+ Odpowiedz na ten temat
Pokaż wyniki od 1 do 6 z 6

Temat: Parki narodowe

  1. #1
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476

    Parki narodowe

    Parki narodowe i rezerwaty przyrody
    W Indiach wyznaczono 84 parki narodowe i 447 rezerwatów przyrody, zajmujących obecnie ok. 4,5% powierzchni kraju. Utworzono także 11 rezerwatów biosfery, których zadaniem jest ochrona różnorodnych ekosystemów oraz wspomaganie badań nad ochroną przyrody.
    Parki narodowe i rezerwaty stanowią główne atrakcje turystyczne. Wszyscy, którzy zamierzają je zwiedzać, powinni zarezerwować wcześniej noclegi oraz bilety na pociąg lub autobus, i sprawdzić, czy nie będzie potrzebne specjalne pozwolenie (zob. informacje w poszczególnych rozdziałach). Od turystów pobiera się różne opłaty (za wstęp, fotografowanie itp.), które są często wliczone w kwoty pobierane wcześniej przez biura turystyczne.
    Na zwiedzanie wielu parków wyrusza się dżipem lub mikrobusem, a czasami łodzią. W ofercie niektórych wycieczek są także wyprawy safari połączone z obserwacją słoni. Miłośnicy przyrody mogą się wspiąć na wieże obserwacyjne lub schronić w specjalnie dla nich przygotowanych kryjówkach, świetnie nadających się do obserwacji i fotografowania dzikiej zwierzyny.

  2. #2
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Ghana National Park
    Park zajmuje rozległe, niegdyś w zasadzie jałowe tereny, które były nawadniane tylko w porze deszczów monsunowych, a potem szybko wysychały. Aby temu zapobiec, maharadża Bharatpuru skierował tu wodę z pobliskiego kanału irygacyjnego i po upływie kilku lat zaczęły gniazdować gromady ptactwa. "

  3. #3
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Ranthambhore National Park
    W Ranthambhore, niedaleko miasta Sawai Madhopur, w połowie drogi pomiędzy Bharatpurem i Kotą, są realizowane założenia radźasthańskiego Projektu Tygrys. Popularność parku wzrosła po wizycie w 2000 r. prezydenta Billa Clintona. "
    Jednak podziwiany przez amerykańskiego prezydenta tygrys Bumbram nie pojawił się po wznowieniu działalności parku, zawieszonej na czas pory monsunowej w październiku 2000 r. Istnieją uzasadnione obawy, że padł ofiarą kłusowników. Niestety, podejmowane działania nie przynoszą spodziewanych efektów, a ponadto właśnie w tym parku wysocy urzędnicy państwowi organizowali komercyjne polowania na tygrysy, związane z pozyskiwaniem składników poszukiwanych przez producentów ludowej medycyny chińskiej. Eksperci szacują, że populacja tygrysów składała się w 1999 r. z 42 sztuk (32 dorosłe osobniki i 10 młodych).
    Park zajmuje ok. 1334 km2. Sieć jezior i rzek przedzielona jest wysokimi i stromymi skałami; na szczycie jednej z nich stoi zachowana w dobrym stanie ogromna forteca Ranthambhore, którą wzniesiono w X w. Niżej, wśród gęstych krzewów, jest mnóstwo zrujnowanych pawilonów, cchatri (kopulastych budek) i kryjówek, ponieważ niegdyś były to myśliwskie tereny maharadży.
    Sawai Madhopur, gdzie płaci się za wstęp, znajduje się 10 km od od pierwszej bramy parku. Do bramy głównej i fortu Ranthambhore jest jeszcze 3 km dalej. Większość hoteli skupia się przy głównej drodze łączącej miasto z parkiem. Biuro informacji turystycznej znajduje się w należącym do RTDC Vinayak Tourist Complex. Do parku najlepiej przyjechać między październikiem a kwietniem (wejście 25 INR/200 INR dla Hindusów/obcokrajowców; kamera wideo 100 INR; wjazd dżipem 125 INR). Turyści nie mają wstępu w porze monsunowej (1 VII-1 X).
    Dzikim zwierzętom najlepiej przyglądać się wczesnym rankiem lub późnym popołudniem. Najlepsze są filmy o czułości 400 lub 800 ASA. Zwiedzać park w dżipach można przez większą część sezonu. Pojazd trzeba zarezerwować z dwumiesięcznym wyprzedzeniem, wnosząc opłatę z góry (750 INR za dzień użytkowania, najwięcej pięć osó. Dżipy rezerwują biura podróży i hotele. Zwiedzanie parku w dużej ciężarówce (20 osó kosztuje 80 INR. Park można zwiedzać tylko w obecności przewodnika; opłata za jego usługę wliczona jest w koszt biletu do ciężarówki, w przypadku zwiedzania dżipem dopłaca się 150 INR.
    Zimą (X-II) ciężarówki i dżipy wyjeżdżają o 7.00 i 14.30 (safari trwa 3 godz.), latem (III-VI) o 6.30 i 15.30. Ranne safari rezerwuje się między 16.00 a 17.00 poprzedniego dnia, a popołudniowe między 11.00 a 12.00. Wiele hoteli jest w stanie załatwić rezerwacje poza wyznaczonymi porami.

  4. #4
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Kanha National Park
    Kanha, 160 km na południowy wschód od Jabalpuru, to jeden z największych parków narodowych w Indiach. Całkowita powierzchnia parku wynosi 1945 km2. Na tym terenie, obfitującym w lasy salowe, stepy, rzeki i jeziora, żyją niezliczone gatunki zwierząt. Tu Rudyard Kipling osadził akcję Księgi dżungli.
    Już w 1933 r. zwierzęta żyjące na tym terenie objęto częściową ochroną. Status parku narodowego zyskała Kanha dopiero w 1955 r. Dzięki konsekwentnej polityce władz, w ciągu ostatnich 30 lat nastąpił istotny wzrost populacji tygrysów, lampartów, sambarów, czytali, barasinghów (jeleni bagiennych) i gaurów (indyjskich bizonów). Podczas ostatniego spisu, przeprowadzonego w 1997 r., doliczono się 114 tygrysów i 86 lampartów. Szanse ujrzenia tygrysa, gaura czy któregoś z przedstawicieli gatunków roślinożernych są całkiem spore. Na terenie parku można również prowadzić ciekawe obserwacje ptasiej populacji.
    Kanha jest całkowicie zamknięta dla zwiedzających w okresie monsunowym, czyli od 1 lipca do 31 października. Obserwacje najlepiej prowadzić w marcu i kwietniu, kiedy zwierzęta opuszczają zacienione miejsca i zmierzają do wodopojów. Najcieplejszymi miesiącami są maj i czerwiec - temperatura popołudniami rośnie nawet do 42°C. Najchłodniejszymi miesiącami są grudzień i styczeń. Wprawdzie i wówczas w dzień jest ciepło, ale natychmiast po zachodzie słońca temperatura spada do zera albo poniżej.
    Dobrze zorganizowane ośrodki informacyjne znajdują się w Kanha (na terenie parku), Khatii i Mukki. We wszystkich trzech ekspozycje są równie ciekawe. Największe wrażenie robi ośrodek w Kanha, z pięcioma galeriami, salą wystawową i regularnym pokazem światła i dźwięku, zatytułowanym Encounters in the Dark (Spotkania w ciemnościach). Główne wejście znajduje się w Kisli, 3 km od Khatii. Tam uiszcza się opłatę za wstęp (200 INR; wniesienie aparatu fotograficznego/kamery wideo dodatkowo 25/200 INR).
    Wycieczki do parku organizuje się wczesnym rankiem albo wieczorem. Na terenie parku obowiązuje zakaz poruszania się pojazdami nocą. Kierownictwo większości hoteli pośredniczy w wynajmie dżipów. Jest to o tyle korzystne, że pozwala na rozłożenie kosztów między większą liczbę uczestników. Wysokość opłaty zależy od przejechanych kilometrów. Szacunkowy koszt to ok. 500 INR (do sześciu osó plus obowiązkowo 90 INR za przewodnika. Za wjazd na teren parku płaci się osobno, raz na dzień. W szczycie sezonu popyt na dżipy jest duży, dlatego warto pomyśleć o rezerwacji natychmiast po przybyciu.
    Na poranną wycieczkę trzeba zabrać ciepłą odzież. Wybierając ubiór, należy unikać odzieży w jaskrawych kolorach. Informują o tym napisy w ośrodku turystycznym w Khatii. Osoby, które nie stosują się do tego nakazu, mogą zostać ukarane grzywną.

  5. #5
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Kaziranga National Park
    Jest to jedyne miejsce, gdzie żyją bardzo nieliczne już okazy jednorogiego nosorożca indyjskiego, prawie zupełnie wytępionego przez chińskich myśliwych, którzy uważają jego róg, krew i mocz za magiczne środki medyczne.
    Aby zapobiec kłusownictwu, zamierzano przetransportować ocalałe zwierzęta do parku w Dudhwie w Uttar Pradeśu, niestety, plan ten do dzisiaj nie został zrealizowany, co oznacza, że ten gatunek prawdopodobnie już wkrótce zniknie z powierzchni ziemi.
    W parku przeważają obszary porośnięte trawą, której wysokość sięga nawet 6 m, oraz mokradła zwane jhil. Zamieszkujące tutaj nosorożce na pierwszy rzut oka wydają się ogromne i niezgrabne. Nic dziwnego, skoro mają prawie 2 m wysokości, a ich waga przekracza 2 tony. Pomimo to są jednak niezwykle zwinne i szybkie. Niestety, nie zawsze można je dostrzec w wysokiej i bujnej trawie. Miejsce pobytu tych zwierząt wskazują krążące nad nimi czaple oraz inne ptaki, które siadają na grzbietach nosorożców, oraz charakterystyczny szelest, jaki towarzyszy zwierzęciu przedzierającemu się przez trawy. Najlepszym punktem obserwacyjnym są kryjówki wokół mokradeł, w których nosorożce lubią się taplać. Zwiedzanie od lutego do marca.

  6. #6
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Keoladeo Ghana National Park
    Park zajmuje rozległe, niegdyś w zasadzie jałowe tereny, które były nawadniane tylko w porze deszczów monsunowych, a potem szybko wysychały. Aby temu zapobiec, maharadża Bharatpuru skierował tu wodę z pobliskiego kanału irygacyjnego i po upływie kilku lat zaczęły gniazdować gromady ptactwa.
    Maharadża oczywiście nie dbał o środowisko, chciał tylko utworzyć miejsce polowania z przyjaciółmi. Każdego dnia ginęło mnóstwo ptaków. Rzeź trwała aż do 1965 r., kiedy to strzelanie do ptactwa zostało oficjalnie zabronione. Na kolumnie, obok niewielkiej świątyni, wyryto napis informujący o zdolnościach łowieckich maharadży. W ciągu jednego dnia zabito ponad 5 tys. kaczek!
    Do Parku Narodowego Keoladeo Ghana najlepiej przyjechać między październikiem a lutym, gdyż w tym okresie przylatuje wiele gatunków ptaków wędrownych, m.in. zagrożone wyginięciem żurawie syberyjskie. W ostatniej dekadzie na przełomie października i listopada przylatują na zimowisko do parku zaledwie dwa ptaki tego gatunku - ich populacja maleje z powodu niekontrolowanych polowań w Pakistanie i Afganistanie. Rezerwat Keoladeo (29 km2 powierzchni) zamieszkuje ok. 45 gatunków ptaków. Oprócz żurawi syberyjskich występują tutaj żurawie saras (największy ptak w parku), czaple siwe i białe, gęsi, sowy, kormorany i zimorodki. W parku żyją również pytony.

+ Odpowiedz na ten temat

Uprawnienia

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów