Gorzej zachowała się dzielnica mieszkalna z małymi domkami na planie szachownicy wzdłuż wąskich uliczek.
Oooo, nie jesteśmy tu sami...
Gorzej zachowała się dzielnica mieszkalna z małymi domkami na planie szachownicy wzdłuż wąskich uliczek.
Oooo, nie jesteśmy tu sami...
Najciekawszym budynkiem, zachowanym do niezłej wysokości masywnych murów jest ówczesny hotel miejski dla gości odwiedzającyh ongiś Kassope, zwany po grecku Katagogion. Zbudowany na planie kwadratu, piętrowy, posiadał 17 pokoi gościnnych wokół dziedzińca otoczonego portykami wspartymi na 8-miobocznych kolumnach, w części zachowanych.
Za hotelem, szeroka, brukowana ulica prowadzi na zbocze do wyższej części miasta. Kassope posiadało również teatr usytuowany powyżej miasta z widokiem na morze i świątynię Afrodyty poza murami - słabo zachowaną.
Po kolejnej nocy spędzonej w gościnnym, topolowym lasku w Ammudia i morskiej kąpieli opuszczamy ją definitywnie podążając na południe.
Interesuje nas słynny Nikopolis – miasto zwycięstwa ufundowane przez rzymskiego imperatora Oktawiana po wygraniu bitwy z Antoniuszem i Kleopatrą pod Akcium w 31 roku p.n.e. Oznakowana szosa prowadzi najpierw pod teatr rzymski. Aktualnie budowla jest w odnowie; poprzez rusztowania widać wysokie mury sceny z płaskich, typowych rzymskich cegiełek i przeświecają półkoliste rzędy trybun. Widok to dośc smutny w tej chwili, wrócimy tu po rekonstrucji.
Wąska szosa między teatrem a skrytymi za szpalerem krzaków pozostałościami stadionu prowadzi pośród domów osiedla na wzgórze na którym stał Monument Augusta wystawiony dla upamiętnienia zwycięstwa w miejscu skąd Oktawian osobiście obserował bitwę.
Z triumfalnej budowli pozostały ruiny. Prace archeologów jeszcze trwają, udało im się odzyskać prawie wszystkie fragmenty fryzu z napisem obiegajacego całą budowlę. Leżą teraz na ziemi czekając na wstawienie brakujacych kawałków. Przed nimi tablice informacyjne dokładnie ilustrują przebieg historycznej bitwy.
Szosa, biegnąc na południe w kierunku Prewezy przecina wzdłuż teren dawnego miasta Nikopolis. Widać świetnie zachowane na bardzo długim odcinku kilkuset metrów mury obronne miasta z okresu bizantyjskiego (VI w.), kiedy miasto zredukowało znacznie swoją powierzchnię względem pierwotnego obszaru zajmowanego w okresie rzymskim. Jedziemy po ich wewnętrznej stronie.
Aby zdać sobie sprawę z potęgi ich obronności trzeba przejść przez monumentalną, odremontowaną, zachodnią bramę i obejrzeć je z zewnątrz, lub wyjechać za południowy mur fortyfikacji i przyjrzeć się zewnętrznym, masywnym basztom.
Ostatnio edytowane przez pixi ; 18-10-2015 o 13:04
Po przeciwnej stronie szosy widać skupiska ruin z kilku bazylik wczesnochrześcijańskich jakie posiadało bizantyjskie miasto. W jednej z nich, zwaną Alkinson z początku VI w. zauważamy obok prostokąta bramy z białego marmuru we fragmencie murów i ułomków kolumn... wielką, kamienną wannę...? Co robi wanna przy świątyni ? To przecież tylko wielki sarkofag o dziwacznej formie !
Przy południowym krańcu murów, za kilkupoziomowym pałacem z którego pozostały jedynie wysokie łuki sklepień, mieściła się główna bazylika zwana Doumentios z połowy VI w. Zachował się z niej zarys geomerycznych, regularnych murów i mozaiki posadzkowe, piękne w swojej kompozycji, kolorach, rozmaitości motywów z przewagą morskich.
Wychodzimy na szeroką ulicę Nikopolis ale pozostała część antycznego miasta dostępna jest, niestety, na razie tylko archeologom powodując frustrację zwiedzających.
Muzeum z eksponatami wydobytymi z ruin znajduje się w Prewezie. Nowoczesny, duży, płaski, masywny budynek przy wjeździe do miasta, 1 km od Nikopolis. Czynne jest w sezonie turystycznym w godz. 9 – 19; wstęp - 2 € od osoby (bilet zniżkowy dla dzieci i osób po 60-siątce – 1 €), w obręb ruin wstęp jest wolny.
Nowoczesna „luźna” prezentacja, rysunkowe „przedłużenie” pokazywanego fragmentu aby unaocznić z jakiego pochodzi on obiektu oraz wybór eksponatów sprawia, że wizyta w tym muzeum to prawdziwa przyjemność a nie spotkanie z zakurzonymi „ułomkami” historii. Wśród najbardziej interesujących są: posąg Ateny, marmurowy bęben z płaskorzeźbami kobiecymi, podobny bęben z płaskorzeźbami walczących Amazonek, który zaodoptowano w okresie bizantyjskim do nowej wiary używajac go jako podstawę ambony w bazylice Alkinson i umieszczając na nim mozaikę chrześcijańską z podobiznami świętych.
Kilka kasetonów ze sklepienia
Oryginalna jest też wielka półka jak biblioteczna szafa sięgająca aż po sufit pełna kamiennych fragmentów rzeźbiarskich....
... i antyczne gliniane rury wodociągowe wyglądające jakby były współcześnie lepione...
Sarkofagi znajdują się prawie w każdym muzeum ale ten aniołek z girlandami wydał mi się wyjątkowo sympatyczny.
Co transportowały antyczne statki - oczywiście amfory, które służyły wtedy za kontenery.
Naczynia codziennego, domowego użytku.
Lato w tym roku w Grecji jest wyjątkowo upalne, termometr nie spada poniżej 35°C w cieniu, raczej ma tendencję wzrostową. Ciągnie nas do wody...
Cypel na którym rozłożyła się Preweza od południowej części lądu oddziela głęboko wcięta zatoka Avmakikos. W minionym wieku przeprawa przez nią była możliwa tylko promem odpływającym z portu wiele razy dziennie. Obecnie jest podwodny tunel. Cena za przejazd za auto osobowe wynosi 3 €, niezależnie od ilości pasażerów. Wjazd do tunelu jest trochę „ zasupłany”, trzeba uważnie śledzić drogowskazy do „Aktio”. Tym bardziej, że prawie wszystkie tablice i znaki drogowe są zabazgrane czarną farbą – cyfra 13 i wielkie przekreślone kołko – nie = oxi (czyt. ohi). miały wyrazić niezgodę Greków na dyktat ekonomiczny UE z 13 lipca. I kto i kiedy je teraz umyje ?
Jaka szkoda, że tunel nie ma okien, podwodny świat można sobie tylko wyobrazić a wiemy, że żyją tu wielkie żółwie wodne.
Na drugim brzegu zatoki przejeżdżamy przez teren płaski, lekko podmokły. Dostępu z niego w wyższe partie lądu broniła zgrabna twierdza turecka usytuowana przy drodze do Vonitsy. Przetrwała do dziś.
Kilka kilometrów dalej już widać po zachodniej stronie wyspę Lefkadę dostępną przez niski most. Przy przeprawie też była twierdza - Santa Mavra zbudowana przez Franków w 1300 roku, wielokrotnie odbudowywana przez Wenecjan i potem Turków co świadczy o ważnej funkcji obronnej jaką spełniała.
Właśnie przejeżdżamy pod jej murami poprzedzonymi fosą i wjeżdżamy na brzęczący, klekoczący most-pomost prosto do stolicy wyspy – Lefkady. Na wprost starsza, zabytkowa część miasta, po lewej rozległy port jachtowy pobrzekuje linkami na wysokich, lekko kołyszących się masztach strzelających w niebo.
Nie dajemy się skusić gościnnym restauracjom z kolorowymi krzesłami i serwetami powiewającymi na wietrze ani sklepikom obwieszonym pamiątkami, mkniemy na południe wzdłuż wschodniego brzegu wyspy, za Nidri, za Vliho na kamping „Santa Mavra” w zatoce Dessimi (20 km).
Kamping położony jest przy plaży na kilku tarasach zbocza ocienionych drzewami, ma przystań dla małych łódek i pełne wyposażenie; obszerne sanitariaty, lodówki, pralki, obok restaurację i basen, sklepik, a pod płóciennym daszkiem bar plażowy z wi-fi. Cena za 2 osoby+auto+namiot wynosi 25 € za noc.
Dostajemy miejsce w pomarańczowym gaju pod zielonym siatkowym daszkiem, parę kroków od baru...
Wypada przyznać, że tutaj ogarnęło nas plażowe lenistwo i z zaplanowanych wycieczek realizujemy tylko popołudniowy wypad do stolicy wyspy.
Zatoka, w drodze do Nidri
Miasto Lefkada mimo przeżytego w 1953 roku trzęsienia ziemi zachowało kilka kościołów z XVII w. i wiele kamienic z XVIII w. w stylu barokowym z wyraźnymi wpływami weneckimi. Spacerujemy wzdłuż głównej ulicy zarezerowanej dla pieszych, jeszcze dość pustawej pod koniec sjesty, zajadamy lody o wymyślnych smakach, oglądamy sklepy z lokalnymi smakołykami o mało przystępnych cenach...
Tutejsze cerkwie obrządku greckiego przypominają włoskie kościoły rzymsko-katolickie a nie ortodoksyjne ceglane cerkiewki pełne kopułek i pod czerwonymi dachówkami. Dla ciekawostki – są one w większości własnością prywatną różnych rodzin. Dwonnice przy nich są najczęściej ażurowe, metalowe, bo taka konstrukcja lepiej znosi trzesięnia ziemi.
Zabawny mostek do morza
Zatoki Lefkady
Po paru dniach opuszczamy Lefkadę i wybrzeże Epiru aby przeskoczyć szybko autostradami do Bułgarii.
Uprawnienia
Odpowiedź z Cytatem
