczne znaleziska nie odsłoniły jeszcze całego obszaru miasta, ale widoczne ruiny dają wyobrażenie o znaczeniu Thuburbo Majus w czasach rzymskich. Godne uwagi jest forum, łuki triumfalne, łaźnie, fragmenty domów rzymskich oraz ruiny bazylik chrześcijańskich.
Co zobaczyć? I kto powinien tu zajrzeć?
Niewątpliwie zachwyceni będą znawcy starożytnego stylu architektonicznego typowego dla koloni rzymskich. Udostępnione zwiedzającym obiekty są zachowane w dość dobrym stanie. Szczególnie korzystnie prezentują się na zdjęciach przy malowniczo współtworzącym scenerię upalnym pustynnym słońcu.
Dojazd
Ruiny skoncentrowane się 60 km na południowy zachód od Kartaginy. Najprościej będzie nam tutaj dojechać wykupując wycieczkę fakultatywną w jednym z tunejzyjskich biur podróży.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/TUNISIE_THUBURBO_MAJUS_01.jpg/220px-TUNISIE_THUBURBO_MAJUS_01.jpg (http://en.wikipedia.org/wiki/File:TUNISIE_THUBURBO_MAJUS_01.jpg)
Touzer
Oaza Touzer wznosi się nad ogromnym gajem palmowym, na północnym krańcu Szott el-Dżerid. Już sam dojazd tutaj jest atrakcją-droga z Kebili biegnie bowiem wzdłuż przecinającej szot grobli. Jest zaopatrywana przez 200 strumieni i produkuje najlepsze daktyle w Tunezji "Deglet Ennour".
Centrum Tozeur jest malownicze z domami budowanymi asymetrycznie z kamieni koloru ochry z prostymi egzotycznymi dekoracjami. Tozeur oryginalnie było miastem Numidyjskim, a później Rzymskim (militarnym przyczułkiem Tusuros na drodze Babes-Biscra). W samym mieście warto ponadto oprócz gaju palmowego zobaczyć, labirynt wąskich uliczek starej części miasta Ouled el-Hadef oraz Muzeum Dar Charait. Jak również park tematyczny "Arabskie Noce" gdzie można znaleźć jaskinię Ali Baby.
http://www.mosaicnorthafrica.com/images/IMG_7112.jpg
Tunis
Medyna ze starą zabudową mieszkalną, handlową oraz licznymi meczetami i pałacami. Tunis może poszczycić się wieloma zasługującymi na uwagę zabytkami, wśród nich należy wymienić: meczety – Wielki, Al.-Kasr i Sidi Jusuf, zespół pałacowy Bardo, który obecnie jest siedzibą Muzeum Narodowego oraz rzymskokatolicką katedrę Świętego Wincentego. O tym jak cenne są zabytki Tunisu świadczy fakt, że stara część miasta – Medyna, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W Muzeum Narodowym w Tunisie znajduje się perła dla wielbicieli literatury. Jest to unikalny eksponat – zachowany po dziś dzień portret rzymskiego poety Wergiliusza, który w „Eneidzie” opiewał Kartaginę.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/AvenueHabibBourguibaTunis.JPG/240px-AvenueHabibBourguibaTunis.JPG (http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:AvenueHabibBourguibaTunis.JPG)
Ulica Habib Bourguiba w Tunisie
Uthica
Antyczna Utica usytuowana jest na północnym - wschodzie Tunezji. Była to pierwsza kolonia fenicka, założona w 1101r p.n.e. w Afryce Północnej. Tutejsza ludność uczestniczyła w zwycięskiej III wojnie punickiej u boku rzymian, w zamian za co została mianowana stolicą prowincji rzymskiej w Afryce. W pobliżu znajduje się rzeka Madżara, która przyczyniła się do rozwoju tego miasta. Warto odwiedzić to miejsce, właśnie przez jego znaczenie historyczne.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/TUNISIE_UTIQUE_05.JPG/285px-TUNISIE_UTIQUE_05.JPG (http://en.wikipedia.org/wiki/File:TUNISIE_UTIQUE_05.JPG)
<table width="626" align="center" border="0" rules="none" frame="border" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td height="3" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2"></td><td height="3" align="middle" valign="top" bgcolor="#ffefc2">Zaghouan
Wjazd do Zaghouan prowadzi przez Rzymską bramę, otoczona zielonymi drzewami. Ulice miasta wspinają się lekko na wzgórza.
Zaghouan jest ciekawym miejscem do górskich wędrówek oraz wspinaczek w okresie letnim. Klimat jest sprzyjający, a zieleń jest soczysta nawet w środku lata. Woda spływajaca z góry Zoughan zaopatrywała antyczną Kartagine. Do tej pory zachowało się wiele fragmentów ponad 70 kilometrowego akweduktu.
http://www.tunezja.friko.pl/turystyka1/zaghoun%20male.jpg
</td></tr></tbody></table>
Zarzis
Miasteczko położone na wybrzeżu na wysokości wyspy Djerby, było bardzo popularne pod protektoratem francuskim. Nie jest specjalnie interesujące pod względem zabytków, chociaż posiada ładne plaże i kilka hoteli w strefie turystucznej.
Niedawno w pobliżu Zarzis (ok 2,5 godziny) odkryto interesujące rafy koralowe na głębokości około 20 metrów.
http://www.lasty.com.pl/city/normal/0/ZARTN/zarzis.JPG
Powered by vBulletin™ Version 4.1.1 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.
Spolszczenie: vBHELP.pl - Polski
support vBulletin