Małopolsko-Śląska Majówka

[zdzicho alboom II]

Zdjęcia piękne jak zwykle.

[pixi]

Następnego dnia pogoda jest jeszcze gorsza a jej prognozy ponure. Pada deszcz i do południa trzyma nas w domu. Trzeba jednak wypełnić „obowiązki turysty”, zwiedzamy katedrę, apartamenty królewskie, znowu Rynek i Sukiennice, dla odpoczynku trafiamy do Parku Jordana bo już nie pada. Trwa przebudowa torów tramwajowych i właśnie rozkład jazdy zmienił się co trochę pomieszało nam rozeznanie komunikacyjne.

[pixi]

Ostatni krakowski dzień zaczynamy od Kazimierza, uliczki, synagogi, cmentarze, stara remiza i fabryka tramwajowa. Spotykamy bardzo liczną, na kilka autokarów wycieczkę młodzieży z Izraela. Wszyscy, chłopcy i dziewczęta w mundurach wojskowych, różnią się tylko jaskrawymi kolorami beretów. Fotografują się „na pamiatkę” w najładniejszej synagodze Kazimierza.

Pomnik dla tych co zginęli



Plac Wolnica



Najstarszy cmentarz z XVI w.

[pixi]

Krata i drzwi synagogi Remuh



Stara Synagoga





Synagoga Izaaka

[pixi]

Najnowsza synagoga Tempel z bogatym wystrojem wnętrza





Witraże

[pixi]

Nowy cmentarz

[pixi]

Znowu krążymy po Rynku między straganami z pamiątkami i jadłem, potem jeszcze kościół Mariacki, plac Szczepański, Planty i Collegium Majus i powrót.
W czwartek decydujemy się jednak jechać busem do Zakopanego, prognoza pogody jest korzystna a mnie tak chce się rzucić okiem na Tatry.







Drzewo Jessego czyli drzewo genealogiczne Chrystusa

[pixi]

Krakowskie kamienice





Teatr

[pixi]

Collegium Majus





Tablica fundacyjna

[pixi]

Zakopane, śnieg bieli szczyty i nawet niższe polany mimo że jest połowa maja 2012. Ledwo wysiadamy z busa już mamy propozycje noclegów. Wybieramy pokój w prawdziwej góralskiej, ponad 100-letniej chałupie naprzeciwko dworca.
Natychmiast wychodzimy na miasto, chcę zajrzeć we wszystkie tak dobrze znane mi niegdyś kąty. Chcę być naraz wszędzie, teraz, zaraz.
Kościuszki, Krupówki, ciągniemy do góry, kłaniamy się Sabale, dochodzimy do Ronda, skręcamy pod skocznie. Wielka Krokiew, spoglądam pod górę na wybieg, oszałamiająca wysokość, myślę o Adamie Małyszu...

[pixi]

Słońce przygrzewa, ukazuje się błękit nieba. Schodzimy na Drogę pod Reglami, rozmiękła ziemia, błoto okropne, niebawem zawracamy do centrm miasta, na bazar, robimy kapciowe zapasy. Jeszcze zaglądamy na Pęksowy Brzyzek, na stary zakopiański cmentarz. Taki uroczy, poetycki, wesoły, jedyny taki jest na świecie.

[pixi]

[pixi]

Wieczorem idziemy z naszej chałupy na skróty, przez pole, przez ul.3 Maja na Krupówki. Biesiadujemy w „Po zbóju”, u pułapu wiszą lampy naftowe na żarówki, wokół stągwie, dzieże, beczki, wiszą pęki suszonych ziół, cebuli i czosnku. Kapela przygrywa, widać że chłopcy już „napojeni”. Z obszernego menu: kwaśnica, grillowane cycki, baran na patyku, harnasiowa sakwa, wybieram skromnie długaśnego szaszłyka.

Następnego dnia z rana jedziemy busem do Morskiego Oka (10 zł od osoby) czyli do Polany Palenica, opłacamy wejście do Tatrzańskiegp Parku Narodowego – 1 dzień: 4 zł od osoby, ze zniżką – 2 zł. Dalej trzeba albo pieszo 9 km po asfalcie pod górkę albo konną bryczką po 40 zł od łebka. Wokół w lesie leży śnieg, czyściutki, bielutki po wczorajszych opadach, słońce przygrzewa, niebo błękitne, wymarzona pogoda. Podchodzimy pod schronisko, co za widok; niebieska tafla wody, powyżej skaliste, poszarpane zbocza pokryte śniegiem, który jeszcze podkreśla relief.

[pixi]

Robimy spacer wokół jeziora zaczynając od zachodniego brzegu. Ścieżka jest pokryta mokrym, topniejącym, śliskim śniegiem. Na brzegu, naprzeciw schroniska zatrzymujemy się na piknik. Szlak do Czarnego Stawu jest jeszcze bardziej pokryty śniegiem, rezygnujemy z podejścia. Wracamy drugim brzegiem do schroniska przeżywającego oblężenie, większość nieprzygotowanych turystów jest tak już zmęczona podejściem z Palenicy, że nie ma ochoty na obejście Morskiego Oka – może to i lepiej. Schodzimy szybko w 1 godz 15 min do busa i powracamy do Zakopanego.





To zdjecie dedykuję Zdzicho alboomowi II

[zdzicho alboom II]

To z Mnichem?
Puszczę je sobie na tapetę.