pixi
13-02-2011, 11:27
WINA
Z Tunezji wywodzi się kilka gatunków wina:czerwone np. Haut Mornag, Magon i Sidi Saad. Delikatne wina różowe to: Gris de Tunisie, Sidi Rais and Koudiat a białe: Thibar, Koudiat, Chateau Mornag Rose, Gris de Tunisie, Muscat de Kelibia i Blanc de Blanc.
Tunezja produkuje rocznie od 300 do 350.000 hl wina. Głównymi odbiorcami są Niemcy, Francja, Belgia, USA, Kanada a także Polska.
Blanc Tradition
Jest białym winem tunezyjskim, wyprodukowanym ze szczepów tradycyjnie uprawianych w winnicy Bou-Argoub na terenach Mornag.
To wysokiej jakości wino jest koloru cytrynowego, zapachu świeżych owoców, z lekka kwiatową nutą. Przed podaniem wino powinno być dobrze schłodzone. Zaleca się też otwierać je na kilka minut przed serwowaniem. Doskonałe do ryb, owoców morza i serów.
Wina czerwone
Cru de Mornag
Jest to doskonałe, finezyjne oraz pełne harmonii wino, o idealnej klarowności posiada czerwoną szatę o pupurowych refleksach. W ustach jest delikatne i świeże, o doskonałej harmonii smaków. Cru de Mornag jest idealną mieszanką trzech szczepów winogron: carignan, syrah i alicanthe, zebranych ręcznie ze wzgórz najstarszego rejonu winiarskiego w Tunezji - Mornag.
Należy je przechywać w temperaturze 20 °C, conajmniej na kilka minut przed podaniem. Idealne do potraw z mięs, indyka, dziczyzny, a także jako dodatek do dań przygotowywanych na grilu.
SLODYCZE Mlabbis
Kaaber, Kaak, Halkoom, Makroudh, Bdazwia...
Tradycyjne słodycze składają się ze składników naturalnych takich jak: orzechy, pistacje, pinie, migdały, kakao, daktyle, figi, miód, woda różana .
Spora część słodkości posiada turecki rodowód. Z kolei musy czekoladowe przywędrowałly z Francji. Warto popróbować rożek gazeli -daktylowych
ciasteczek czy baklawe - ciasta francuskiego z migdałami i orzechami. Tunezyjska chałwa jest bardziej winna i puszysta od greckiej czy tureckiej, często faszerowana migdałami i orzeszkami pistacjowymi.
POTRAWY
Kuchnia tunezyjska to mieszanka kuchni arabskiej, tureckiej, włoskiej i oczywiście francuskiej. Należy do pikantnej, a dania albo je się łyżką /kuskus czy ryż/ albo je się za pomocą chleba/ np.gulasze/.
Pieczywo jest dopełnieniem dania głównego i jest bardzo dużo jego dmian.
Ostra jest dzięki takim przyprawom jak papryka słodka i ostra czy kurkuma. Charakterystyczną barwą tutejszych potraw jest czerwień. Wśród składników wielu dań są bowiem pomidory i czerwona papryka. Mówi się nawet, że jeśli Tunezyjczyk nie widzi na talerzu czerwonych akcentów, to... może stracić apetyt. Wszystkie narodowe potrawy gotuje się powoli na małym ogniu. Do dań szybkich należy jedynie brik: pieróg z cieniutkiego ciasta z farszem, smażony w głębokim tłuszczu lub pieczony. Znajdziemy go na każdym rogu ulicy jako Chapati - zamiast surowego jajka używa się gotowanego pokrojonego w kostkę. Tradycyjny farsz składa się z cebuli, natki pietruszki, tłuczonych ziemniaków, tuńczyka i surowego jajka. Sztuką jest takie zjedzenie brika /rękami/ by jajko się nie wylało.
Narodowym daniem jest kuskus, potrawa z drobnej pszennej kaszki tak samo nazwanej. Najczęściej jest to kuskus z mięsem (kurczakiem, jagnięciną, baraniną), ale może być też warzywny lub na słodko. Tylko w Tunezji można zjeść kuskus z rybą.
Harissa-bardzo ostry, gęsty sos wskłądzie którego jest papryka, czosnek, kolendra, kminek, mięta i oliwa. Harissę podaje się też jako przekąskę - na płaskim talerzyku z dodatkiem oliwek, które łagodzą jej smak. Dla nas- niezwykle ostry jest nawet kęs bułki zamoczony w harissie. Można ją kupić w słoiku, ale lepsza jest harissa domowej roboty.
Na deser jada się owoce:świeże daktyle i cytrusy zimą. Godne polecenia są maleńkie ciasteczka podobne do tureckiej baklawy, ale są bardzo słodkie i dużo zjeść się nie da. Po posiłku serwowana jest herbata miętowa, kawa po turecku lub arabsku z kardamonem. Herbata jest bardzo słodka, pije się ją z maleńkich szklaneczek często z dodatkiem prażonych migdałów lub orzeszków pinii. Warto spróbować białej wódki figowej boukha, daktylowego likieru Thibarine , słodkawego aperitifu - Muscat Sec de Kelibia oraz sfermentowanego soku z palmy daktylowej - Laghmi.
Lablabi - potrawka z ciecierzycy i harissy.
Chakchouka (Szakszuka) - gulasz warzywny z pomidorów, pieprzu angielskiego i cebuli, jajek oraz niewielkiej ilości mięsa.
Mloukhiya - sos z suszonego szpinaku
Kefteji - ostre, smażone kotleciki z siekaną wątróbką, pieprzem, dynią i cebulą.
Mechouia (sałatka meszuja) - warzywa z rusztu: cebula, pieprz, pomidory skropione oliwą, przybrane tuńczykiem i gotowanym jajkiem.
Marcassin - mięso z dzika serwowane tylko w czasie zimowego sezonu polowań, w ostrym ciemnym sosie. Jest to jedyny rodzaj wieprzowiny spożywanej w Tunezji.
Machrud - ciastko z grysiku nasączone miodem, z daktylem w środku.
Chorba frik (Szorba tunezyjska) - zupa pomidorowa zwykle z makaronem, cebulą i harissą.
Mergez - kiełbaski z baraniny przyprawione harisą.
Mermez - gulasz z baraniny.
Ojja - jajecznica ze smażoną cebulą, papryką, pomidorami, baranimi kiełbaskami i harissą.
Palce Fatimy, okra (piżmian jadalny) - zielone warzywo w kształcie palca, zwykle duszone.
Z Tunezji wywodzi się kilka gatunków wina:czerwone np. Haut Mornag, Magon i Sidi Saad. Delikatne wina różowe to: Gris de Tunisie, Sidi Rais and Koudiat a białe: Thibar, Koudiat, Chateau Mornag Rose, Gris de Tunisie, Muscat de Kelibia i Blanc de Blanc.
Tunezja produkuje rocznie od 300 do 350.000 hl wina. Głównymi odbiorcami są Niemcy, Francja, Belgia, USA, Kanada a także Polska.
Blanc Tradition
Jest białym winem tunezyjskim, wyprodukowanym ze szczepów tradycyjnie uprawianych w winnicy Bou-Argoub na terenach Mornag.
To wysokiej jakości wino jest koloru cytrynowego, zapachu świeżych owoców, z lekka kwiatową nutą. Przed podaniem wino powinno być dobrze schłodzone. Zaleca się też otwierać je na kilka minut przed serwowaniem. Doskonałe do ryb, owoców morza i serów.
Wina czerwone
Cru de Mornag
Jest to doskonałe, finezyjne oraz pełne harmonii wino, o idealnej klarowności posiada czerwoną szatę o pupurowych refleksach. W ustach jest delikatne i świeże, o doskonałej harmonii smaków. Cru de Mornag jest idealną mieszanką trzech szczepów winogron: carignan, syrah i alicanthe, zebranych ręcznie ze wzgórz najstarszego rejonu winiarskiego w Tunezji - Mornag.
Należy je przechywać w temperaturze 20 °C, conajmniej na kilka minut przed podaniem. Idealne do potraw z mięs, indyka, dziczyzny, a także jako dodatek do dań przygotowywanych na grilu.
SLODYCZE Mlabbis
Kaaber, Kaak, Halkoom, Makroudh, Bdazwia...
Tradycyjne słodycze składają się ze składników naturalnych takich jak: orzechy, pistacje, pinie, migdały, kakao, daktyle, figi, miód, woda różana .
Spora część słodkości posiada turecki rodowód. Z kolei musy czekoladowe przywędrowałly z Francji. Warto popróbować rożek gazeli -daktylowych
ciasteczek czy baklawe - ciasta francuskiego z migdałami i orzechami. Tunezyjska chałwa jest bardziej winna i puszysta od greckiej czy tureckiej, często faszerowana migdałami i orzeszkami pistacjowymi.
POTRAWY
Kuchnia tunezyjska to mieszanka kuchni arabskiej, tureckiej, włoskiej i oczywiście francuskiej. Należy do pikantnej, a dania albo je się łyżką /kuskus czy ryż/ albo je się za pomocą chleba/ np.gulasze/.
Pieczywo jest dopełnieniem dania głównego i jest bardzo dużo jego dmian.
Ostra jest dzięki takim przyprawom jak papryka słodka i ostra czy kurkuma. Charakterystyczną barwą tutejszych potraw jest czerwień. Wśród składników wielu dań są bowiem pomidory i czerwona papryka. Mówi się nawet, że jeśli Tunezyjczyk nie widzi na talerzu czerwonych akcentów, to... może stracić apetyt. Wszystkie narodowe potrawy gotuje się powoli na małym ogniu. Do dań szybkich należy jedynie brik: pieróg z cieniutkiego ciasta z farszem, smażony w głębokim tłuszczu lub pieczony. Znajdziemy go na każdym rogu ulicy jako Chapati - zamiast surowego jajka używa się gotowanego pokrojonego w kostkę. Tradycyjny farsz składa się z cebuli, natki pietruszki, tłuczonych ziemniaków, tuńczyka i surowego jajka. Sztuką jest takie zjedzenie brika /rękami/ by jajko się nie wylało.
Narodowym daniem jest kuskus, potrawa z drobnej pszennej kaszki tak samo nazwanej. Najczęściej jest to kuskus z mięsem (kurczakiem, jagnięciną, baraniną), ale może być też warzywny lub na słodko. Tylko w Tunezji można zjeść kuskus z rybą.
Harissa-bardzo ostry, gęsty sos wskłądzie którego jest papryka, czosnek, kolendra, kminek, mięta i oliwa. Harissę podaje się też jako przekąskę - na płaskim talerzyku z dodatkiem oliwek, które łagodzą jej smak. Dla nas- niezwykle ostry jest nawet kęs bułki zamoczony w harissie. Można ją kupić w słoiku, ale lepsza jest harissa domowej roboty.
Na deser jada się owoce:świeże daktyle i cytrusy zimą. Godne polecenia są maleńkie ciasteczka podobne do tureckiej baklawy, ale są bardzo słodkie i dużo zjeść się nie da. Po posiłku serwowana jest herbata miętowa, kawa po turecku lub arabsku z kardamonem. Herbata jest bardzo słodka, pije się ją z maleńkich szklaneczek często z dodatkiem prażonych migdałów lub orzeszków pinii. Warto spróbować białej wódki figowej boukha, daktylowego likieru Thibarine , słodkawego aperitifu - Muscat Sec de Kelibia oraz sfermentowanego soku z palmy daktylowej - Laghmi.
Lablabi - potrawka z ciecierzycy i harissy.
Chakchouka (Szakszuka) - gulasz warzywny z pomidorów, pieprzu angielskiego i cebuli, jajek oraz niewielkiej ilości mięsa.
Mloukhiya - sos z suszonego szpinaku
Kefteji - ostre, smażone kotleciki z siekaną wątróbką, pieprzem, dynią i cebulą.
Mechouia (sałatka meszuja) - warzywa z rusztu: cebula, pieprz, pomidory skropione oliwą, przybrane tuńczykiem i gotowanym jajkiem.
Marcassin - mięso z dzika serwowane tylko w czasie zimowego sezonu polowań, w ostrym ciemnym sosie. Jest to jedyny rodzaj wieprzowiny spożywanej w Tunezji.
Machrud - ciastko z grysiku nasączone miodem, z daktylem w środku.
Chorba frik (Szorba tunezyjska) - zupa pomidorowa zwykle z makaronem, cebulą i harissą.
Mergez - kiełbaski z baraniny przyprawione harisą.
Mermez - gulasz z baraniny.
Ojja - jajecznica ze smażoną cebulą, papryką, pomidorami, baranimi kiełbaskami i harissą.
Palce Fatimy, okra (piżmian jadalny) - zielone warzywo w kształcie palca, zwykle duszone.