+ Odpowiedz na ten temat
Pokaż wyniki od 1 do 4 z 4

Temat: Pierrefonds, ideał gotyckiego zamku

  1. #1
    Moderator Maxitravelek pixi is on a distinguished road Avatar pixi
    Zarejestrowany
    Feb 2011
    Postów
    7,491

    Pierrefonds, ideał gotyckiego zamku

    Pierrefonds
    Miasteczko Pierrefonds położone niedaleko Paryża znane z zabytkowego zamku jest świetnym miejscem na jednodniowy wyskok poza tę uropejską stolicę.

    Nad miasteczkiem rozłożonym leniwie nad rzeczką i jeziorkiem Berne wznoszą się na wysokim wzgórzu surowe, niebosiężne zdaje się, mury potężnego, gotyckiego zamku dominującego nad okolicą. Jego sylwetka stanowi doskonałą ilustrację szkolnego, podręcznikowego terminu : zamek z położonym u jego podnóża podzamczem.
    Czworobok wysokich murów, wzmocnionych na narożach okrągłymi wieżami z obiegającymi je krytymi galeriami skąd obrońcy w razie napadu mogli bezpiecznie odpierać atakujących, masywna brama wejściowa poprzedzona zwodzonym, niegdyś, mostem nad głęboką fosą odpowiada doskonale naszym romantycznym wyobrażeniom o średniowiecznych, ufortyfikowanych, niezdobytych zamkach.

    Dla najmłodszych ten zamek stanowi kwintesencję bajkowych opowieści o walecznych rycerzach broniących mieczem posiadłości księcia przed napadami najeźdźców usiłująch przy pomocy drabin wedrzeć się na mury lub zniszczyć je bombardując pociskami z katapulty.








  2. #2
    Moderator Maxitravelek pixi is on a distinguished road Avatar pixi
    Zarejestrowany
    Feb 2011
    Postów
    7,491
    Prawdziwa historia tego zamku wygląda trochę inaczej: pierwotną, obronną budowlę wzniesiono w tm miejscu w XII w. W 1396 r. książę Ludwik Orleański z królewskiej dynastii Valois (Walezy) wybudował na jej miejscu potężny, obronny zamek. W końcu XVI w. zamek znalazł się w rękach możnej rodziny, która przystapiła do Ligii rebeliantów zbuntowanych przeciwko władzy królewskiej. Król, był to Ludwik XIII odzyskał zamek siłą po oblężeniu i częściowym zniszczeniu jego murów dopiero w 1617 r. i pozbawił go wszelkich elementów obronnych aby już nigdy nie posłużyłza siedzibę jego przeciwnikom. Narożne wieże zostały wysadzone w powietrze, bydynki mieszkalne zrujnowane a drewniane podłogi i wieźba dachowa spalone. Opuszczony, stał się „składem materiałów budowlanych” skąd okoliczni mieszkańcy pozyskiwali kamień na własne budowle. W końcu XVIII w. zamek stanowił już tylko romantyczną ruinę.

    W 1813 Napoleon Bonaparte wykupił zamkowe ruiny. W XIX w. romantyczne ruiny stały się modne i zaineresowanie historycznymi budowlami z minionych epok stało się popularne. W okresie panowania Napoleona III, w 1831r. inspektorem generalnym zabytków historycznych czyli ministrem ochrony zabytków francuskich został Prosper Mérimée, pisarz, historyk i archeolog. To jemu Francja zawdzięcza skatalogowanie wszystkich zabytków i odbudowę, rekonstrukcję a więc uratownie przed ruiną wielu bezcennych, wiekowych budowli. Rolę konserwatora powierzył architektowi Eugeniuszowi Viollet le Duc. Jego prace były wielokrotnie krytykowane za niezgodność rekonstrukcji z pierwotną formą objektu i zbyt dużą fantazję w wykończeniach nie mających wiele wspólnego ze stylem poszczególnych epok.

    Odbudowa zamku, bardzo kosztowna rozpoczęła się w 1858 r. Architekt odtworzył dość precyzyjnie mury i pomieszczenia zamku według pierwotnego planu ale w ich wykończeniach dał upust swojej wyobraźni i idei jak powinnien wyglądać idealny średniowieczny, obronny, reprezentacyjny zamek nie starając się odtworzyć jego pierwotnego wyglądu. W efekcie powstał wspaniały, zachwycający, modelowy obiekt, który w swej aktualnej formie historycznie nigdy nie istniał. A jego dekoracje są bardzo eklektyczne ale nie mniej zachwycające.



    Zamkowe mury obejmują czworobok 103 m na 88 m, zamek posiada 8 okrągłych, masywnych wież, wysokich na 38 m, ich średnice wynoszą od 10 do 12 m a najgrubszej – 16 m; zostały one podwyższone w stosunku do pierwotnej wysokości, otrzymały murowane, zadaszone ganki machikuł obiegające je wokół, na górze zwieńczone są krenelażem, podobnie podwyższone i wykończone są mury. Ściany zewnętrzne wież zdobią liczne płaskorzeźby o rycerskich motywach, przysadzista brama wejściowa udekorowana jest krenelażem i poprzedzona barbakanem w podobnym stylu i z tarczą herbową. Z niego most zwodzony prowadzi na przestronny dziedziniec.



    Do prawego rogu murów przylega bardzo gotycki w stylu donżon stanowiący tradycyjną rezydencję książęcą, jako ostateczne miejsce obrony w razie oblężenia. Jego wygląd, bardzo ozdobna spiralna klatka schodowa i narożne wieżyczki są osobistym pomysłem architekta Villet le Duc. Wewnątrz znajduje się obszerna sala reprezentacyjna dekorowana dębowymi boazeriami malowanymi w kolorowe wzory. Podobnie dekorowane są dwie mniejsze sale i sypialnia. Styl tego wystroju jest już typowo 19-wieczny, jednakże o motywach rycerskich.


  3. #3
    Moderator Maxitravelek pixi is on a distinguished road Avatar pixi
    Zarejestrowany
    Feb 2011
    Postów
    7,491
    Za donżonem jest z dziedzińca wejście do kaplicy, odbudowanej na pozostałościach pierwotych murów. Na filarze po środku wejścia postać pielgrzyma ma rysy samego architekta.



    Przeciwną stronę dziedzińca zajmuje przylegające do murów długie skrzydło zamkowe z podcieniami mieszczące oprócz różnych pomieszczeń, wielką salę z olbrzymim kominkiem oświetloną wysokimi oknami z kolorowymi witrażami. Jego wyglad i nakrywający ją dach z licznymi lukarnami i rzeźbami ma już wygląd jak z renesansowych pałaców.





    Kominek 9 figurami.


  4. #4
    Moderator Maxitravelek pixi is on a distinguished road Avatar pixi
    Zarejestrowany
    Feb 2011
    Postów
    7,491
    Cała dekoracja rzeźbiarska jest też bardzo fantazyjna, jak na przykład figurki kotów na lukarnach czy postacie na kapitelach.









    Skrzydło zamku przeciwległe bramie wejściowej mieści sale zajęte przez czasowe ekspozycje, gdzie można zobaczyć na licznych rycinach, malunkach i fotografiach jak wyglądał zamek w różnych okresach ruiny i rekonstrukcji. Usytuowane między obu skrzydłami spiralne schody o podwójnym ciągu stopni nigdy nie krzyżujących się (podobnie jak w zamku Chambord) pozwalają zejść z sali rycerskiej do autentycznych podziemi z XIV w. gdzie w półmroku eksponowane są figuralne nagrobki postaci zasłużonych dla Francji oraz fragmenty posągów znalezione w ruinch zamku. Całość robi niesamowite wrażenie wtargnięcia w pozagrobowy świat duchów i zwidów co potęguje odpowiedno dozowane, migotliwe, skąpe oświetlenie.

    Godziny otwarcia :
    Od maja do początku września : codziennie od 9.30 do 18.00
    Od września do 30 kwietnia :
    od wtorku do niedzieli (włącznie ) od 10.00 do 13.00 i od 14.00 do 17.30.
    (ostatnie bilety wydaje się na 45 min przed zamknięciem)

    Cena wstępów : 7.50 € - normalny ;
    dzieci do 18 lat i młodzież 18 – 25 lat z krajów W.E., osoby niepełosprawne i ich opiekunowie : wstęp bezpłatny
    Dojazd :
    Najlepiej dojechać samochodem : 1 godz
    Samochodem : z Paryża wyjazd autostradą A1 w kierunku Lille, zjazd na Compiègne Sud, dalej za drogowskazami Soissons i drogą D973 do Pierrefonds.
    Pociągiem : z Paryża z dworca Gare du Nord do Compiègne i autobusem do Pierrefonds – linia 27 (codziennie z wyjątkiem niedziel i świąt).

+ Odpowiedz na ten temat

Tagi dla tego tematu

Uprawnienia

  • Nie możesz zakładać nowych tematów
  • Nie możesz pisać wiadomości
  • Nie możesz dodawać załączników
  • Nie możesz edytować swoich postów