Zwyczaje i obyczaje

[Natasza]

Australia Day (dosłownie - "Dzień Australii"), obchodzone 26 stycznia upamiętniające założenie przez kapitana Arthura Phillipa (późniejszego Gubernatora Australii) pierwszej stałej osady w Australii - kolonii karnej przy Port Jackson (dzisiejsze Sydney).
Australia Day obchodzony jest we wszystkich stanach i terytoriach Australii, jest to dzień wolny od pracy, jeżeli przypada w sobotę lub w niedzielę to dniem wolnym od pracy staje się poniedziałek.
Na Australia Day ogłaszany jest Australijczyk Roku. Nagroda jest przyznawana dla obywatela Australii, który wniósł znaczący wkład do narodu i społeczności australijskiej. Nagroda jest przyznawana w kategoriach: Young i Senior Australian of the Year i nagroda Australian Local Hero (Miejscowy Australijski Bohater).

Pierwsza pamiętna data świętowań sięga roku 1808 i 1818, kiedy gubernator Lachlan Macquarie pierwszy raz oficjalnie obchodził Australia Day. W 2004 roku oszacowano, że w całej historii Australia Day świętowało już 7,5 miliona ludzi.

Dzień Australii jest świętem państwowym. Przez pewien czas był obchodzony w poniedziałek po długim weekendzie jednak obecnie jest obchodzony 26 stycznia. Tego dnia narodowa rada Dnia Australii NADC przyznaje nagrody Australijczykom za osiągnięcia dla swojej ojczyzny. W tym dniu w całej Australii organizowane są pokazy wojskowe, wyścigi statków oraz zawody surfingowe. W wielu miastach Australii organizowane są tego dnia pokazy sztucznych ogni.

[Wild Dog]

Oto interesujący artykuł z australijskiej gazety



Artykuł został zamieszczony w miejscowej gazecie. Otóż australijski Instytut do Walki Przeciw Alkoholizmowi alarmuje przed pojawiającym się na półkach sklepowych niebezpiecznym produkcie z Polski, tj. spirytusie ratyfikowanym (95% alc.vol). Okazało się, że alkohol ten jest masowo wykupywany przez australijską młodzież, która urządza sobie konkursy typu „który najszybciej się opije” a także pokazy ognia (zapalanie zapalniczki przy ustach tuż po przełknięciu tego trunku), które następnie są zamieszczane na YouTubie. Po licznych atakach ze strony Instytutu, dystrybutorzy tego produktu oznajmili, że ich intencją było sprowadzenie spirytusu na użytek Polaków zamieszkujących Australię „for their traditional and cultural use” (tłum: w celu jego spożycia zgodnie z ich tradycją i kulturą). Ciekawe co na to polska ambasada w Australii. Na razie pozostawiamy to bez komentarza

[kubua_wod]

Znajomy miał pomysł na założenie firmy w okolicach Sydney doradztwo i debiuty giełdowe, wyjechał około dwóch miesięcy temu i póki co walczy z formalnościami, ale jest na dobrej drodze. Australia chętnie przyjmuje obcokrajowców, którzy chcą się osiedlić tam na słałe. Po mojej ostatniej wizycie w Australii stwierdziłem, że musze odwiedzić ten kraj ponownie i czekam na zaproszenie od kumpla.

[Natasza]

Nie istnieje jedna sztuka Aborygeńska. Ma ona wiele swoich odmian, odzwierciedlając zróżnicowanie panujące wśród Aborygenów. Podzieleni na kilkadziesiąt grup, posługują się odmiennymi językami.

Zawsze jest to jednak język mówiony i do dziś kultura Aborygeńska nie stworzyła żadnych dzieł spisanych. Tym co najtrwalsza i najstarsze w tej kulturze jest więc sztuka naskalna. Brak przekazu pisemnego utrudnia jednak dokładne skodyfikowanie i ustalenie wieku Aborygeńskich dzieł rozsianych po całym kontynencie.
To co charakteryzuje tę sztukę, to jej ścisły związek z miejscem, czyli tym co najważniejsze w życiu Aborygenów. Miejsce należy jak najlepiej poznać, zrozumieć i oswoić – zdobyć wiedzę o trujących roślinach i najsmaczniejszych partiach mięsa, żyjących w okolicy gatunków żółwi czy ryb. Strzec się złych duchów, postępować zgodnie z obowiązującym prawem i respektować obowiązujące mity. Tę bezcenną wiedzą wymalowywano więc na skałach.
Doskonały przykład tego typu malarstwa znajdziemy m.in. w, położonym na północy nieopodal Darwin, Parku Narodowym Kakadu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o sztuce aborygeńskiej, zapraszamy na blog: odwschodudozachodu.wordpress.com

[adam982]

Oto interesujący artykuł z australijskiej gazety

Kurcze, spirytus służy do wyrobów innych trunków jak nalewki, a nie do picia go bez rozcieńczenia. Co za kretyn wpadł na pomysł aby mówić, że to polska tradycja :) Osobiście się kiedyś go napiłem przez przypadek i nie mam zamiaru powtarzac tego doświadczenia hehe