Azymut : Albania

[pixi]

W tym roku, A.D. 2008, postanowiliśmy ponownie odwiedzić Albanię i przejechać do nieznanej nam jeszcze Macedonii.
Po 3-dniowym pobycie w greckim, bardzo uroczym lecz zbyt turystycznym kurorcie Parga, wróciliśmy do Igumenitsy i skierowaliśmy się w stronę granicy grecko-albańskiej. Na próżno szukać tu jakichś drogowskazów, informacji o granicy, staramy się jedynie jechać według mapy na północ do ostatniej osady greckiej Sagiada i dalej drogą na wschód do przejścia granicznego Konispol.
Po stronie greckiej, wielki budynek, zadaszenie, olbrzymi parking, toalety. Odprawa jest szybka, czeka zaledwie kilka samochodów, dalej wielki, na wyrost, duty free shop proponuje szczególnie alkohole i papierosy.
Od strony albańskiej, wygląda to trochę inaczej; siatkowy płot, drut kolczasty na górze,
budynki mniej reprezentacyjne, różne okienka i nie wiadomo do którego należy się zgłosić, odprawa jednak okazuje się szybka i w tym roku opłata wynosi już tylko 1 € od osoby (a nie 10 €). Potem jest szlaban i ... koniec szosy, dalej zwykła droga gruntowa. Już widzimy pierwsze bunkry, w grupach po trzy na zboczu. Korzystając z zeszłorocznych doświadczeń, wiemy już, że po 5 km jest asfalt, który znowu znika, potem droga gruntowa z dwoma olbrzymimi kałużami - jeziorami, znowu kawałek asfaltu, stary most i ... dojeżdżamy do promu na kanale Vivari.
Prom, pływający drewniany pomost na długość 2, 3 samochodów lub jednego autobusu, ciągnięty przez linę napędzaną warczacym silnikem na ropę. Przy wjeździe poszczególne deski podskakują na wszystkie strony a trzymające je gwoździe mają wyraźny zamiar zaatakować nasze opony.
Moc atrakcji za 1 € i w czasie 5 min przepływu.
Parking i wejście do zabytkowego Butrintu jest tuż obok, jednak wolimy parking pod drzewami przy pobliskim barze-hotelu-restauracji.