Pamukkale, czyli „Bawełniany Zamek”

[Natasza]

Turcja stała się ostatnio miejscem przyciągania arabskich turystów. Jeden z najbardziej znanych ośrodków turystycznych, Pamukkale, jest wśród miejsc mających swój udział w rozwijającym się arabskim rynku turystycznym.
Pamukkale, czyli „Bawełniany Zamek”, to naturalna formacja w prowincji Denizli i jedna z najbardziej popularnych atrakcji turystycznych w kraju. Zwykle odwiedzana przez turystów z Europy, stała się miejscem wycieczek ludzi spoza starego kontynentu – nastąpił znaczny wzrost liczby arabskich turystów odwiedzających ten obszar.
„Pamukkale, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, odwiedziło 1.602.195 turystów w tym roku, z których 1.257.509 to cudzoziemcy” – powiedział Adem Oklu, Specjalny Sekretarz Wojewódzkiej Administracji. Wielu turystów pochodzących z Rosji i krajów Dalekiego Wschodu przybywa do Turcji, żeby odwiedzić to miejsce. W ostatnim okresie, liczba arabskich turystów wzrosła również dzięki popularności Turcji w świecie islamskim. Odnotowano 100 % wzrost liczby turystów arabskich w tym roku. – dodał. Celem promocji jest zwiększenie liczby krajów wysyłających turystów do Pamukkale i osiągnięcie 2 milionów turystów rocznie.
Najpopularniejszym miesiącem wśród turystów przybywających do Pamukkale był sierpień. W 2010 był to lipiec. Obecnie osiągnęliśmy liczbę 234.800 odwiedzających w tym roku, podczas gdy odsetek ten wcześniej wyniósł 222.355 – poinformował Oklu.
Turcja okazała się również popularna wśród Algierczyków, zwłaszcza podczas Nowego Roku, gdzie wielu wybrało się na wakacje. Z powodu rewolucji, która wstrząsnęła krajem, Tunezja, wcześniej preferowana przez Algierczyków, ustąpiła w tym roku miejsca takim krajom jak Turcja i Francja. Stambuł i południowa prowincja Turcji, Anatolia, a zwłaszcza miasto Antalya, były szczególnie popularne wśród algierskich turystów.
Algierski inwestor Es-Seyyid Rabih pierwszy raz odwiedził Anatolię trzy lata temu i powiedział agencji informacyjnej, że stał się wielbicielem tego miasta. „To bardzo czyste miasto, wyglądające jak zachodnie, a nie jak jeden ze wschodnich ośrodków. Obsługa jest wysokiej jakości, podobnie jak hotele”.
Dodatkowo, obecnie co najmniej 15 klientów dziennie dokonuje rezerwacji wycieczki do Stambułu, który jest nie tylko turystycznym i gospodarczym celem podróży, ale także bramą do krajów azjatyckich, takich jak Chiny, Tajwan i Bangkok.

[Natasza]

Zespół naukowców z Uniwersytetu Salento we włoskim Lecce odkrył w tureckim Pamukkale poszukiwaną od dawna świątynię zwaną w starożytności „bramą piekieł".
Świątynię leżącą na skraju starożytnego miasta Hierapolis (obecnie to znane z ciepłych źródeł mineralnych tureckie Pamukkale) opisywał grecki geograf Strabon. Twierdził on, że zbudowano ją przy jaskini, z której wydobywały się trujące gazy. „Wpuszczałem tam jaskółki, a one od razu padały martwe" – pisał Strabon. W czasie świąt religijnych odurzeni gazami kapłani składali w ofierze bogom i duszom z zaświatów woły.
Znalezienie ruin starożytnej świątyni boga śmierci Plutona potwierdził kierujący pracami archeologicznymi prof. Francesco D'Andia. Odkrycie było przypadkowe, bowiem w istocie poszukiwano miejsca wypływu podziemnych źródeł wody mineralnej.
Prawdziwość przekazu Strabona potwierdziła obserwacja śmierci kilku drobnych ptaków, które padły martwe po dostaniu się do odsłoniętej przez archeologów jaskini. Wewnątrz znaleziono starożytne kolumny i inne elementy budowli zniszczonych zapewne przez trzęsienie ziemi. Greckie inskrypcje na elementach budowli potwierdzają, że rzeczywiście chodzi o świątynię wzniesioną ku czci Plutona.
Przeprowadzona przez włoskich naukowców komputerowa rekonstrukcja starożytnej budowli umożliwi jej częściową rekonstrukcję w ramach istniejącego na miejscu starożytnego Hierapolis parku archeologicznego.

[Natasza]

Pamukkale, czyli "bawełniana twierdza" to lśniąco białe tarasy (trawertyny) i stalaktyty utworzone przez wapienne gorące źródła. Zjawisko to jest wyjątkowe w skali światowej i znajduje się na liście Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO. Woda wapienna jest korzystna dla zdrowia, łagodzi reumatyzm, astmę i wszelkie choroby skóry. Spacerując przez małe baseny na płaskowyżu nieopodal miasta Denizli można zanurzyć stopy w ciepłej wodzie (o temperaturze 36*C) zawierającej wiele cennych minerałów.

Podczas pobytu w Pamukkale zwiedzimy też znajdujące się zaraz obok starożytne miasto o nazwie Hierapolis, będące kiedyś prężnym uzdrowiskiem, zobaczymy też ogromne doskonale zachowane cmentarzysko Nekropolis. Chętni będą mogli wykąpać się w tzw. Sadzawce Kleopatry, czyli basenie z mineralną wodą, gdzie zatopione są antyczne kolumny (płatny dodatkowo na miejscu 30 lir).

[Natasza]

Wycieczki do Pamukkale z lokalnego biura:

http://metintour.pl/pamukkale/

http://www.polturk.pl/turcja_wyciecz...pamukkale.html

http://www.jolcia-adams-tour.com/ind...ay&id=3&dil=pl

[Natasza]

W Hierapolis warto zobaczyć:

Wielkie Łaźnie - termy wybudowane w II w p.n.e..; składały się z budynku, w którym znajdowały się baseny z ciepłą i zimna wodą, budynku - palestry z salami do ćwiczeń gimnastycznych oraz salami do wypoczynku.

Ulica Frontiniusa - główna ulica handlowa miasta, przy której mieściły się budynki, sklepy, domostwa. Liczne fragmenty kolumnady i bruku zachowały się do dnia dzisiejszego.

Plutonium - najstarsze miejsce kultu, niedaleko świątyni Apolla. Zwane jest Jaskinią Demonów.
Z jaskini położonej na zboczu góry wydobywał się trujący gaz, który uśmiercał ludzi i zwierzęta. Tylko kapłani mogący wstrzymywać oddech przez dłuższy czas przebywali w jaskini. To dowodziło, że mają nadprzyrodzoną moc i mogą uzdrawiać ludzi i przepowiadać przyszłość.

Świątynia Apolla - pochodzi z czasów hellenistycznych. Wzniesiona na planie prostokąta - z trzech stron jest otoczona perystazą z doryckimi kolumnami.

Amfiteatr - teatr rzymski zbudowany na polecenie cesarza Hadriana. Widownia wkomponowana jest w zbocze góry. Ściana sceny była dwupiętrowa - zachowała się tylko jej niższa część. W niszach ściany zachowały się posągi i liczne płaskorzeźby.


Nimfeum - dwukondygnacyjny budynek w kształcie litery U. Nisze w ścianach zdobiły liczne posągi. Kolumny były ozdobione epitafiami. Basen z wodą był połączony systemami rur z domami mieszkańców.

Nekropolis - nie wszyscy kuracjusze odzyskiwali zdrowie w Hierapolis. Po śmierci, ich ciała chowano na miejscowym cmentarzu. Nekropolia w Hierapolis należy do największych cmentarzy w Anatolii. Liczne wstrząsy sejsmiczne i wypływająca w różnych miejscach woda termalna spowodowała, że niektóre sarkofagi otoczone są osadami wapiennymi.

Świętą Sadzawkę - czyli Basen Kleopatry to baseny z wodą termalną o wysokiej zawartości związków mineralnych. Charakteryzuje się podobno właściwościami odmładzającymi. W basenie z krystalicznie czystą wodą zatopione są antyczne kolumny.