Paryż pięć lat później!

[Natasza]

Po pięciu latach wróciłam do Paryża. Mieszkałam w tym samym miejscu, odwiedziłam znajome place i zabytki, ponownie płynęłam po Sekwanie. Tylko kot był inny, nowy i charakterny.



Przyjaźń z Ringo najpierw była szorstka, a potem ze mną spał.




Trafiłyśmy na niesamowite upały po 14 lipca, dlatego rano wcześnie zwiedzałyśmy, po południu odpoczywałyśmy i wieczorem znowu wychodziłyśmy. W nocy temperatura z
36C spadało tylko do 23C. Taki system nie tylko pozwolił przeżyć gorące lato w Paryżu, ale również we wczesnych godzinach porannych nie było tłumów turystów okupujących każdy zabytek. Co się zmieniło? Ubyło miejsc, które można obejrzeć za darmo. Z tej darmowej listy wypadły muzea Balzaca, Hugo i Romantyzmu. Nadal za darmo można zwiedzić cmentarze, Bazylikę Sacre Coeur i Notre Dame.

[Natasza]

Co nowego zobaczyłam? Przede wszystkim Zamek Chantilly. Mogłam go sobie przyrównać do wcześniej zwiedzanego Wersalu.


Zamek w Chantilly jest jednym z klejnotów francuskiego dziedzictwa. Rezydencja ta wzniesiona została w XVI wieku w miejscu starej średniowiecznej twierdzy. Głównym inicjatorem budowy nowego zamku był urodzony w Chantilly francuski żołnierz i dyplomata książę Anne de Montmorency. Powstał wówczas przepiękny zespół pałacowy, który otoczony został przeszło 100 hektarowymi ogrodami.

[Natasza]

[Natasza]

Pałac tworzą Petit Chateau i Grand Chateau, oddzielone od siebie fosą wypełnioną wodą. I z daleka, i z bliska wyglądają malowniczo, otoczone dużymi, zadbanymi ogrodami z fontannami, sadzawkami i kanałami. Całość liczy prawie 8 tys. hektarów. Najstarszy Ogród Francuski (115 ha), zaprojektował sławny André Le Nctre, twórca otoczenia Wersalu. W XIX w. powstał Ogród Angielski, który zastąpił zniszczone podczas Rewolucji Francuskiej dzieło Le Nctre'a.

[Natasza]

Holl

Biblioteka, w której zgromadzono kolekcję liczącą przeszło 30 tysięcy woluminów i starodruków, w tym m.in. Biblię Gutenberga

[Natasza]

[Natasza]

[Natasza]

Największą wartość w pałacu Chantilly mają dzieła sztuki w Musée Condée - więcej arcydzieł sprzed 1850 r. jest tylko w Luwrze. Pochodzą z kolekcji ostatniego właściciela Henryka Orleańskiego, księcia d'Aumale,
syna króla Ludwika Filipa. Książę d'Aumale interesował się m. in. tzw. szkołą włoską (XIV-XVII w.), stąd w kolekcji znajdziemy dzieła Giotta, Fra Angelica, Pesselina.

[Natasza]

[Natasza]

Portret Marii Antoniny

[Natasza]

[Natasza]

[Natasza]

[Natasza]

[Natasza]