*Moroczyn
Są to ruiny zespołu dworskiego, do którego prowadzi jesionowa aleja. XIX-wieczny dwór w Moroczynie został wybudowany przez Chrzanowskich. Na przełomie XIX i XX wieku obiekt został przebudowany według projektu architekta Stanisława Czachórskiego. Ówczesnym właścicielem Moroczyna był Edward Chrzanowski. Jego wielką pasją były książki. Posiadał bibliotekę zawierającą 6 000 woluminów. W okresie międzywojennym, w majątku Chrzanowskich bardzo często przebywał Włodzimierz Puchalski, pionier filmu dokumentalno-przyrodniczego. Prowadził tutaj m.in. obserwacje przyrodnicze. Po II wojnie światowej użytkownikiem zespołu dworskiego stał się miejscowy POM. W późniejszym okresie (do czasu wybudowania obiektu szkoły podstawowej) uczyły się tutaj dzieci. Obecnie zdewastowany budynek, obok którego stoi jeszcze ruina XIX-wiecznego spichrza, stał się własnością prywatną. Za dworem rozciąga się park krajobrazowy ze stawem. Przestrzeń pomiędzy parkiem a dworem to wyraźne zagłębienie terenu-miejsce po dawnym stawie i potoku. Wśród drzew kilkusetletnie dęby, brzozy, lipy, jesiony i graby. W głębi parku od strony północnej dawny cmentarz prawosławny z przełomu XIX i XX wieku. Cały teren parku zarośnięty młodym drzewostanem. Kiedyś do dworu prowadziła jesionowa aleja a w pobliżu znajdowały sie zabudowania folwarczne z XIX wieku oraz otoczone murem z półkolistymi arkadami budynki gospodarcze: stajnia, stodoła i obora. Na dziedziniec prowadziła brama z herbem Poraj.

Ruiny dworku - XIX w