+ Odpowiedz na ten temat
Pokaż wyniki od 1 do 15 z 15

Temat: Bulwary wiślane i Podgórze

  1. #1
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476

    Bulwary wiślane i Podgórze

    Podgórski spacer w formacie mp3

    Pojawił się pierwszy bezpłatny przewodnik po bulwarach wiślanych, nagrany w formacie mp3. Ma to być zachęta dla krakowian, by częściej odwiedzali prawy brzeg Wisły.


    Pomysł narodził się podczas organizowanych co roku przez Stowarzyszenie PODGORZE.PL Podgórskich Dni Otwartych Drzwi. W ich trakcie mieszkańcy tłumnie uczestniczyli w spacerze zatytułowanym "Podgórze od strony Wisły". Ponieważ taki spacer odbywa się tylko raz w roku, organizatorzy nagrali przewodnik w formacie mp3 i umieścili na swojej stronie internetowej www.podgorze.pl, skąd można go ściągnąć.

    Choć w herbie Podgórza nie ma mostu, w centralnej części dzielnicy jest ich kilka. I to właśnie tym tropem postanowili pójść autorzy tego niecodziennego przewodnika. "Sześć mostów w 60 minut" to podróż wzdłuż rzeki - od mostu Retmańskiego na Wildze w kierunku mostu Kotlarskiego i dalej. - Nie spodziewamy się zaraz nieprzebranych tłumów, ale wyjątkowe historie mostów, budynków i miejsc widocznych z bulwarów niech nęcą i kuszą - mówi Paweł Kubisztal, prezes Stowarzyszenia.


    Źródło: Gazeta Wyborcza Kraków

  2. #2
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Kraków nie kończy się na Wiśle - alternatywny Kraków
    Dzielnica Podgórze próbuje przyciągnąć turystów. Aktywiści z stowarzyszenia Pogórze wołają "Kraków nie kończy się na Wiśle" i mają rację.
    Dotychczas dzielnica mimo, że urokliwa była nieodkryta przez turystów.
    Do 1915 r, Pogórze było samodzielnym miastem. Rozwój miasta łączy się z portem rzecznym, flisem i żeglownością Wisły – stąd właśnie, z przystani na wprost Wawelu w dawnych wiekach spławiano do Gdańska towary, w tym cenną wielicką sól.

    Obecnie jest to urokliwa dzielnica. Wśród ciekawych miejsc warto wspomnieć o Kopiecu Kraka, Forcie, Kamieniołomie Liban czy współczesnych - Mural „ Silva Rerum”, Fabryka Schindlera, Muzeum Kantora czy formacja Arsharter – Siła ludzkiego talentu.

    Potencja ten został doceniony - właściciele kultowej "Drukarni" przenieśli ją właśnie do tej dzielnicy. Czas aby turyści odkryli piękno Podgórza.

    Więcej Kraków alternatywny

  3. #3
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Trasa turystyczna po Podgórzu

    Most im. Józefa Piłsudskiego

    Szlak wiodący przez Podgórze warto rozpocząć jeszcze na lewym brzegu Wisły, na Kazimierzu, ponieważ właśnie stąd, z wylotu ulicy Krakowskiej doskonale widać podgórską panoramę. W rejonie dzisiejszego mostu Józefa Piłsudskiego najpierw funkcjonowała przeprawa, później most Księcia Karola, a następnie most drewniany, który został przebudowany na stalowy w latach ’30 XX wieku. Wisła pełniła bardzo ważną rolę w dziejach Podgórza. W czasie kiedy miasto uzyskało prawa miejskie w 1784 roku była to rzeka graniczna, mająca wielkie znaczenie jako jeden z najważniejszych szlaków handlowych i komunikacyjnych przyczyniła się do rozwoju funkcji przemysłowej Podgórza.

    Plac Bohaterów Getta
    Jednym z najważniejszych miejsc związanych z tragedią krakowskich Żydów jest pl. Bohaterów Getta (niegdyś zwany Placem Zgody). Plac ten stanowił miejsce gromadzenia Żydów, którzy byli później prowadzeni do obozu koncentracyjnego „Płaszów” lub do pociągów, którymi byli wywożeni do innych obozów zagłady w całej Europie. Charakterystycznym znakiem rozpoznawczym zaaranżowanego w ten sposób w 2003 roku placu są różnej wysokości metalowe krzesła, które mają symbolizować mieszkańców getta, a także upamiętnić tragiczne wydarzenia, które rozegrały się tutaj w czasie okupacji hitlerowskiej.

    Muzeum „Apteka Pod Orłem”
    Na pl. Bohaterów Getta (pod numerem 18) funkcjonowała „Apteka Pod Orłem” - jedyna apteka w getcie, miejsce niezwykłej wagi, w którym obecnie znajduje się Muzeum Getta – ekspozycja Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.

    Fragmenty murów getta na ulicy Lwowskiej
    Po drugiej stronie ruchliwej ulicy Na Zjeździe rozpoczyna się ulica Lwowska, na której pomiędzy budynkami 25 i 29 zachował się fragment muru otaczającego niegdyś zamknięty przez Nazistów teren getta. Wmurowana tablica przypomina o życiu, cierpieniu i śmierci mieszkańców podgórskiego getta z rąk hitlerowców.

    Fabryka Oskara Schindlera
    Niedaleko stąd znajduje się ulica Lipowa, przy której znajdowała się Fabryka Oskara Schindlera, który uratował swoich żydowskich pracowników przez zagładą w czasie II wojny światowej. Jego historię opowiada głośny film Stevena Spielberga „Lista Schindlera”.


    Rynek Podgórski i kościół św. Józefa
    Rynek pełnił kiedyś funkcję placu targowego i pętli tramwajowej. Najważniejszymi obiektami na tym trójkątnym placu są neogotycki kościół św. Józefa z lat 1905-1909 oraz wielokrotnie przebudowywany, neobarokowy gmach dawnego Ratusza Podgórskiego wzniesionego w połowie XIX wieku.


    Plac Niepodległości
    Dalej w kierunku zachodnim znajduje się plac Niepodległości. Właśnie z tego placu, gdzie znajdowały się koszary, w 1918 roku ruszyły oddziały niepodległościowe w stronę Krakowa, by przejąć obiekty opanowane przez wojska austriackie i w ten sposób przyczynić się do zakończenia I wojny światowej.


    Park Bednarskiego
    Na wzgórzu powyżej placu Niepodległości znajduje się Park Wojciecha Bednarskiego. Ten zielony, obejmujący obszar 8,5 ha teren, powstały w miejscu dawnych kamieniołomów jest jednym z najbardziej malowniczych krakowskich parków. W parku tym rośnie ponad 100 gatunków drzew, a jedną z jego ciekawostek są zachowane do dziś fragmenty umocnień ziemnych z XVIII wieku. Przez park dochodzimy do placu Lasoty, niegdyś miejsca, na którym odbywały się miejskie egzekucje, a dzisiaj, dzięki oryginalnej, willowej zabudowie zwanego „architektoniczną kroniką Podgórza”.


    Kościół św. Benedykta
    Nieco dalej, podążając ulicą por. Stawarza dochodzimy do malowniczego kościoła św. Benedykta. Jest to najmniejszy kościółek Krakowa, stojący w tym miejscu już od XI wieku.

    Fort „Św. Benedykt”
    Tuż obok znajduje się najstarszy zachowany fort dawnej Twierdzy Kraków – wzniesiony w latach 1853-1856 fort „Św. Benedykt”. Ten zabytek architektury fortecznej nie jest udostępniony do zwiedzania, ponieważ trwają w nim prace renowacyjne. Z miejscem tym związane jest doroczne święto Rękawki – jedna z wielu pielęgnowanych w Krakowie tradycji.

    Stary cmentarz podgórski
    Dalej, nasza trasa prowadzi w dół, wzdłuż zachowanego w części Starego Cmentarza Podgórskiego, będącego najstarszym cmentarzem komunalnym Krakowa (założony został w XVIII wieku).


    Kopiec Krakusa
    Za cmentarzem widzimy charakterystyczną barokową figurę Boga Ojca, po czym powracamy nieco w górę, do kładki przewieszonej przez bardzo ruchliwą arterię ulicy Powstańców Śląskich, by wspiąć się później na szczyt Kopca Krakusa – jednego z czterech wznoszących się nad Krakowem ziemnych kopców. Jak mówi jego nazwa związany jest on z postacią legendarnego Księcia Kraka i według legendy jest mogiłą tego mitycznego władcy. Z tego miejsca rozpościera się widok na wszystkie cztery strony świata. Na zachodzie widzimy podgórskie wzgórze Krzemionki, na północy centrum Krakowa z wieżami kościołów, na północnym-wchodzie Nową Hutę z kominami huty stali, na wschodzie mieszkaniowe dzielnice Krakowa, a na południu wieżę Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, a przy dobrej przejrzystości powietrza szczyty Tatr.

    Kamieniołom “Liban” i KL „Płaszów”
    Od Kopca Krakusa, wzdłuż urwisk kamieniołomu "Liban", (należy tu zachować szczególną ostrożność!) dochodzimy do terenów dawnego hitlerowskiego obozu koncentracyjnego "Płaszów", działającego tutaj w latach 1942-45. Ze względu na brak dokumentacji istnieją duże rozbieżności co do ilości ofiar, ale najprawdopodobniej w obozie koncentracyjnym KL Płaszów, który zajmował obszar około 80 hektarów, więziono łącznie około 35 tysięcy więźniów. Obóz stał się miejscem egzekucji miedzy 8 a 10 tysięcy osób – Polaków, Żydów, Romów i przedstawicieli innych narodowości. Wymordowanych tutaj uczczono kilkoma miejscami pamięci, z których największym jest wzniesiony w 1964 roku Pomnik Wyrwanych Serc autorstwa Witolda Cęckiewicza. Pomnik ten został postawiony „W hołdzie męczennikom pomordowanym przez hitlerowskich ludobójców w latach 1943 – 1945”.

    W tym miejscu kończymy naszą wędrówkę szlakiem historii Podgórza, mimo, że ta rozległa dzielnica Krakowa kryje jeszcze wiele miejsc wartych zobaczenia. Wśród nich należy wymienić należy zabytkowe obiekty przemysłowe, zabytkową zabudowę ulicy Zamojskiego, uzdrowisko Mateczny, Sanktuarium Bożego Miłosierdzia oraz podgórskie walory przyrodnicze (rezerwat przyrody nieożywionej Bonarka, jurajskie Skały Twardowskiego i zalany wodą kamieniołom w rejonie Zakrzówka). Wszyscy miłośnicy militariów powinni też pamiętać o pozostałych obiektach wchodzących w skład słynnej „Twierdzy Kraków”.

  4. #4
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Trochę historii...

    Niegdyś dzielnica ta obejmowała wszystkie tereny miasta położone po prawej stronie Wisły stanowiąc tym samym największą dzielnicę administracyjną Krakowa.

    przełom X i XI w. - na jednym z wzniesień istniał przedromański kościół połączony z palatium
    XII w. - w miejscu starszego palatium istniała romańska świątynia

    XVI-XVII w. - w okresie tym w miejscu romańskiej świątyni powstał kościół św. Benedykta

    1772 - po I rozbiorze Polski brzeg Wisły stanowił granicę państwa polskiego i austro-węgierskiego,. przy czym tereny na południe od rzeki przypadły Austrii, a Kraków pozostał przy Polsce

    1784 - w celu gospodarczego zniszczenia Krakowa cesarz Józef I polecił na prawym brzegu Wisły założyć konkurencyjne miasto Podgórze (wówczas Josephstadt)

    1787 - Josephstadt liczy około 1000 mieszkańców. Ówczesne miasto skupiło się wokół obszernego rynku

    1795 - 1846 - po III rozbiorze Polski, gdy Kraków przypadł Austrii, a jedynie granica między zaborami biegła nadal brzegiem Wisły Podgórze straciło swój konkurencyjny charakter i dalszy jego rozwój był już powolny

    2 poł. XIX w. - rozpoczęcie lokalizacji fabryk w Podgórzu: cementu w Bonarce (obecnie w dz. Wola Duchacka) , drutu, guzików oraz kamieniołomy, wapienniki i młyny. Powstaje też odrębny ośrodek kulturalny

    2 poł. XIX-pocz. XX w. - na terenie Podgórza założono potężną "twierdzę Krzemionki" stanowiącą fragment "twierdzy Kraków"

    1870 - liczba mieszkańców Podgórza wynosi 4300 osób
    1890 - liczba mieszkańców Podgórza wynosi 12.500 osób
    1896 - założono park im. W. Bednarskiego
    1905-09 - budowa kościoła św. Józefa wg proj. Jana Zubrzyckiego
    1915 - liczba mieszkańców Podgórza wynosi 22.000 osób
    1915 - przyłączenie Podgórza do Krakowa i szybka integracja z miastem

    15 kwiecień 1942-22 lipiec 1944 - w kamieniołomach położonych u stóp Kopca Krakusa mieścił się obóz karny dla młodzieży męskiej z okupacyjnej służby budowlanej

    grudzień 1942-13 kwiecień 1944 - mieścił się tu obóz dla Żydów z likwidowanych gett w Krakowie i okolicy, później przekształcony w obóz pracy przymusowej dla osób różnej narodowości

    14 kwiecień 1944 - Niemcy zamienili dotychczasowy obóz pracy w Płaszowie na obóz koncentracyjny mogący pomieścić jednorazowo ok. 25 tys. osób. Łącznie w obozie tym zginęło około 150 tys. więźniów

    po 1945 - nazwę Podgórze zaczęto stosować dla całej prawobrzeżnej dzielnicy Krakowa

    Po wojnie rozebrano większość fortyfikacji należących do kompleksu "twierdzy Kraków"

    1997 - przeniesienie Galerii Starmach ze Starego Miasta do Podgórza

  5. #5
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    O Podgórzu można poczytać jeszcze w innym przewodniku :
    "Spacerownik krakowski"


    cena 29,90 zł
    Autorzy „Spacerownika” to znawcy miasta: Konrad Myślik, Krzysztof Jakubowski, Maciej Miezian oraz Michał Sasadeusz. Książkę opracował zespół krakowskiej redakcji „Gazety Wyborczej”.


    Spis treści:
    1. Zwierzyniec, półwsie zwierzynieckie, Salwator
    2. Z grobli na biskupie
    3. Z Łobzowa do Bronowic
    4. Z Łobzowa do Nowej Wsi Narodowej
    5. Z Krowodrzy na Piaski
    6. Z Pędzichowa na Wielopole
    7. Ludwinów, Zakrzówek, Dębniki
    8. Stradom i chrześcijański Kazimierz
    9. Podgórze
    10. Z Podgórza do Łagiewnik
    11. Nowa Huta – najstarsze osiedla
    12. Nowa Huta – od podkrakowskiej wsi do nowego miast

  6. #6
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Bulwary Podgórza

    Bulwary to obszary parkowe w Krakowie wzdłuż rzeki Wisły. Na prawym brzegu: Bulwar Poleski, Bulwar Wołyński, Bulwar Podolski. Znajdują się tu liczne alejki spacerowe, a wzdłuż biegną drogi rowerowe. Bulwary usytuowane są pomiędzy uregulowanym korytem rzeki a budowlami hydrotechnicznymi (wałami i murami oporowymi) oraz na ich koronach.


    Bulwar Podolski
    Bulwar ten rozlega się wzdłuż prawego brzegu Wisły, w dzielnicy Podgórze, pomiędzy ujściem rzeki Wilgi a mostem kolejowym w Zabłociu. Znajdują się przy nim mosty Józefa Piłsudskiego i Powstańców Śląskich.


    Bulwar Poleski
    Bulwar ten rozlega się wzdłuż prawego brzegu Wisły, w dzielnicy Dębniki, pomiędzy mostami Dębnickim a Grunwaldzkim. W tym miejscu nieopodal brzegu Wisły znajduje się Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha".

    Wraz z Bulwarem Czerwieńskim (znajdującym się po przeciwnej stronie Wisły), bulwar ten stanowi scenę i/lub (w zależności od roku) widownię corocznego widowiska Wianki. Bulwar ten w większości stanowi obszar trawiasty łagodnie nachylony ku Wiśle, oddzielony od wyższego poziomu miasta stylowym murem zbudowanym w latach 1905-09. Wzdłuż bulwaru prowadzą alejki spacerowe.
    Piękny widok na Wawel.


    Bulwar Wołyński
    Bulwar ten rozlega się wzdłuż prawego brzegu Wisły, w dzielnicy Podgórze, pomiędzy Mostem Grunwaldzkim a ujściem rzeki Wilgi. Ujście to tworzy malowniczy cypelek połączony z sąsiednim Bulwarem Podolskim równie stylowym Mostem Retmańskim. Przy Bulwarze Wołyńskim znajduje się
    też charakterystyczna dla tego miejsca bryła dawnego Hotelu Forum (później Sofitel). Bulwar ten, poprzecinany licznymi alejkami spacerowymi, w większości stanowi obszar trawiasty, łagodnie schodzący ku brzegowi Wisły. W czerwcu 2010 roku otwarto, przy H.Forum, sztuczną plażę dla mieszkańców Krakowa, wracając tym samym do chlubnych, galicyjskich tradycji spędzania wolnego czasu nad Wisłą. Jest to cały kompleks wypoczynkowo-rozrywkowy.


  7. #7
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Otwarto mającą 145 m kładkę Bernatka, łączącą Kazimierz z Podgórzem.
    Kosztowała 38 mln zł i ma zachęcić turystów zwiedzających Kazimierz do wycieczki na Podgórze.
    Pierwszy po kładce przespacerował się prezydent Krakowa Jacek Majchrowski, któremu towarzyszyli bonifratrzy z Kazimierza na rowerach (patronem kładki jest o. Laetus Bernatek, przeor konwentu bonifratrów w XIX w.). Na scenie przy ulicy Nadwiślańskiej zagrały dwa zespoły jazzowe. Na otwarcie kładki właściciele okolicznych sklepów, kawiarń i restauracji przygotowali specjalne rabaty.

    W związku z kładki na części ulic w jej rejonie obowiązuje nowa organizacja ruchu. Część ulic w rejonie kładki jest od czwartku jednokierunkowa. Ul. Mostową można przejechać już tylko w kierunku Podgórza. Tylko w stronę Kazimierza można jechać ulicami Staromostową i Brodzińskiego, z której można skręcić tylko w prawo w jednokierunkową Nadwiślańską. Ul. Józefińską na odcinku między ulicami Krakusa a Węgierską przejedziemy już tylko w stronę mostu Piłsudskiego. Ul. Węgierską między Józefińską a Limanowskiego można przejechać tylko w kierunku południowym. Rowerzystów ucieszą nowe kontrapasy na bulwarze Podolskim oraz ulicach Mostowej i Brodzińskiego.


  8. #8
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Apteka pod Orłem






    Rodzaj: Muzeum
    Lokalizacja: Podgórze


    Adres: Plac Bohaterow Getta 18
    Tel: +4812 6565625
    URL: http://www.mhk.pl
    Godziny otwarcia: 10 - 17


    Apteka "Pod Orłem" przy placu Bohaterów Getta liczy sobie sto lat.

    Od 1910 r. jej właścicielem był Józef Pankiewicz, a po nim jego syn Tadeusz (21. XI. 1908 - 5. XI. 1993), który prowadził ją od 1933 r. Przed wojną klientami apteki, jednej z czterech w Podgórzu, byli bez różnicy żydowscy i polscy mieszkańcy dzielnicy. W leki zaopatrywało się w niej m. in. charytatywne towarzystwo opieki nad chorymi "Bikkur Cholim". Gdy w marcu 1941 r. Niemcy utworzyli w Podgórzu getto dla krakowskich Żydów, apteka Pankiewicza przy placu Zgody była jedyną, która znalazła się w jego obrębie, a jej właściciel jedynym Polakiem mającym prawo do stałego w nim przebywania. Apteka stała się miejscem spotkań żydowskich intelektualistów, naukowców i artystów przebywających w getcie. Wkrótce zaczęła też dostarczać mieszkańcom getta rozmaitych środków i medykamentów, pomocnych w uniknięciu deportacji: farby do włosów stosowanej dla odmłodzenia wyglądu, czy luminalu, którym uspakajano dzieci schowane w kryjówkach, lub przemycane w bagażach poza getto. W czasie krwawych akcji wysiedleńczych na placu Zgody w 1942 r. personel apteki bezpłatnie wydawał rannym opatrunki i lekarstwa. Apteczne zakamarki wykorzystywane były jako schowki, ratujące przed deportacją do obozów zagłady. Pankiewicz i jego asystentki, Irena Droździkowska, Aurelia Danek i Helena Krywaniuk, byli łącznikami pomiędzy Żydami w getcie i poza nim przekazując informacje i szmuglowaną żywność. Stawali się też depozytariuszami wartościowych rzeczy powierzanych im przez deportowanych w ostatnich chwilach przed opuszczeniem getta.

    Temat zagłady Żydów krakowskich, roli farmaceuty krakowskiego, znaczenia Apteki "Pod Orłem" w tragicznym okresie II wojny światowej składają się na wystawę "Apteka w getcie krakowskim".

  9. #9
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Fabryka Oskara Schindlera
    Oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa
    ul. Lipowa 4, 30-702 Kraków

    Godziny otwarcia:

    XI 2010-III 2010: pn. 10.00-14.00* (wstęp wolny**, nie są przyjmowane rezerwacje dla grup)
    wt.-nd. 10.00-18.00
    * W każdy pierwszy poniedziałek miesiąca muzeum zamknięte dla zwiedzających.
    ** W poniedziałki wstęp wolny, jednak ze względu na bezpieczeństwo zwiedzających liczba biletów jest limitowana - decyduje kolejność przybycia.
    Bilety:

    normalny 15 zł, ulgowy 13 zł
    zbiorowy 16 zł, zbiorowy szkolny 13 zł (w cenie usługa przewodnicka)
    rodzinny 40 zł

    W zrewitalizowanej i adaptowanej dla potrzeb muzeum części dawnej Emalierni na Zabłociu (od 1937 roku Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych "Rekord" - Izraela Kohna, Wolfa Lubera Glajtmana i Michała Gutmana; od listopada 1939 - Niemiecka Fabryka Naczyń Emaliowanych Oskara Schindlera), na ponad 2 tysiącach metrów kwadratowych powstała stała wystawa Kraków - czas okupacji (1939-1945). Ekspozycja, wykorzystując najnowocześniejsze techniki wystawiennicze i multimedialne, przedstawi historię Krakowa i jego mieszkańców w latach wojny.

    Wojenna historia fabryki i jej właściciela Oskara Schindlera oraz losy uratowanych przez niego żydowskich więźniów obozu Płaszów są znane przede wszystkim za sprawą filmu Stevena Spielberga "Lista Schindlera".

    Intencją Muzeum jest pokazanie dziejów fabryki przy ulicy Lipowej w szerszym kontekście historycznym i dostarczenie zwiedzającym możliwości głębszego poznania dziejów okupowanego Krakowa.









    Kalendarium
    Styczeń 1940 - Schindler otwiera Fabrykę Naczyń Emaliowanych na krakowskim Zabłociu przy ul. Lipowej 4
    1 sierpnia 1940 - Hans Frank wyznacza Żydom ostateczny termin dobrowolnego opuszczenia Krakowa. Ludzie szaleńczo poszukują dokumentów potwierdzających posiadanie "podstawowego" zawodu. Pod presją Sterna Schindler zatrudnia w "Emalii" pierwsze 150 osób pochodzenia żydowskiego.
    10 listopada 1940 - Od tego dnia, dekretem władz nazistowskich w Generalnej Guberni, wszyscy Żydzi powyżej 9 roku życia muszą nosić opaskę z Gwiazdą Dawida.
    20 marca 1941 - Na Krakowskim Podgórzu powstaje getto. Jak napisała Lucy Dawidowicz, "Krakowskie Getto otoczyły mury w kształcie żydowskich macew, kamieni nagrobnych, symbolu o przerażająco dosłownym charakterze".
    1 czerwca 1942 - Rozpoczyna się pierwsza deportacja Żydów z Krakowa do Bełżca.
    13 marca 1943 - Początek akcji likwidacji Krakowskiego Getta.
    Jesień 1944 - Schindler przygotowuje "listę" Żydów niezbędnych w fabryce i wszelkimi sposobami forsuje uznanie jej przez Amona Goetha. Wraz ze swoimi robotnikami wyjeżdża do Czechosłowacji, gdzie w Brunlitz otwiera nową fabrykę.
    13 września 1944 - SS aresztuje Amona Goetha i oskarża go o czarnorynkowe interesy. 300 "Schindlejuden" jedzie omyłkowo do Auschwitz zamiast do Brunnlitz. Schindler osobiście odzyskuje zaginionych robotników
    28 kwietnia 1962 - Schindler otrzymuje tytuł Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata.
    9 października 1974 - Schindler umiera we Frankfurcie, w Niemczech Zachodnich. Zostaje pochowany na protestanckim cmentarzu na Wzgórzu Syjon w Jerozolimie.
    Fabryka Schindlera - Schindler Factory

  10. #10
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Kamieniołom Liban znajduje się zaledwie 2 przystanki tramwajowe od Korony, u stóp Kopca Kraka. Wysiadamy na przystanku "Powstańców Wielkopolskich" (tak samo jak na Krzemionki; tramwaje: 3,6,9,13,23,24; autobusy: 163, 174, 502) po czym kierujemy się na niewielką stacje kolejową Kraków - Krzemionki. Stąd jeszcze tylko 150 m ulicą Za Torem (pod nowo wybudowaną kładką nad ul. Powstańców Wielkopolskich) i już stajemy przed bramą wejściową do kamieniołomu.



    Pod koniec XIX wieku na terenie wzgórza Lasoty działał kamieniołom, założony przez firmę „Wapienniki i Kamieniołomy Liban i Ehrenpreis S.A. w Krakowie”, która w okresie międzywojennym zmieniła nazwę na „Krakowskie Wapienniki i Kamieniołomy Ska Akc. w Krakowie”. W 1941 roku „Krakowskie Wapienniki i Kamieniołomy Ska Akc w Krakowie” przestały istnieć. Rok później, 26 kwietnia 1942 roku, niemiecka Służba Budowlana ponownie uruchomiła zakład.

    Generalny gubernator, Hans Frank, 26 października 1939 roku wydał nakaz obowiązkowej pracy dla Polaków od 18 do 60 roku życia, później dolną granicę wieku obniżono do 14 lat. Początkowo okres pracy miał trwać 3 miesiące, później przedłużono go jednak do 7 miesięcy.

    Komendantem obozu „Liban” był inspektor Służby Budowlanej, Bruno Benecke. Jego poprzednik,Karl Heinz Muller, sprawował władzę przez pierwszy tydzień istnienia zakładu.

    Liczba pracowników zatrudnionych w kamieniołomie liczyła od 100 do 180 więźniów. Warunki życia, podobnie jak w obozie Płaszów czy w getcie, były bardzo ciężkie. Z początku więźniowie mieszkali na strychu nieczynnego drewnianego wapiennika. Wyziębienie, prycze wyścielone starą, zgniłą słomą i robactwo sprzyjały licznym chorobom.

    Na początku 1943 roku zaczęto przebudowywać budynek. W jednej sali ulokowano izbę chorych, pozostałe cztery przeznaczono na mieszkania dla pracowników. Na terenie zakładu znajdowały się: kancelaria, mieszkania komendanta obozu i wartowników oraz stajni. Brakowało urządzeń sanitarnych, a komendant rzadko kiedy udostępniał swoją łaźnię.

    Więźniowie byli podzieleni na grupy. Jedni odkrywali złoża kamieni, inni rozbijali pokłady skalne, pozostali wywozili kamień wózkami szynowymi. Osoby niezdolne do pracy z powodu złego stanu zdrowia zajmowały się sortowaniem i układaniem kamienia. Dzień roboczy rozpoczynał się o 6 rano i trwał do godziny 19 (zimą od 7 do zmroku) z godzinną przerwą na obiad. W niedziele prace trwały do godziny 15. Więźniowie dostawali kawę zbożową i kawałek chleba na śniadanie i kolację, a na kolację zupę jarzynową z ziemniaków, buraków i kapusty.

    Grupami robotniczymi kierowali etatowi robotnicy przedsiębiorstwa. Większość odnosiła się łagodnie do robotników, jednak zdarzali się tacy, którzy maltretowali więźniów. Do porządków dziennych należały chłosty, pobicia, skuwanie w łańcuchy, kajdany i przydziały do najcięższych prac. Osoby próbujące uciec z obozu zabijano.

    Służba lekarska była prowizoryczna. Dwaj lekarze, który pełnili dyżury w izbie chorych, przyjeżdżali do obozu dwa razy na tydzień. Na przeprowadzenie badań mieli przeznaczoną tylko jedną godzinę.

    Ofensywa Armii Radzieckiej w 1944 roku wywołała panikę wśród Niemców, którzy zaczęli uciekać z Krakowa. 22 lipca 1944 roku obóz „Liban” przestał istnieć. Cztery lata później, 22 lipca 1948 roku, w miejscu dawnego obozu odsłonięto pomnik z tablicą pamiątkową ku czci wszystkich zamordowanych.

  11. #11
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Fort „Św. Benedykt”

    Fort 31 św. Benedykt powstał w latach 1853 - 1856. Jest jedynym zachowanym spośród trzech murowanych dzieł obronnych przyczółka podgórskiego Twierdzy Kraków. Lokalizacja Fortu na skraju Krzemionek, na wzgórzu Lasoty, podyktowana była koniecznością obrony Traktu Lwowskiego oraz przedpola łączącego Podgórze z Krakowem.



    Nazwa Fortu pochodzi od pobliskiego kościółka św. Benedykta. Fort zaprojektował krakowski architekt Feliks Księżarski (autor m. in. Fortu 2 Kościuszko).
    Obiekt reprezentuje typ XIX - wiecznej baszty artyleryjskiej, spotykany w innych twierdzach (Ulm, Werona, Linz, Modlin, Zamość, Kożle, Pula i inne).
    Jest to jeden z unikatów architektury fortecznej w skali europejskiej.
    Wieże takie budowano tylko na wzgórzach - miały być z jednej strony działobitnią, przeciwko zbliżającemu się z daleka wrogowi, z drugiej - bronić samego wzniesienia. Przy końcu budowy Fortu w 1861 roku, osłonięto go wałem o wysokości ok. 4 m ze stanowiskami artyleryjskimi i schronem amunicyjnym.

    Wraz z rozbudową III pierścienia Twierdzy Kraków ok. 1895 roku, cały zespół przyczółka podgórskiego (Fort 31 św. Benedykt, Fort 32 Krzemionki oraz łączące je ziemne obwarowania bastionowe) stracił swą dotychczasową wartość bojową. Wtedy też dokonano przekształceń Fortu m. in. wprowadzając na parterze kilka dużych okien w miejscu dawnych strzelnic. Fort nie wziął udziału w działaniach wojennych, do wybuchu I wojny światowej Austriacy wykorzystywali go jako koszary.
    W czasie II wojny światowej Niemcy więzili w nim jeńców francuskich. Około 1944 roku Niemcy wbudowali w bastiony stanowiska artylerii przeciwlotniczej, wzięły one udział m. in. w zestrzeleniu Liberatora por. Wrighta, który rozbił się na Zabłociu w nocy 16 - 17 sierpnia 1944, zachowały się częściowo betonowe trzony tych stanowisk. Fort był wielokrotnie przebudowywany m. in. w latach
    1893 - 1905, po roku 1918, i 1945.


    W roku 1981 zaczęto porządkowanie Fortu, odsłonięto pozostałości studni oraz zespół filtrów do oczyszczania wody pitnej. W roku 1991 rozpoczęto remont Fortu, rozpostarto na ostatniej kondygnacji dach, imitację XIX - wiecznego dachu drewnianego - stosowanego w czasie pokoju, przystąpiono do rekonstruowania formy ziemnej, podłączono wodę i kanalizację.

    Stan na dziś
    Bastion VII - 1863 - 1865; tworzył narożnik wału Twierdzy; północnym skrzydłem narożnika biegną tory kolejowe, wschodnie skręcało na południe wzdłuż ul. Św. Kingi; u jej styku z ul. Wielicką stała Brama Lwowska.

    Bastion VIII - Powstał w XVIII wieku, ok. 1809 roku przekształcony; a w latach 1863 - 1865 zmodernizowany; stanowi element umocnień Krzemionek; wykorzystuje znakomite położenie na wysokim wapiennym grzbiecie, obok Traktu Lwowskiego, u podnórza Fortu 31 św. Benedykt; prawie w pełni zachowany, posiada wykutą w wapiennej skale fosę.

    Bastion IX - 1863 - 1865, ziemny; zniszczony ok. 1940 i 1955 roku przy budowie bloków przy ul. Radosnej i stadionu ''Korony''.

    Bastion X - 1863 - 1865, ziemny; wzniesiony w 1858 roku; pozostała jedynie część obwałowań od południowej i wschodniej strony budynku Telewizji Kraków wraz z fragmentem wału i grodzą z początku XX w.

  12. #12
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Stary Cmentarz Podgórski

    Adres: przy skrzyżowaniu ulic Limanowskiego i Powstańców Śląskich



    Przy ruchliwym skrzyżowaniu ulic Limanowskiego i Powstańców Śląskich stoi samotnie kapliczka z połowy XIX wieku. Jest nietypowa ze względu na niezwykle rzadko podejmowany temat, pod baldachimem kryje bowiem neobarokową figurę Boga Ojca. Przenoszona podczas licznych przebudów okolicznych dróg, znalazła już trzecią lokalizację od swojego powstania.


    Ponad figurą, na wzniesieniu, rozciąga się Stary Cmentarz Podgórski.
    Powstał prawdopodobnie tuż po nadaniu Podgórzu praw miejskich około roku 1790 i jest dziś najstarszym
    cmentarzem komunalnym w granicach Krakowa. Przez ponad sto lat był główną nekropolią Podgórza.

    Przy głównej alei, tuż za bramą, zachował się grób uczestników słynnej procesji podczas Powstania Krakowskiego w roku 1846. Śmierć z rąk austriackich żołnierzy poniosło wówczas 28 polskich patriotów, wśród nich organizator i przywódca Powstania - Edward Dembowski. Pochowano tu również kilku prezydentów, artystów i wielu innych obywateli ówczesnego miasta Podgórza.

    W roku 1900 zapadła decyzja o zamknięciu cmentarza. Główną przyczyną była niemożność jego dalszej rozbudowy ze względu na trudną konfigurację terenu. Pochówki odbywały się tu odtąd tylko sporadycznie, w już istniejących grobach rodzinnych. Ostatni z nich miał miejsce stosunkowo niedawno - w roku 1986.

    Niestety już przed drugą wojną światową opuszczony cmentarz nie prezentował się najlepiej. Dzieło zniszczenia kontynuowali hitlerowscy okupanci, niwelując część północno-zachodnią cmentarza (ok. 1/4 jego powierzchni), pod budowę linii kolejowej Płaszów-Bonarka. Jeszcze większej dewastacji dokonano w latach 1978-1979 przy okazji budowy ulicy Powstańców Śląskich, kiedy zagarnięto i zniszczono bezpowrotnie ponad połowę ówczesnego cmentarza. To, co obecnie pozostało z dawnej nekropolii, należy pilnie odrestaurować, bo w przeciwnym razie cmentarz zniknie na naszych oczach...

  13. #13
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Kościół św. Benedykta


    Wysoko na skraju skalistego wzniesienia podgórskich Krzemionek (235 m), zapewne w XI w. stanął kościół św. Benedykta. Być może ufundowali go benedyktyni z Tyńca, na co wskazywałoby imię patrona. Jednak to tylko przypuszczenia, gdyż najstarsza historia zbudowanej tu pierwotnie romańskiej rotundy tonie w dziejowej pomroce. Wiadomo tylko, że w połowie XIII w. kościół należał do norbertanek ze Zwierzyńca, co potwierdził też dziejopis Jan Długosz. Najdawniejsza architektura kościoła zatarta została poprzez późniejsze przebudowy, w tym gruntowną, przeprowadzoną u schyłku XVI w. Przeprowadzone później badania wykazały jednak, że ściany zbudowane są w niższych partiach z ciosowego kamienia, charakterystycznego dla budowli romańskich. Uzupełnia je nadbudowa z gotyckiej cegły. Kryty gontem dach, ozdobiony jest maleńką barokową sygnaturką z krzyżem o podwójnych ramionach, nawiązującym do tradycji zakonu duchaków, którzy - po norbertankach - opiekowali się przez kilka stuleci tym kościołem.



    Wnętrze kryje nawę nakrytą sklepieniem krzyżowym i barokowe wyposażenie. Zobaczyć je można jednak tylko raz w roku. Jak każe tradycja, w pierwszy wtorek po Wielkanocy odprawiana jest tu msza, a cała okolica ożywia się za sprawą odpustu Rękawki.



    Jest to odpust i radosny festyn, wywodzący się ze starosłowiańskich kultów. Jego nazwa jest pamiątką po legendzie o pierwszym władcy Krakowa, Kraku, któremu lud usypał z wdzięczności kopiec-mogiłę nazwany jego imieniem. Ziemia na kopiec noszona miała być w rękawach - stąd nazwa. Ów liczący 16 m wysokości kopiec, usypany prawdopodobnie w VIII w., stoi kilkaset metrów dalej, po drugiej stronie przedzielonego dziś szosą wzgórza Lasoty. W jego kierunku prowadzi biegnąca nad drogą kładka.

    W połowie XIX w., w ramach prowadzonej przez Austriaków akcji umacniania Twierdzy Kraków, w sąsiedztwie kościoła św. Benedykta zbudowano fort, tzw. basztę maksymiliańską.

  14. #14
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    Rynek Podgórski i kościół św. Józefa


    ul. Zamoyskiego 2
    Dzisiejszy rynek wytyczono u podnóża wzgórza Lasoty jako centralny plac miasta Podgórza. Wybór miejsca nie był przypadkowy, bowiem było to skrzyżowanie ważnych już w średniowieczu dróg, prowadzących do Wieliczki (trakt solny), Krakowa (przeprawą przez Wisłę w rejonie dzisiejszej ul. Staromostowej) oraz w stronę Kalwarii Zebrzydowskiej. By powiększyć optycznie stosunkowo niewielką działkę, rynkowi nadano kształt trapezu, zwężającego się ku kościołowi.



    Najstarszą częścią Rynku Podgórskiego jest zwarta pierzeja domów - po stronie północno-zachodniej - w linii obecnych ulic Kalwaryjskiej i Limanowskiego, z licznymi niestety śladami przebudów. Dlatego szczególnie godny uwagi jest zachowany w pierwotnym kształcie klasycystyczny budynek dawnego zajazdu "Pod Czarnym Orłem" (nr 13), z łamanym tzw. polskim dachem i wizerunkiem orła w trójkątnym przyczółku. W połowie XIX w., z chwilą polepszenia się sytuacji gospodarczej miasta, wzniesiono nową siedzibę ratusza - rozległy gmach w manierze historyzmu, z bogato dekorowaną fasadą i reprezentacyjną salą obrad (nr 1).

    Rynek pod koniec XIX wieku

    Dominantą założenia urbanistycznego Rynku jest neogotycki kościół św. Józefa, wzniesiony w obecnym kształcie według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego. Aż do roku 1917, kiedy to urządzono tu pętlę tramwajową, Rynek był tętniącym życiem placem targowym. Pomimo, że pętlę usunięto jeszcze przed ostatnią wojną, handel nie powrócił tu już nigdy.


    Parafia św. Józefa

  15. #15
    Administrator Maxitravelek Natasza ma wyłączoną reputację Avatar Natasza
    Zarejestrowany
    Jan 2011
    Postów
    30,476
    A teraz o kulinarnej stronie Podgórza.

    Najlepsza pizza jest w Delecie /ul. Limanowskiego 11/. Są tu też dobre makarony/ze szpinakiem polecam!/.
    www.restauracja-delecta.pl

    Stylową restauracją Pogdórza jest restauracji Ogniem i Mieczem



    Do tanich nie należy, ale nigdzie indziej nie spotkacie Zagłoby! Nawet kelnerki rodem z Sienkiewicza. Lepiej zarezerwować stolik.
    „Mięso spod siodła”, czyli befsztyk tatarski (21 zł), placki z ziemniaka ze śmietaną (11,50 zł) czy „Ziemniak czeladny z dobrami wszelakimi dobry też na danie”, czyli zapiekany w środku z pieczonym boczkiem, szynką i tartym żółtym serem w sosie śmietanowo-czosnkowym (12,50 zł). Warto skusić się też na „Ziemniaki a’ la ochmistrz” (6,50 zł), którego recepturę zaczerpnięto z przepisów na dania robione dla Jana III Sobieskiego. Są one z dodatkiem migdałów, cury i innych przypraw, polane sosem śmietanowym.
    Restauracja Ogniem i Mieczem

    Innym ciekawym, gastronomicznie miejscem Podgórza jest kultowy już bar mleczny "Krakus", przy sympatycznej ulicy Limanowskiego 16. Ściany ma czyste, krzesła całe, kwiatki sztuczne, a toaletę na kluczyk. Pyszne domowe jedzenie, na studencką kieszeń. Najlepsze są chyba pierogi i naleśniki.

    Jeśli ktoś lubi kuchnie włoską, polecam restaurację "Cesare Ristorante", Rynek Podgórski 9, Kraków .
    Podają tu "kaczkę w malinach", "kurczak Cesare", farfalle z kurczakiem i szpinakiem. Bardzo dobre zupy: serowa, szpinakowa, cebulowa /ok. 6zł/.
    Cesare Ristorante


    Wszystkie wydarzenia w dzielnicy na:
    http://www.nowa.podgorze.pl/wizjer.php?link=wizjer

+ Odpowiedz na ten temat

Uprawnienia

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów