Małopolsko-Śląska Majówka

[pixi]

Góra Św.Anny to znane miejsce pielgrzymkowe, sanktuarium z cudowną figurą św.Anny Samotrzeć (czyli trzymająca figurki Matki Boskiej i Jezusa). Na szczycie góry znajduje się zespół klasztorny franciszkanów, gotycko-barokowy, wokół rozmieszczone są kaplice kalwaryjskie. Wchodzimy na dziedziniec, zaglądamy do kościoła; figura znajduje się w głównym ołtarzu, jest malutka, prawie całkowicie zakryta ozdobną sukienką.

[pixi]

Potem idziemy w dół do amfiteatru położonego w lesie, w dawnym kamieniołomie. Wybudowali go Niemcy w 1938 r., widownia posiadała 100 tys miejsc. Na dół schodzą już tylko nasi odważni panowie, panie pozostają na górze wąchając aromatycznie pachnące kwiaty krzewów wokół monumentalnego Pomnika Czynu Powstańczego, postawionego w 1955 r. na pamiatkę powstania śląskiego. Pozostaje już tylko wrócić do Chorzowa z jednym zatrzymaniem po drodze – na zakup świeżych szparagów.

[pixi]

Etap 4 Zagłębie

Majowe silne słońce obudziło nas wcześnie wdzierając się do pokoju przez niedokładnie zasuniętą firankę. Dziś uciekamy od niego w czeluście ziemi, jedziemy zwiedzać kopalnię węgla Guido w Zabrzu. Można zwiedzać dwa poziomy 170 i 320, wymagana jest wcześniejsza, telefoniczna rezerwacja: + 48 32 275 44 89,
wtorek – środa: godz 9 – 14.30 ;
czwartek – sobota: godz 9 – 20.00 ;
niedziela: godz 13.30 – 18.00
Ceny biletów :
poziom 170: normalny – 21 zł, ulgowy – 18 zł - czas zwiedzania: około 1 godziny
poziom 320: normalny – 26 zł, ulgowy – 21 zł - czas zwiedzania: około 2 godzin
poziom 170+320 : normalny – 36 zł, ulgowy – 31 zł

Kluczymy po ulicach śląskich miast, tu i ówdzie widać tak charakterystyczne, czarne konstrukcje wyciągów górniczych, koła na ich szczytach już się nie kręcą, to znak że wstrzymano eksploatację, kopalnie zamknięto. W Guido pomalowano go na niebiesko, kopalnia nie pracuje a jest tylko dostępna do zwiedzania.



Dostajemy chełmy, lamp już nie dają. Wejście do siatkowej, dwupoziomowej, bardzo ciasnej klatki windy już jest przeżyciem. Dzwonek, ruszamy i zaraz ogarniają nas ciemności, szybki zjazd na poziom prawie 400 m pod powierzchnię ziemi. Przewodnikiem grupy jest były górnik, nasz, towaszyszący nam przyjaciel też były górnik, wymieniają wspomnienia i doświadczenia. Przechodzimy po spągu wąskimi korytarzami z pólkolistym oszalunkiem, niektóre są tak niskie że trzeba się schylić. Dołem biegną tory kolejki, leżą łopaty i metalowe zbieraki z czasów ręcznego wydobycia węgla. Wszędzie kurz, słabe oświetlenie, czarno. Przewodnik pokazuje systemy alarmowe, zabezpieczenia na wypadek wybuchu metanu, uruchamia pozostałe pod ziemią urządzenia. Już zwykły transporter robi okropny hałas, a co dopiero maszyna wgryzająca się w żyłę węglową a jeszcze dochodzi głośny szum wentylacji.

[pixi]

Oglądamy różne kombajny, na koniec ten największy, najbardziej zmechanizowany i wszechstronny, pracujący jeszcze w wielu kopalniach. Długość jego konstrukcji wynosi wiele metrów, zależnie od szerokości ściany węgla. Obrotowa głowica porusza się wzdłuż ściany krusząc węgiel na bryły, jednocześnie podsuwa się metalowa obudowa ściany przeciwnej i pułapu, krocząc jakby na wielkich, płaskich łach zamykając wyrobisko. Hałas przy tym jest ogłuszający. Mamy już zupełnie dosyć po kilku minutach a co mowić o górnikach, pracujących tu całą dniówkę ?

[pixi]

Po południu oglądamy naziemny zabytek – wieżę radiostacji w Gliwicach znaną z epizodu historycznej niemieckiej prowokacji w przededniu II wojny światowej. Grupa 7 Niemców w przebraniu za Polakow napadła w nocy na wieżę domagając się nadania tekstu odezwy. Źle przygotowany atak nie do końca udał się ale posłużył Niemcom jako pretekst do rozpoczęnia II wojny. Wtedy, po plebiscycie, granica między Polską a niemiecką częścią Śląska pozostawiała Gliwice Niemcom.
Gliwicka wieża wyglądem przypomina paryską wieżę Eiffla tylko że zbudowana jest z drzewa modrzewiowego. Ma 111 m wysokości, powstała w 1936 r., służyła jako antena nadawcza wrocławskiej radiostacji niemieckiej.

[jacky]

Ciekawie jest z Tobą zwiedzać miejsca mi bliskie, ale po powrocie chyba zawnioskuję korekty...

[pixi]

Obejrzeliśmy kopalnię węgla, wypada zobaczyć jak mieszkali górnicy – jedziemy do Nikiszowca, osiedla położongo na południu Katowic (dojazd z autostrady A4).
Osiedle zbudowano dla górników kopalni "Giesche" i jej nowych szybów do eksploatacji pokładów węgla.



Nikiszowiec powstał w latach 1908-1912 ale budowa całego osiedla trwała dłużej. Przeznaczone było dla 1200 rodzin i posiadało pełną infrastrukturę: przedszkole, szpital, kościół, straż pożarną, sklepy, łaźnię, pralnię i hotel robotniczy. Doprowadzono elektryczność, kanalizację, domy posiadały wodę bieżącą w kuchniach i WC na klatkach schodowych. Po I wojnie światowej osiedle rozbudowano, zamieszkałe jest do dziś.
W 2011 r. zostało wpisane na listę naszych pomników historii.

[pixi]

[pixi]

[pixi]

Po południu, po serdecznym pożegnaiu z przyjaciółmi wsiadamy do taniego pociągu, który wiezie nas do Warszawy. Stare wagony, choć „połatane”, z nowymi kanapami i jako tako poprawionymi WC są potwornie rozklekotane. Ta tocząca się masa żelaztwa robi potworny hałas, jeszcze większy niż najbardziej hałaśliwy kombajn kopalniany. I nie jest to ten tak charakterystyczny stukot kół na szynach. O rozmowach nie ma mowy, nawet z konduktorką porozumiewamy się na migi. Po dwóch godzinach i małym opóźnieniu wysiadamy ogłuszeni w stolicy, gdzie czeka na nas znajoma koleżanka z dawnych lat, zawozi do domu na Wolę. Przez kilka dni będziemy oddychać stołecznym powietrzem i żyć przygotowaniami do Euro 2012.

[jacky]

Ale te przygotowania szybko się skończyły, tak szybko jak wykopoanie naszej ekipy z turnieju....

[zdzicho alboom II]

Jeszcze raz zacytuję Nataszę
"Ale turniej trwa dalej i nie możemy zapomnieć, że jesteśmy jego współgospodarzami. Czas kibicować innym."