Przebiłem się przez pierwsze mury... i oto już brama wejsciowa do monastyru:
Klasztor św. Dionizego jest znacznie bardziej rozbudowany w środku niż w Simonos Petras.
Już sam katholikon większy:
Trwała msza, a ja spotkałem pielgrzymów którzy wysłali mnie do komnaty królewskiej...
tzn do kuchni... wypasionej jak widać:
Kawkę sobie strzeliłem... i ruszyłem tam gdzie najbardziej lubię - na monastyrskie balkony.
Widoki niezłe... ale niestety najlepsze balkony od strony morza tutaj (nie jak w Simonos Petras) były tylko dla mnichów.
Jeszcze tylko obowiązkowa fotka...
i ruszyłem, w atmosferze śpiewów docierających z katholikonu, obejrzeć monastyr od środka...
Na ścianach stare malowidła...
...a na podłodze mozaiki z kamieni idealnie wygładzonych przez morskie fale.
Ogólnie czuć było historię... było naprawdę i klimatycznie...
i groźnie:
Dobra... katholikon duży, msza na ukończeniu... wchodzę zobaczyć przepych tej niedużej "cerkwi".
No i wszedłem,
przeżegnałem się po naszemu... i grzecznie i nieśmiało wsunąłem się w jakiś kąt... by obserwować.
Wnętrze...naprawdę nie do opisania... wszędzie malowidła, ikony, palące się świece...
Nagle podchodzi do mnie starszy mnich...i gestami każe mi się przeżegnać od prawej.
Nie nie... ja katholik... nieśmiało, acz stanowczo się bronię.
A ten łapie mnie za rękę i usiłuje przemocą...
"Ja katholik" dalej cedzę przez zaciśnięte zęby...
on nie przestaje...
No to sorry... ja wychodzę.
Fakt, iż mnisi są nadal wkurwieni na to, że 810 lat temu czwarta krucjata "naszych" zamiast popłynąć do Palestyny złupiła Konstantynopol
nie oznacza, że trzeba ze mnie robić religijnego przerzuta!
I wyszedłem oburzony.
Gdy wychodziłem z katholikonu jakiś mnich zbierał już pielgrzymów na posiłek... zapraszał i mnie,
ale strzeliłem należnego focha i grzecznie podziękowałem.
Spadam stąd.
A teraz uwaga uwaga... Wasza cierpliwość została uwieńczona sukcesem!
Pierwsze w relacji zdjęcie mnicha tuż przed wejściem na motorówkę (na którą trzeba było robić wcześniej rezerwacje, więc mnie oczywiście nie zabrali na pokład)
Ja musiałem czekać na prom.
Pół godziny do Dafni,
przesiadka...
i po kontroli celnej (tak tak...sprawdzają czy nie buchnęliśmy czegoś z monasterów)
można było powiedzieć....
pa pa Republika Mnichów
Po 2,5 godzinie wracam do Ouranopoli, gdzie witają nas już z daleka roznegliżowane dzierlatki na plaży.
Długo-spodniowi pielgrzymi schodzą na ziemię... i tak się kończy ta przedziwna wyprawa.
Wszelakie pozostałe przemyślenia... zostają tylko dla mnie ;)
KONIEC
W temacie Dionisiou dopiero po powrocie doczytałem ważną rzecz:
To że w Simonos Petras wyjątkowo wpuszczono mnie do katholikonu nie oznacza. że w innych klasztorach też jest to normą.W czasie nabożeństwa wstęp do cześć liturgicznej mają tylko wyznawcy prawosławia, "innowiercy" muszą pozostać w tylnej części świątyni. W niektórych klasztorach Athosu obowiązuje całkowity zakaz wstępu katolików do świątyń.
Jak tak pomyślę, że w Dionisiou zapewne było inaczej, ja nie spytałem o to... i zapewne stąd taka, a nie inna reakcja mnicha.
Interesujaca relacja, milo mi bylo poczytac wiedzac ze moja noga tam nigdy nie postanie.
Ciekawie wyglada to od strony laickiej bo wiekszosc udajacych sie tam to albo mnisi albo studenci, nawet wiekowi, w poszukiwaniu filozofii zycia szperajac w zakurzonych bibliotekach klasztornych w dzielach napisanych po grecku. Zdarza sie ze opowiadaja przy kawie, po grecku, albo i cos skrobna w necie.
Cieszę się, że relacja się podobała.
Pani opinię oraz pana Jackiego przekażę w odpowiednie ręce
Napisał Fila
http://bialystok.gazeta.pl/bialystok...zyjada_do.htmlW połowie sierpnia prosto z greckiej góry Athos przyjadą do Polski relikwie św. Marii Magdaleny. W specjalnej szkatule mnisi przechowują jej dłoń - ta wciąż utrzymuje temperaturę ludzkiego ciała i wydziela przyjemną woń....
Relikwie św. Marii Magdaleny przechowywane są w monasterze Simonos Petras na górze Athos. Obecnie przebywa w nim 50 mnichów - część z nich wraz z relikwiami odwiedzi Polskę
Nie było ściemniane jak widać
Uprawnienia
Odpowiedź z Cytatem
