Pierrefonds, ideał gotyckiego zamku

[pixi]

Pierrefonds
Miasteczko Pierrefonds położone niedaleko Paryża znane z zabytkowego zamku jest świetnym miejscem na jednodniowy wyskok poza tę uropejską stolicę.

Nad miasteczkiem rozłożonym leniwie nad rzeczką i jeziorkiem Berne wznoszą się na wysokim wzgórzu surowe, niebosiężne zdaje się, mury potężnego, gotyckiego zamku dominującego nad okolicą. Jego sylwetka stanowi doskonałą ilustrację szkolnego, podręcznikowego terminu : zamek z położonym u jego podnóża podzamczem.
Czworobok wysokich murów, wzmocnionych na narożach okrągłymi wieżami z obiegającymi je krytymi galeriami skąd obrońcy w razie napadu mogli bezpiecznie odpierać atakujących, masywna brama wejściowa poprzedzona zwodzonym, niegdyś, mostem nad głęboką fosą odpowiada doskonale naszym romantycznym wyobrażeniom o średniowiecznych, ufortyfikowanych, niezdobytych zamkach.

Dla najmłodszych ten zamek stanowi kwintesencję bajkowych opowieści o walecznych rycerzach broniących mieczem posiadłości księcia przed napadami najeźdźców usiłująch przy pomocy drabin wedrzeć się na mury lub zniszczyć je bombardując pociskami z katapulty.

http://pixiland.info/divers/pier01.jpg

http://pixiland.info/divers/pier02.jpg

http://pixiland.info/divers/pier03.jpg

http://pixiland.info/divers/pier04.jpg

[pixi]

Prawdziwa historia tego zamku wygląda trochę inaczej: pierwotną, obronną budowlę wzniesiono w tm miejscu w XII w. W 1396 r. książę Ludwik Orleański z królewskiej dynastii Valois (Walezy) wybudował na jej miejscu potężny, obronny zamek. W końcu XVI w. zamek znalazł się w rękach możnej rodziny, która przystapiła do Ligii rebeliantów zbuntowanych przeciwko władzy królewskiej. Król, był to Ludwik XIII odzyskał zamek siłą po oblężeniu i częściowym zniszczeniu jego murów dopiero w 1617 r. i pozbawił go wszelkich elementów obronnych aby już nigdy nie posłużyłza siedzibę jego przeciwnikom. Narożne wieże zostały wysadzone w powietrze, bydynki mieszkalne zrujnowane a drewniane podłogi i wieźba dachowa spalone. Opuszczony, stał się „składem materiałów budowlanych” skąd okoliczni mieszkańcy pozyskiwali kamień na własne budowle. W końcu XVIII w. zamek stanowił już tylko romantyczną ruinę.

W 1813 Napoleon Bonaparte wykupił zamkowe ruiny. W XIX w. romantyczne ruiny stały się modne i zaineresowanie historycznymi budowlami z minionych epok stało się popularne. W okresie panowania Napoleona III, w 1831r. inspektorem generalnym zabytków historycznych czyli ministrem ochrony zabytków francuskich został Prosper Mérimée, pisarz, historyk i archeolog. To jemu Francja zawdzięcza skatalogowanie wszystkich zabytków i odbudowę, rekonstrukcję a więc uratownie przed ruiną wielu bezcennych, wiekowych budowli. Rolę konserwatora powierzył architektowi Eugeniuszowi Viollet le Duc. Jego prace były wielokrotnie krytykowane za niezgodność rekonstrukcji z pierwotną formą objektu i zbyt dużą fantazję w wykończeniach nie mających wiele wspólnego ze stylem poszczególnych epok.

Odbudowa zamku, bardzo kosztowna rozpoczęła się w 1858 r. Architekt odtworzył dość precyzyjnie mury i pomieszczenia zamku według pierwotnego planu ale w ich wykończeniach dał upust swojej wyobraźni i idei jak powinnien wyglądać idealny średniowieczny, obronny, reprezentacyjny zamek nie starając się odtworzyć jego pierwotnego wyglądu. W efekcie powstał wspaniały, zachwycający, modelowy obiekt, który w swej aktualnej formie historycznie nigdy nie istniał. A jego dekoracje są bardzo eklektyczne ale nie mniej zachwycające.

http://pixiland.info/divers/pier05.jpg

Zamkowe mury obejmują czworobok 103 m na 88 m, zamek posiada 8 okrągłych, masywnych wież, wysokich na 38 m, ich średnice wynoszą od 10 do 12 m a najgrubszej – 16 m; zostały one podwyższone w stosunku do pierwotnej wysokości, otrzymały murowane, zadaszone ganki machikuł obiegające je wokół, na górze zwieńczone są krenelażem, podobnie podwyższone i wykończone są mury. Ściany zewnętrzne wież zdobią liczne płaskorzeźby o rycerskich motywach, przysadzista brama wejściowa udekorowana jest krenelażem i poprzedzona barbakanem w podobnym stylu i z tarczą herbową. Z niego most zwodzony prowadzi na przestronny dziedziniec.

http://pixiland.info/divers/pier07.jpg

Do prawego rogu murów przylega bardzo gotycki w stylu donżon stanowiący tradycyjną rezydencję książęcą, jako ostateczne miejsce obrony w razie oblężenia. Jego wygląd, bardzo ozdobna spiralna klatka schodowa i narożne wieżyczki są osobistym pomysłem architekta Villet le Duc. Wewnątrz znajduje się obszerna sala reprezentacyjna dekorowana dębowymi boazeriami malowanymi w kolorowe wzory. Podobnie dekorowane są dwie mniejsze sale i sypialnia. Styl tego wystroju jest już typowo 19-wieczny, jednakże o motywach rycerskich.

http://pixiland.info/divers/pier10.jpg

[pixi]

Za donżonem jest z dziedzińca wejście do kaplicy, odbudowanej na pozostałościach pierwotych murów. Na filarze po środku wejścia postać pielgrzyma ma rysy samego architekta.

http://pixiland.info/divers/pier08.jpg

Przeciwną stronę dziedzińca zajmuje przylegające do murów długie skrzydło zamkowe z podcieniami mieszczące oprócz różnych pomieszczeń, wielką salę z olbrzymim kominkiem oświetloną wysokimi oknami z kolorowymi witrażami. Jego wyglad i nakrywający ją dach z licznymi lukarnami i rzeźbami ma już wygląd jak z renesansowych pałaców.

http://pixiland.info/divers/pier06.jpg

http://pixiland.info/divers/pier11.jpg

Kominek 9 figurami.

http://pixiland.info/divers/pier09.jpg

[pixi]

Cała dekoracja rzeźbiarska jest też bardzo fantazyjna, jak na przykład figurki kotów na lukarnach czy postacie na kapitelach.

http://pixiland.info/divers/pier12.jpg

http://pixiland.info/divers/pier13.jpg

http://pixiland.info/divers/pier14.jpg

http://pixiland.info/divers/pier15.jpg

Skrzydło zamku przeciwległe bramie wejściowej mieści sale zajęte przez czasowe ekspozycje, gdzie można zobaczyć na licznych rycinach, malunkach i fotografiach jak wyglądał zamek w różnych okresach ruiny i rekonstrukcji. Usytuowane między obu skrzydłami spiralne schody o podwójnym ciągu stopni nigdy nie krzyżujących się (podobnie jak w zamku Chambord) pozwalają zejść z sali rycerskiej do autentycznych podziemi z XIV w. gdzie w półmroku eksponowane są figuralne nagrobki postaci zasłużonych dla Francji oraz fragmenty posągów znalezione w ruinch zamku. Całość robi niesamowite wrażenie wtargnięcia w pozagrobowy świat duchów i zwidów co potęguje odpowiedno dozowane, migotliwe, skąpe oświetlenie.

Godziny otwarcia :
Od maja do początku września : codziennie od 9.30 do 18.00
Od września do 30 kwietnia :
od wtorku do niedzieli (włącznie ) od 10.00 do 13.00 i od 14.00 do 17.30.
(ostatnie bilety wydaje się na 45 min przed zamknięciem)

Cena wstępów : 7.50 € - normalny ;
dzieci do 18 lat i młodzież 18 – 25 lat z krajów W.E., osoby niepełosprawne i ich opiekunowie : wstęp bezpłatny
Dojazd :
Najlepiej dojechać samochodem : 1 godz
Samochodem : z Paryża wyjazd autostradą A1 w kierunku Lille, zjazd na Compiègne Sud, dalej za drogowskazami Soissons i drogą D973 do Pierrefonds.
Pociągiem : z Paryża z dworca Gare du Nord do Compiègne i autobusem do Pierrefonds – linia 27 (codziennie z wyjątkiem niedziel i świąt).