Kopalnia Soli "Wieliczka"

Pierwsza pisemna wzmianka o Wieliczce pojawia się w roku 1044 kiedy to król Kazimierz I Odnowiciel wydał przywilej zakładający tam kopalnię soli („magnum sal alias Wieliczka”). Jako pierwszą podaje się jednak również datę 1123-1127 (dokument legata papieskiego Idziego wskazuje na dochody z soli).

Wielickie złoża obejmują 5,5 km. Znajduje się tam 2350 komór (najbardziej znane to: Komora Kazimierza Wielkiego, Komora Mikołaja Kopernika, Komora Józefa Piłsudskiego, Komora Wisła, Komora Warszawa) i ponad 240 km chodników. Trasa kopalni liczy ok. 300 km, głębokość kopalni sięga 327 m. W roku 1978 wielicka kopalnia została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO, na której znajdują się największe światowe zabytki. W ostatnich kilku latach do kopalni- według oficjalnych danych- przybywa rocznie ponad milion turystów, trzeba jednak pamiętać, że często wchodzą oni dwa razy do kopalni, np. pierwszy raz zwiedzają a później idą na bankiet i znów są liczeni jako nowi goście, stąd też realna ilość turystów wydaje się być mniejsza. W sumie szacuje się jednak, iż wielicką kopalnię odwiedziło dotychczas ok. 30 ml turystów, z czego 5 ml z zagranicy.