Tajemniczy Półwysep Mani

[Natasza]

Najbardziej na południe wysunięty półwysep Grecji, jeden z trzech charakterystycznych „palców” Peloponezu. To idealne miejsce dla poszukiwaczy wrażeń i miłośników natury, pragnących spędzić niezapomniany wypoczynek z dala od zgiełku wielkich kurortów, bowiem turyści pojawiają się tu rzadko. Charakterystyczne dla półwyspu są na wpół wyludnione osady i brak bazy turystycznej. Krajobraz półwyspu jest górzysty oraz ubogi i jałowy pod względem roślinności, nad morzem zaś kamienisty. Pełno tu kamiennych budowli przypominających wieże obronne - w XVIII i XIX wieku osiedlali się tu piraci, którzy budowali sobie takie właśnie domostwa, aby czuć się bezpiecznym w czasie nieustannych krwaych walk, do jakich dochodziło pomiędzy klanami. Na półwyspie Mani znajdziemy też małe, urocze miasteczka, z niewielkimi tawernami oraz sklepikami z pamiątkami.

[Natasza]

Z portowego miasteczka Gýthio, w którym Parys i Helena upajali się szczęściem podczas pierwszej wspólnej nocy, można się dostać na Półwysep Mani. Jego mieszkańcy dali się historii poznać jako niebywale waleczni i niezwykle zaciekli w boju, dzięki czemu miejsce to jest usiane zabytkami architektury obronnej. Krwawe waśnie żyjących tu w przeszłości rodów pozostawiły niemalże namacane odczucie możliwości napotkania na krzyki i lamenty w każdym zakątku; całe szczęście, dzisiaj to już tylko nasze odczucia. Być może dlatego Mani jest tak magiczne. Chętne turystom są tu udostępnione do zwiedzania jaskinie Glyfada i Alepotrypa. W tej pierwszej warto się skusić na wycieczkę łodzią po podziemnej rzece.

[Natasza]

Stolicą regionu jest miasteczko Areopolis, położone w punkcie styku północnego tzw. Mani zewnętrznego i południowego Mani wewnętrznego. Jego nazwa „miasto Aresa” dowodzi, że w tej krainie niełatwo uciec od militarno-wojowniczych podtekstów. Miasteczko nie oferuje wielu turystycznych atrakcji oprócz katedry i pewnej liczby wież mieszkalnych. Ma za to sporą bazę noclegów i wiele restauracji. Stanowi więc niezłą bazę wypadową na południe półwyspu.

[Natasza]

Pirgos Dirou to słynny systemem jaskiń, położony 12 km na południe od Areopolis . Część z nich zwiedza się łódką, płynąc między stalaktytami i stalagmitami. Najsłynniejsze z nich, to jaskinie Alepotrypa /6500 m2/ i Vlychada. Tysiące lat temu, w okresie neolitu, było tu nie tylko mieszkanie, ale i cmentarz czy miejsce kultu. Centralna jaskinia kończy się pięknym, głębokim na 6 m jeziorem.

[Natasza]

Najbardziej na południe wysunięty punkt na Peleponezie to przylądek Matapan, niegdyś zwieńczony świątynią Posejdona, później zastąpiony przez kościół Wniebowzięcia NMP. Inna nazwa to Tenaro, Taenaro lub Tainaro . Przylądek oddziela Zatokę Messyńską od Zatoki Lakońskiej. Starożytni Spartanie wybudowali tu kilka świątyni poświęconych różnym bogom, do dzisiaj pozostały ruiny świątyni Posejdona właśnie. Przylądek znajduje się na szlaku migracji ptaków udających sie do Afryki. W 1941 roku trwała tu bitwa morska między flotą brytyjską Royal Navy a włoską Regia Marina. Dziki krajobraz przylądka "na końcu świata" oferuje piękne widoki na wschodnie wybrzeże Mani. Na końu tego przylądka jest tylko latarnia morska. Ten przylądek po raz pierwszy wspomniany był u Homera.