Po wyjściu z metra docieramy na plac przed Coloseum i dostajemy 40 minut na sesję fotograficzną.
Otóż ono - w panoramicznym spojrzeniu.
W boczną uliczkę z kolejnym łukiem i kolumnami - nie dotarliśmy - czasu brakowało ...
Podziwialiśmy za to tłumy zwiedzających.
Do kas dziennych były astronomiczne kolejki.
Były też oddzielne wejścia dla zwiedzających z biletami zakupionymi wcześniej przez internet.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
obchodzimy Coloseum pół boczkiem...
Jak widać - trwają non stop prace renowacji ...
Kierujemy się zwolna w stronę Bazyliki Św. Jana na Lateranie.
Na placu jedna ze strzelistych kolumn - jeśli się nie mylę - tradycyjnie przez Rzymian "zaimportowana" z Egiptu...
I jeszcze kątem oka spostrzegamy obiekt przylegający "prawie" do Bazyliki.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Bryła bazyliki zdaje się nie tylko przytłaczać ale prawie że zwalać się ...
Skoro inni tak namiętnie fotografują się pod reliefami - to i Maryla też się ustawia.
Wchodzimy do środka i podziwiamy wnętrze.
Tym razem odniosłem wrażenie bardziej żywej kolorystyki aniżeli w bazylice Św. Piotra ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
W oko mojego obiektywu wpada kilku świętych z galerii...
Tempo zwiedzania bazyliki narzuca jednak odłożenie rozszyfrowania "who is who" na później...
Jestem zdziwiony, że w porównaniu do Bazyliki św. Piotra tutaj jest inne oświetlenie wnętrza i wiele fotografii bardziej mi się udaje...
W przypadku tego świętego - teraz udało mi się odczytać jego imię - Filip ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Jedna z rzeźb - jednakże od razu skojarzyła mi się stylem bynajmniej nie włoskim, bardziej zapachniało mi Afryką ...
Kopuła nad ołtarzem.
Konfesjonał pro Germanica - pro Polacco nie znalazłem - widać przewidziano i ustalono, że nasi zachodni sąsiedzi bardziej mają czego się wyspowiadać ...
Jeszcze jeden relief ...
Niestety - nie znam się na alegoriach i chyba zabraknie mi czasu aby luknąć do wikipedzi lub innego przewodnika po Lateranie aby się dowiedzieć co przedstawia ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Zanim opuścimy Rzym - jeszcze kilka fotek z placu Św. Piotra.
Atmosfera lekkiego znużenia - wszak wiele osób jechało nocą albo jak my - musieliśmy zerwać się z hotelowych łóżek o 3ciej nad ranem aby zdążyć zjeść śniadanie, dojechać autobusem do metra, przejechać metrem pół linii, dojść na plac...
Do pełnej euforii po spotkaniu z Ojcem Świętym...
Z placu wychodzimy "serpentynami" spowalniającymi opuszczanie ...
Za nami a raczej za moimi plecami pozostaje pustoszejący plac...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
My tu Panie Dziejku gadki zasuwamy a czas leci...
A ja wracam wspomnieniami na cmentarz wojskowy na Monte Casino...
Księża uprzątają betonowy ołtarz a my rozbiegamy się z aparatami ...
Tych chwil i tych odczuć nie da się zamknąć nigdzie ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Wykute w marmurze teksty dawały niezłą wiedzę...
Jednak bohaterstwo Polaków zostało godnie upamiętnione...
Pomimo tego, że w kraju próbowano naciągać przez lata zasłonę milczenia ...
Chodziłem wśród grobów - chłonąc chwile - czytając miejsca urodzenia bohaterskich żołnierzy.
Z jak wielu stron świata dotarli tutaj w drodze do Polski i oddali swe życie.
Tak sobie pomyślałem - jak Izraelici wysyłają swoją dorastającą młodzież aby byli w Auschwitz - tak polska młodzież powinna być tuż przed maturą - właśnie pod Monte Casino ...
Te obrazy zapadają w pamięć na całe życie.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
No proszę, niby Monte ma w nazwie a można wjechać autobusem. Polska młodzież przed maturą ... no może, w nowym systemie edukacji ... kto wie.
Życzę Wam dalszego miłego pielgrzymkowania i kolejnych doznań i wrażeń..
Jak bez kolców nie ma róży
Tak bez VF nie ma podróży
Nie, młodzież polska - ta maturalna - powinna tam być już AD 2017.Napisał zdzicho alboom II
Jeszcze trochę zaległości z pielgrzymki mi pozostało.
Bo kończymy pobyt w Rzymie - ostatnią fotką z Lateranu i nabieramy azymut na Asyż...
A tam już święta Klara i św. Franciszek na nas czekają ...
Ledwo wszedłem do bazyliki a już franciszkanin mnie pogonił z moim aparatem, jakbym miał ich okraść ze świętości...
Pozostało jeno trochę fotek z otoczenia bazyliki i to dzięki cierpliwości Maryli bo ja się zezłościłem na zakonników ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Naprawdę - wszelakie przewodniki nie potrafiły uprzedzić o tym mieście.
Maryla zafascynowała się łapaniem chwil do komórki.
Ryneczek w Asyżu to też swoista atmosfera.
A nad nim już widać było górującą Bazylikę Biedaczyny.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
nad rynkiem widać górującą bazylikę Biedaczyny...
powoli się tam kierujemy...
maryla chciała mieć w tle a zasłoniła...
z grubsza zapoznanie przez przewodnika a potem czas wolny...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Znalazłem przy porządkowaniu pamięci komputerowej jeszcze trochę fotek z Asyżu więc czynię kilka kroków wstecz ...
Spoglądając na spoczywających pielgrzymów...
A tam w tle jakieś straszydło - bo na pierwszym planie moja połowica.
Spacer po ulicach Asyżu daje sporo do myślenia.
A turyści wte i wewte ...
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Pchamy się przed siebie uliczkami i placami Asyżu.
Tym razem staram się zwrócić większą uwagę na zwykłą bo mocno starą architekturę.
Niby niewielka różnica w ujęciu.
Ale zawsze jakaś ciekawostka wpadnie w oko.
Lecz najczęściej dopiero podczas preparowania fotografii do relacji lub osobistego albumu wpadam na jakiś detal lub po prostu wchłaniam atmosferę miejsca.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Dostałem wreszcie narzędzia pozwalające na dokończenie relacji.
Tablice z nekrologami, jeszcze nie zetknąłem się z nekrologami z fotografiami, taki widać zwyczaj u Italiańców ...
i jakiś kot nieśmiało spoglądający z wysokiego okna na łazików.
Naprawdę, bardzo chętnie pokręciłbym się po uliczkach Asyżu sporo dłużej choć i tak mieliśmy tam sporo czasu.
to przyjemne czasami żyć marzeniami twardo stąpając po ziemi...
Uprawnienia
Odpowiedź z Cytatem
