PDA

Zobacz pełną wersję : Odpowiedzialność biur agencyjnych



Natasza
05-02-2011, 11:43
Odpowiedzialność agenta turystycznego

Biura podróży w ramach sprzedaży swojej oferty często korzystają z usług agentów turystycznych, którzy zawierają w ich imieniu umowy z klientami. Odbywa się to zazwyczaj na warunkach określonych w tzw. umowie agencyjnej. Powstaje w takiej sytuacji problem, czy i w jakim zakresie taki pośrednik odpowiada wobec klienta lub wobec swojego mocodawcy.
W art. 3 pkt. 7 ustawy o usługach turystycznych zamieszczona została definicja agenta turystycznego. Jest to: „przedsiębiorca, którego działalność polega na stałym pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających zezwolenia w kraju lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju”. Ponadto zwrócić należy uwagę na przepisy tytuły XXIII kodeksu cywilnego dotyczące umowy agencyjnej.
Działalność agenta turystycznego nie jest regulowana tak jak w przypadku organizatorów turystyki, którzy muszą uzyskać wpis do odpowiedniego rejestru. W związku z tym każdy może założyć firmę i pośredniczyć w zawieraniu umów z touroperatorami na podstawie ważnych umów agencyjnych. Projekt nowelizacji ustawy o usługach turystycznych przewiduje zmiany, które wprowadzą obowiązek zgłoszenia rozpoczęcia takiej działalności do marszałka województwa. Powyższe rozwiązanie zostało ocenione negatywnie ze względu na uciążliwe konsekwencje takiej regulacji zarówno dla przedsiębiorców jak i urzędników. (1)
W przypadku zaistnienia odpowiedzialności kontraktowej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, klient zawsze będzie kierował roszczenia w stosunku do organizatora imprezy turystycznej. Agent, który faktycznie „sprzedał” wycieczkę nie będzie odpowiedzialny, ponieważ dokonał tej czynności w imieniu i na rzecz organizatora. Nawet w przypadku winy pośrednika, który przekazał błędne informacje np. co do standardu hotelu, czy wariantu wyżywienia organizator nie będzie mógł się zwolnić z odpowiedzialności ponieważ posługuje się agentem i odpowiada za agenta z tytułu winy w wyborze jeżeli ten nie dokłada należytej staranności. (2) Organizator turystyki powinien zatem rozsądnie dobierać sobie przedsiębiorców, których włączy w sieć sprzedaży ze względu na szeroki zakres odpowiedzialności, która spoczywa na nim także w przypadku przewinień agentów.
Jeżeli agent turystyczny występuje jako pośrednik przy sprzedaży pojedynczych usług takich jak miejsce w hotelu czy bilet lotniczy (nie całej imprezy turystycznej) sytuacja jest podobna. Za świadczenie odpowiada jego mocodawca (np. hotel, linie lotnicze), a agent jako profesjonalista może odpowiadać tylko gdy udowodniona mu zostanie wina. W takim przypadku sąd zbada czy sprawdził on solidność usługodawcy. (3)
Nie można wyłączyć odpowiedzialności za nienależyte poinformowanie klienta o usługach wchodzących w skład imprezy turystycznej przez agenta. Niedozwolone jest też kształtowanie negatywnych konsekwencji dla klienta, który wpłacił należność do biura agencyjnego, a ta nie została przekazana organizatorowi. Takie zapisy w umowach z klientami uznawane są za niedozwolone klauzule umowne i nie wiążą klientów. (4)
Agent turystyczny odpowiada względem organizatora turystyki, z którym zawarł umowę agencyjną za niedołożenie należytej staranności przy wykonywaniu swoich zadań. (5) W sytuacji gdy roszczenie klienta jest wynikiem przekazania mu błędnych informacji o ofercie przez agenta, ten ostatni może odpowiadać za taki stan rzeczy przed swoim kontrahentem czyli organizatorem.
W dotychczasowych rozważaniach zakładaliśmy, iż agent zawierając umowy z klientami działał w zakresie ważnej umowy agencyjnej podpisanej z przedsiębiorcą będącym organizatorem turystyki i w umowach z klientami jednoznacznie wskazywał jego dane. Jeżeli któraś z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona zgodnie z art. 10b u.u.t. agenta „uznaje się za organizatora turystyki wykonującego działalność bez wymaganego wpisu do rejestru działalności organizatorów turystyki i pośredników turystycznych.”. W takiej sytuacji agent turystyczny odpowiada tak jak organizator turystyki i stosuje się do niego rozdział o ochronie klienta z ustawy o usługach turystycznych. (6)
Przypisy
(1) Katarzyna Marak „Transformacje prawa turystycznego” Kraków 2009, Roz. 5.3.
(2) Mirosław Nesterowicz „Prawo Turystyczne” Warszawa 2009, str. 53
(3) Mirosław Nesterowicz „Prawo Turystyczne” Warszawa 2009, str. 54
(4) Tego typu niedozwolone klauzule umowne wielokrotnie wpisane zostały do rejestru Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Przykładowe postanowienia niedozwolone przedstawiłem w artykule „Turystyczne klauzule niedozwolone w 2009 roku cz. 2 http://prawoturystyczne.pl/2010/04/21/turystyczne-klauzule-niedozwolone-w-2009-roku-cz-2 (http://prawoturystyczne.pl/2010/04/21/turystyczne-klauzule-niedozwolone-w-2009-roku-cz-2).
(5) Jerzy Gospodarek „Prawo w Turystyce i rekreacji” Warszawa 2007, str. 332
(6) Mirosław Nesterowicz „Prawo Turystyczne” Warszawa 2009, str. 54;