Główny Szlak Świetokrzyski

[zdzicho alboom II]

Wędrówkę rozpoczynamy w Kuźniakach na przystanku autobusowym.
0.00 Kuźniaki. Nieopodal przystanku pierwszy drogowskaz.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110118.jpg

[zdzicho alboom II]

Po 3. minutach od drogowskazu jesteśmy przy sklepie Janex ABC, otwartym w święto, można się tu zaopatrzyć w niezbędne produkty i pieczątki do książeczek PTTK.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110117.jpg

[zdzicho alboom II]

Za sklepem koło gospodarstwa nr 14 skręcamy w lewo i początkowo asfaltową, a potem polną drogą rozpoczynamy podejście. Wchodzimy na teren Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego. Szlak skręca w lewo w stronę lasu. Trzymając się prawej strony ścieżki, stopniowo wznosząc się, osiągamy wierzchołek Kużniackiej 365 m.
Po minięciu wierzchołka dochodzimy do grupy piaskowcowych skałek o charakterystycznym czerwonawym zabarwieniu z widoczną mineralizacją barytową. Tu schodzimy najpierw w lewo, a następnie łukiem w prawo na niewielką przełęcz. Po minięciu krzyża i gospodarstwa idziemy w górę gruntową drogą do miejsca oznaczonego tablicą Rezerwat Przyrody Perzowa Góra.
0.30 Rezerwat Przyrody Perzowa Góra

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110119.jpg

[zdzicho alboom II]

Przy opisie trasy wspomagam się książką „Główny Szlak Świętokrzyski” Compass 2016.

Skręcamy w lewo i początkowo bardzo stromym stokiem szlak wyprowadza na grzbiet.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110123.jpg

Pokazuję tę stromiznę na zdjęciu, ale to zdjęcie chyba nie odwzorowuje dokładnie rzeczywistości.

[zdzicho alboom II]

Skręcamy w prawo i idąc przez las osiągamy wierzchołek Perzowej 396 m.
0.45 Perzowa. Kamienny słupek i znak geodezyjny. Na grzbiecie znajduje się ciąg wychodni czerwonych piaskowców o długości ok. 180 m i wysokości 8 m.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110126.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110127.jpg

[pixi]

Ładnie Górom Świętokrzyskim w jesiennej szacie. Kiedyś i mnie tamtędy nosiło.

[zdzicho alboom II]

Schodząc z wierzchołka po ok. 70 m dochodzimy do bloków skalnych z widocznym żeliwnym krzyżem.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110129.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110130.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110131.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110132.jpg

[zdzicho alboom II]

i stajemy przed wejściem do Kapliczki św. Rozalii – patronki ciężko chorych.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110136.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110137.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110138.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110140.jpg

[zdzicho alboom II]

Od kapliczki idziemy w dół i dochodzimy na skraj lasu.
1.05 Przekraczamy drogę Hucisko – Skoki i polną drogą ku widocznemu wzniesieniu Siniewskiej.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110142.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110145.jpg

stopniowo wznosząc się dochodzimy do zabudowań Sieniowa, gdzie wychodzimy na drogę asfaltową. Idąc w dół dochodzimy do miejsca wypoczynku z wieżą widokową wyposażoną w niedziałającą lunetę.

[zdzicho alboom II]

1.15 Wieża widokowa.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110146.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110147.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110148.jpg

[zdzicho alboom II]

Po minięciu platformy skręcamy w lewo i ścieżką pomiędzy gospodarstwami dochodzimy do lasu. Kierujemy się ku wierzchołkowi Siniewskiej 449 m.
1.30 Siniewska Góra 449 m. Najwyższe wzniesienie Pasma Oblęgorskiego. Na słupku jest błąd w nazwie góry.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110149.jpg

Spotkałem tu słynnego zdobywcę polskich gór o ksywce Włóczykij Sudecki.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110154.jpg

[zdzicho alboom II]

Na wierzchołku skręcamy w prawo. Schodząc docieramy do drogi asfaltowej w Widomej. Szlak skręca w kierunku widocznej Baraniej. Mijamy gospodarstwa, wchodzimy w las i podchodzimy na wierzchołek.
2.20 Barania 427 m. Górę porasta starodrzew jodłowo-bukowy, z dębem, grabem i sosną. Wiele drzew osiągnęło rozmiary pomnikowe. W celu ochrony tego bogactwa utworzono rezerwat „Barania Góra”.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110155.jpg

[zdzicho alboom II]

Porzucamy na chwilę GSŚ, skręcając za znakami czarnymi w prawo ok. 2,5 km, by przy okazji zwiedzić Oblęgorek. Zwiedzamy tu Muzeum Henryka Sienkiewicza.
3.00 Oblęgorek. Muzeum Henryka Sienkiewicza. Na zwiedzanie trzeba przeznaczyć min. 1 godzinę. Sienkiewicz mieszkał tu od maja 1902 do sierpnia 1914 r., traktując eklektyczny dworek głównie jako letnią rezydencję. Tu powstały między innymi fragmenty „W pustyni i w puszczy”. Muzeum utworzono w 1958 r. Od 1976 r. jest to oddział Muzeum Narodowego w Kielcach.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB110156.jpg

Czeka nas jeszcze długi marsz asfaltem do Ciosowej i Podgórskiego Kącika Alicji.
4.30 Podgórski Kącik Alicji.

[zdzicho alboom II]

0.00 Podgórski Kącik Alicji.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120158.jpg

Przechodzimy na drugą stronę ulicy i stajemy u stóp góry Ciosowa, pierwszego od zach. wzniesienia Wzgórz Tumlińskich.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120159.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120160.jpg

[zdzicho alboom II]

0.10 Ciosowa 366 m. Zbudowana jest z piaskowców dolnotriasowych. Szlak doprowadza nas nad krawędź dawnego, czynnego już w średniowieczu kamieniołomu.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120163.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120165.jpg

[zdzicho alboom II]

Zarastającą drogą dojazdową schodzimy do drogi asfaltowej, którą kierujemy się w lewo, by dojść do drogi krajowej nr 74. Patrząc na mapę, postanowiłem nie skręcać w prawo szosą szlakiem tylko iść na skrót w lewo i w prawo zielonym rowerowym. Ale to okazało się złym pomysłem, bo droga była błotnista, a zielonego nie mogliśmy znaleźć. Wróciliśmy więc z powrotem na szosę, przy przystanku autobusowym skręciliśmy w lewo w las i stopniowo oddalając się od drogi, doszliśmy do miejsca, gdzie szlak skręca w prawo (tam gdzie mieliśmy dojść rowerowym) i idąc pod górę wyraźną ścieżką weszliśmy na szczyt góry Kamień.
1.15 Kamień 399 m. Szczyt zbudowany jest z jasnych piaskowców liczących ok. 410 mln lat. W pobliżu szczytu zgrupowanie wychodni piaskowych zwane ”Piekło Kamień”.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120171.jpg

Na szczycie skręcamy w lewo (uwaga na znaki!) w słabo widoczną ścieżkę, bo zasypaną.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120174.jpg

[zdzicho alboom II]

Kierując się na pn. szlak najpierw stromo opada, aby następnie wspiąć się na wierzchołek Wykieńskiej 401 m. Z niego schodzimy bardzo stromym stokiem. Idziemy skrajem lasu do narożnika pól, gdzie skręcamy w prawo i mijając zabudowania dochodzimy do drogi asfaltowej w Tumlinie-Podgrodziu. Przekraczamy drogę na wprost i dochodzimy do miejsca gdzie szlak skręca w lewo. Mijamy wierzchołek Grodowej z lewej strony.
2.40 Rezerwat przyrody „Kamienne Kręgi”. Znajdują się tu naturalne wychodnie dolnotriasowych piaskowców oraz ich sztuczne odsłonięcia w starym nieczynnym kamieniołomie.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120175.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120177.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120179.jpg

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120180.jpg
Na tabliczce jest napis Kopalnia Tumlin - Wstęp wzbroniony.

[zdzicho alboom II]

Dochodzimy do kapliczki.
2.55 Kapliczka pw. Przemienienia Pańskiego wzniesiona w 1850 r. na miejscu drewnianej.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120182.jpg


Sprzed kapliczki schodzimy do drogi dojazdowej do kamieniołomu i nią do drogi Kielce - Samsonów. Skręcamy i docieramy do przystanku autobusowego. Stad pod górę w kierunku kościoła w Tumlinie-Węglach.

[zdzicho alboom II]

3.10 Pamiątkowy znak na szlaku.

http://serwer1423597.home.pl/janek/PB120184.jpg


Idziemy drogą przez wieś. Przechodzimy przez tory kolejowe i dochodzimy do granicy lasu. Idziemy szeroką leśną drogą, która kończy się po ok. 2 km. Dalej szlak skręca w las, miejscami przez podmokły teren. Wychodzimy na grzbiet Sosnowicy 414 m.
4.10 Sosnowica 414 m. Mijamy polanę z miejscem do odpoczynku i leśną dróżką dochodzimy do drogi Kielce – Zagnańsk. Skręcamy w prawo i idziemy do miejsca, gdzie po lewej stronie drogi znajduje się utwardzony plac parkingowy. Wkraczamy na obszar Pasma Masłowskiego. Skręcamy w lewo i przez las dochodzimy do drogi S7, a następnie do drogi krajowej nr 73.
5.20 Dąbrowa.