SAMHAIN
święto śmierci i zmartwychwstania
Obchodzone 31 października święto Samhain jest ostatnim z czterech wielkich sabatów czarownic. Wieńczy ono stary rok pogański i zwiastuje nadejście nowego. To czas wspomnień i kontaktów z duchami zmarłych przodków.
Według pogańskich mitów Samhain jest czasem śmierci Boga. Nie jest to wszakże święto żałobne, gdyż zgodnie z cyklem przyrody Bóg zmartwychwstanie już 21 marca, podczas sabatu Yule. Samhain jest zatem bardziej świętem celebrowania tajemnicy śmierci niż smutnym rytuałem opłakiwania zmarłych. Powiada się, że jest to czas, gdy duchy umarłych przychodzą na wspólne biesiadowanie, a kontakt między nimi a światem żywych jest lepszy niż kiedykolwiek. Z tej przyczyny w noc Samhain odprawia się ceremonie ku czci zmarłych oraz rytuały mające na celu kontakt z duchami.Badacze wierzeń i zwyczajów dawnej Europy sądzą, że prawie wszystkie ludy pogańskie obchodziły święta ku czci zmarłych na początku jesieni. Na Litwie i Białorusi obchodzono wtedy Dziady, czyli ceremonie przywoływania duchów umarłych i wspólne z nimi biesiadowanie. Samhain było też najważniejszym świętem Celtów, podczas którego wygaszano na ołtarzach święty ogień i zapalano nowy, symbolizujący rozpoczęcie nowego roku.
Sabat Samhain to jednak przede wszystkim święto ku czci zmarłych. Namaszcza się wtedy świece olejkiem z paczuli, potem umieszcza się je w wydrążonych dyniach dla przywołania duchów umarłych. Ku ich czci pije się sok jabłkowy z cynamonem. Nade wszystko jednak karmi się duchy, zakopując w ogrodzie jabłka lub owoce granatu.