Osobowości tego świata...

[Natasza]

Nie żyje dziennikarz Andrzej Turski
Andrzej Turski urodził się 25 stycznia 1943 r. w Warszawie. Ukończył filologię polską i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1968 pracował w Redakcji Młodzieżowej Polskiego Radia, w latach 1975-1980 był kierownikiem, a 1980-1982 redaktorem naczelnym tej redakcji. Następnie pełnił funkcję redaktora naczelnego Programu III (1982-1983) i dyrektora-redaktora naczelnego Programu I (1983-1987) Polskiego Radia. Był współautorem audycji radiowych "Radiokurier", "Sygnały dnia", "W samo południe", "Życie na gorąco".

W sierpniu 1987 roku przeszedł do pracy w Telewizji Polskiej na stanowisko dyrektora i redaktora naczelnego TVP1; od 1991 roku był wiceszefem TAI. Wspólnie z Józefem Węgrzynem był jednym z inicjatorów "Teleexpressu" (1986). W latach 1989-2007 prowadził autorski program publicystyczny "7 dni świat" emitowany niegdyś w TVP1, TVP2, od września 2006 roku na antenie TVP3. Od 2002 roku był współprowadzącym telewizyjnej "Panoramy". Od 1 września 2013 roku w TVP Info ponownie prowadził reaktywowany "7 dni świat".

Dziennikarz został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. To też laureat Super Wiktora i Wiktora w kategorii dziennikarz roku 2005.

[Natasza]

Nie żyje Wojciech Kilar
Wojciech Kilar jako pianista debiutował tuż po II Wojnie Światowej. Jako kompozytor karierę rozpoczął w latach 50. Z początku mieszał muzykę współczesną z klasyczną melodyką. W latach 60. wraz z Krzysztofem Pendereckim i Henrykiem Góreckim stworzył nowy gatunek muzyki - sonoryzm.

W latach 70. zdecydował się na prostsze formy - nawiązując do muzyki ludowej i religijnej. Wojciech Kilar napisał muzykę do 130 filmów - polskich i zagranicznych.

Wojciech Kilar urodził się 17 lipca 1932 roku we Lwowie. Ukończył studia kompozytorskie u Bolesława Woytowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Jako pianista zadebiutował w 1947 roku na konkursie Młodych Talentów, wykonując własne Dwie miniatury dziecięce. Zdobył wówczas drugą nagrodę.

Był laureatem wielu wyróżnień. W ostatnich latach otrzymał Złote Berło, przyznawane przez Fundację Kultury Polskiej, Nagrodę Feniksa i Nagrodę imienia Lecha Kaczyńskiego. Wcześniej uhonorowano go między innymi nagrodą kompozytorską Fundacji imienia Lili Boulanger, Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich, Fundacji imienia Alfreda Jurzykowskiego oraz Nagrody imienia Krzysztofa Kieślowskiego. Artysta był także doktorem honoris causa Uniwersytetu Opolskiego i Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Ten ostatni tytuł otrzymał w czerwcu 2012 roku.

Za muzykę do "Pianisty" zdobył francuskiego Cezara, a za muzykę do "Drakuli" nagrodę Stowarzyszenia Kompozytorów Amerykańskich.

[jacky]

Piotr Skwieciński wspomina:

"Gdy rozmawiałem z Senatorem dla potrzeb przygotowywanej wspólnie książki opowiedział mi, jak w 1990 r., po pierwszej turze wyborów prezydenckich, wprosił się do Wałęsy, żeby ostrzec go, by czegoś tam nie robić, bo efekt może być fatalny. Wałęsa nie wiedział z czym Romaszewski przychodzi, i nie czekając, aż jego gość przemówi, zaczął: „dobra jest, nie zapomnę o tobie”. Był pewien, że Romaszewski przychodzi z prośbą o jakieś stanowisko, i ze zdumienia niemal rozdziawił usta słysząc, że nie, że chodzi o coś merytorycznego… Całe publiczne życie państwa Romaszewskich jest pełne takich nieporozumień."


Pamięci Wielkiego Patrioty i Polaka... Cześć !!

[Natasza]

W setną rocznicę urodzin Jana Karskiego senat USA przyjął jednogłośnie rezolucję, uznającą spuściznę i osiągnięcia słynnego emisariusza polskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej.

Jan Karski (właściwie Jan Kozielewski) urodził się 24 kwietnia 1914 r. w Łodzi. Po ucieczce z niewoli radzieckiej rozpoczął działalność konspiracyjną. Ze względu na doskonałą pamięć i znajomość języków powierzono mu obowiązki kuriera władz Polskiego Państwa Podziemnego. Karski, pełniąc rolę emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego, dostarczył w 1942 roku przywódcom i rządom państw alianckich udokumentowany raport o planowej eksterminacji Żydów. W raporcie znajdowała się także prezentacja Polskiego Państwa Podziemnego oraz jego unikatowego charakteru w skali okupowanej Europy. W czasie jednej z misji Karski został aresztowany przez gestapo. Po brutalnych przesłuchaniach próbował popełnić samobójstwo, obawiając się, że podczas kolejnych tortur może zdradzić Niemcom ważne informacje. Odratowany, trafił do więziennego szpitala, z którego został uwolniony dzięki akcji Związku Walki Zbrojnej. W 1942 roku (pod pseudonimem Jan Karski) wyruszył w kolejną misję, tym razem do Wielkiej Brytanii i USA. Jednym z jego głównych zadań było poinformowanie aliantów o tragicznej sytuacji ludności żydowskiej pod okupacją niemiecką. Zbierając informacje na ten temat, dwukrotnie przedostał się do warszawskiego getta i obozu przejściowego w Izbicy. Po wojnie Karski pozostał w USA. Podjął studia z zakresu nauk politycznych i obronił doktorat na Uniwersytecie Georgetown, gdzie przez następne kilkadziesiąt lat wykładał stosunki międzynarodowe i teorię komunizmu. Wśród jego studentów był między innymi przyszły prezydent USA Bill Clinton. Karski otrzymał wiele prestiżowych wyróżnień między innymi tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, liczne doktoraty honoris causa, był kawalerem Orderu Orła Białego i honorowym obywatelem Izraela. Zmarł w 2000 roku w Waszyngtonie.

[jacky]

dzisiaj od nas...
ale jego artykuły i brzmienie głosu jako komentatora sportowego zostaną z nami...
ciekawie wspominają go w Rzepie

[jacky]

John Glenn pierwszy Amerykanin i kosmonauta ... taki jest los świata ...